Бұл фильмнің экранға шыққанына 7 жыл болыпты, ал мен бүгін көрдім.

Кеше түстен кейінгі уақытта жүрегіме жақын бір қыздың блогын ақтарып, суреттерін қарап отқам, осы фильмнің ұнататынын жазып, суреттерін іліпті.

Қандай әдемі еді бірге өткізген күндеріміз
Қандай әдемі еді
Енді сен де мен де
Таба алмаспыз сол күндерді
Кейде ойлайм да
Менде бір қателіктер болды деп ойламын
Екеуіміз де кей нәрселердің қадірін білмедік
Есіңде ме кеш

Мектеп жайына қалып, сабақтан қашып енді екеуміз жиі-жиі киноға баратын болдық. Екі айдан соң Махаббаттың әке-шешесі «Қазақстан» кинотеатрына жақын жерден үй алып, көшіп кетті. Енді бұрынғыдай күнде болмаса да, әр жексенбіде кездесіп тұруға уағдаластық. Екеуміз де аптаның соңын тағатымыз таусылып күтуші едік. Сирек кездесу бір-бірімізге деген ынтызарлығымызды одан сайын арттыра түсті. Сәл кешігіп қалсам Махаббат бұртиып, маған өкпелеп қалатын. Бұртиғанда бетінде болмашы бір шұңқыр пайда болып, онысы бет-әлпетіне әдемі көрік беретін.
Жексенбі сайын Махаббаттың үйінің жанындағы «Қазақстан» кинотеатрына киноға бару үйреншікті әдетімізге айналды. Және қандай кино екені екеумізге де бәрібір еді. Үнді киносы ма, Батыстың киносы ма.., талғамаймыз. Кино тек сылтау ғана. Шындығында бір-бірімізді көру үшін ғана оған кіріп жүргенімізді екеуміз де үнсіз түсінеміз. «Қазақстан» кинотеатрында болатын фильмдердің билеті де аса қымбат емес. Бар-жоғы 20 тиын. Екі сериялы киноға кірсек Махаббат екеумізге 80 тиын ғана кетеді. Оның үстіне сол жылдары мен Торғай облысы, Жангелдин ауданының «Жаңа өмір» газетіне әңгіме жіберіп тұратынмын. Газеттен кейде маған 10-15 сомдай қаламақы келеді. Мұндай ақша Махаббатты қалай қыдыртсам да емін-еркін жетеді. Не деп бара жатырмын мен, дәл осындай бақыт құшағында жүргенімде, тиын-тебен деген де тәйірі сөз болып па.
Кинодан шыққан соң Пастер (бүгінгі Мақатаев) көшесіне жақын жердегі саябаққа барып, қыдырып, күн батқанша әңгіме соғамыз. Әңгімеміз де таусылмаушы еді-ау! Махаббат орыс мектебінде оқығанымен қазақшаны да жетік біледі екен.

Көбіміз осы уақытқа дейін махаббат сезімін бастан кешірген шығармыз. Мейлі ол қандай болсын: бір жақты махаббат, жауапсыз махаббат, алып-ұшырған махаббат, қайғылы махаббат…

Өзімізден жырақ кеткен адамды уақыт өте келе ұмытқанмен ара-тұра еске түсетіні анық. Не істеп жүр екен? Қызық, ол да дәл мендей есіне ала ма екен? Ең алғашқы қыдырып барған бақ, осыны жолда көрсе мен есіне түсем бе екен? Әлде мен сүйетін құлпынай балмұздағын бал татқандай жей ма екен? Эгоистік шығар, біз үшін жауапсыз кеткен махаббат әркез өкініп жүргендей еске оралады. Мейлі ол қосағын тауып, бақытты болсын, сені мүлде ойына да алмайтын шығар, бірақ бәрібір сендей адамды ендігәрі жолықтырмайтындай болады да тұрады…

Мына видеоны осында жаңалыққа жаны құмар достармен бөліскім келді көріп отырып. Қызға үйдену ұсынысын жасаудың тың бір жолын ойлап тауыпты ғашық жігіт. Жазулар түрікше, көбіңіз түсінетін шығарсыздар деп ойлаймын. «Барлығынсенүшінжасадым» деп блог та ашыпты сосын жігіт ғашығына арнап, сілтемесі: hepsiniseninicinyaptim.tumblr.com/

Көптен бері «15 сәуір — Махаббат мейрамы» деп ұсыныс айтылып келе жатқанымен, нақты бір акция көргеніміз жоқ. Бұл тұрғыда тек «Жас қазақ үні» газеті ұйымдастырған Махаббат мүшәйрасын атап өтуге болады. Мүшәйраның жеке сайты ашылды. Бәріңізді сол сайтқа шақырамын. Махаббат мейрамыңыз құтты болсын Керекшілер!

http://mushaira.qazaquni.kz/

15 сәуір Махаббат мейрамы акциясын қолдау мақсатында «Жас қазақ үні» газеті Махаббат мүшәйрасын жариялады. Конкурсқа ақындардың махаббат тақырыбындағы өлеңдері қабылданады.
Өлеңдер 2011 жылдың 15 мамырына дейін қабылданады.
Бас бәйге – жеңімпаздың жеке кітабын – махаббат жырларын «Тұран» баспасы шығарып береді. Өзге де үздік жырлар «Махаббат маусымы» жинағына кіргізіліп, «Жас қазақ үні» газеті мен «Жұлдыздар құпиясы» журналында жарияланады.

Ақ қайың тұр жағада,
Сағыныш боп санада.
Жалғыз келіп тұрмын мен,
Жылдар салып араға.
Өмірдің сан жолдары,
Біз шешкендей болмады.
Мен сияқты мұң шағып,
Келіп жүр ме ол-дағы.

Қайырмасы:
Айт сырыңды ақ қайың,
Көңілімде сақтайын.
Шығарып сап тұрушы ең,
Бізге тілеп бақ дәйім.

Қостанай. 31 наурыз. Kazakhstan Today – Қостанайда 19 жасар жас жігіт және 63 жастағы әйел үйленуге бел буды. Бұл туралы агенттік корреспондентіне қалалық АХАЖ бөлімі хабарлады.

Қалалық АХАЖ бөлімінің хабарлауынша, үстіміздегі жылдың 2 сәуірінде облыс орталығында 19 жасар Сергей Кулишов пен 63 жастағы Татьяна Нефедовалардың некесі қиылатын болады.

15 сәуірді Махаббат мейрамы деген атпен тойлайық деген ұсыныс бар.

Бізбен келіспегендерді Х қыламыз! Әзіл ғой, бірақ кере болса қыламыз. ))))

Бүгін яғни 24 наурыз күні Алматыдан алған әсеріміз тамаша болып, Шымқалаға азанда жеттік. Осындай тамаша БлогҚұрылтайды тамаша етіп өтуіне мұрындық болған аға-апкелеріме алғысымыз шексіз. Алғаш рет осындай игі іс-шарада үлгі тұтар ағалармен, виртуалда қалжыңдасатын дос-таныстармен таныстым. Әбекеңнің шек қатырар әзілдеріне ой бір күліп қайттық. Әминдеріңіз Аршат ағасымен танысып қоян-қолтық араласып кеттік. )))) Айта берсем көп, оны асықпай ойымды тиянақтап бір пост ретінде жариялармын. Айтайын дегенім бас еді…

Түрікше бір романтикалық кино қарағам. Жақсы кино. Киноның соңғы жағын сіздермен бөлісейін дедім. Оқиға былай: жақсы жүріп жүрген қыз бен жігіт бір күні айрылып кетеді. Бірнеше жылдан кейін кездейсоқ кездесіп қалады. Сол кездесулеріндегі сөздерді қазақшаға аударып, видеоның астына қойдым. Егер осындай оқиға сіздің басыңызға келсе не істер едіңіз?

В любви единственная победа – это бегство.
Наполеон Бонапарт
Бүгін – Әулие Валентин күні.  Махаббат күніне арналған мәуелі-мәуелі сөздердің елесі қоғамды кезіп жүр. Біреу қарсы, біреу қарсы емес, біреу қарсы да қарсы емес те емес дегендей… Жоқ, менің бұл күнді жақтап не даттап, болмаса ақтап жазба жазып, миларыңызды ашытқалы отырған жоқпын. Әшейін, тақырып аясынан табылатын бір топ антивалентинкаларды бергелі кетейін деп едім. Көңілді отырыңыздар. Тек әке-шешеден боқөтамасаңыздар болды.

Бүгін маған жазылған құттықтау каменттерін оқып отырып, Нұрғисаның бір жайтты еске түсіріп жіберді. Сіздермен бөлісейін дедім:

Шамамен 2003 жыл болуы керек. Ол кезде де КерекИнфо админімін. Түркияда студент кезім. Гүлчин деген түрік қызым болды. Сол қызбен бір ренжісіп қалған кездерім болуы керек (негізі қыздармен 1000 рет ренжісіп, 1000 рет татуласатынмын). Бір ой келді Гүлчинге сюрприз жасайын дедім. Керекинфо форумындағы қолданушыларға өтініш тастадым, Гүлчиннің номеріне «Arshat seni seviyor» (Аршат сені сүйеді) деп SMS жіберіңдерші дедім. Қазақстан, Ресей, Түркия, Қытай, Америка, Корея, Моңғолия сияқты неше түрлі елден SMS барыпты Гүлчиннің номеріне. бір мәз болып қалып еді.

Ол кезде флешмоб деген түсінік жоқ, идея қарайтын Google жоқ. Бәрі оригинал еді, ойлай алатын едік, ойланатын едік. Романтика бар еді. Қазір білмеймін, заман өзгеріп келе ме бұрынғыдай ой, бұрынғыдай романтика жоқ сияқты. Әлде мен байқамаймын ба қазіргі жастардан?..

Сіздер де өткен жылдардағы романтикалық сәттеріңізді бөлісе отырыңыздар.

«Сәлем, мерекеңмен. Мен саған келе жатырмын.»

Ақтөбедегі кластасс баладан келіп түскен смс мазмұны осындай…
-Қашан???
-Құдай қаласа, 2 сағаттан кейін пойыздан түсем.

Ааа??? (Бұл енді ішімнен айтылды). Не деген нервіні қытықтауды жақсы көретін адамдар((( Өзінің басқадай шаруаларымен келе жатыр деп үміттенем ше…
Әйтпесе, онсыз да шаршап жүргенде, романтикалық еске алулар мен өткенді қайтару туралы әңгімелерге жүйкем шыдамайтын сияқты)))
… Ол көктем оралмайды...