Қарағандыға сапарым
Мына бір постты жазуым жүдә қиын болып кетті, жексенбіден бері жазып тастай алмай жүрмін, жұмыспен қатты занит болып.
Өткен апта жол жүрумен өтті де кетті. Аптаның сейсенбі күні жолға шығып, сенбінің түскі уақытында үйге қайтып келдім. Осы уақытта көрші ауданымыз Сарыағаштан бастап, сонау Қарағандыға дейін жол жүріппін. Бұл жолсапарым басқаларынан – алғашқы рет пойызбен жол жүру, Қарағанды шәһәрында алғаш рет болып, сол қаланың керекшілері Абзал және Айсұлтан бобурлармен танысуыммен ерекшеленеді. Енді соны пернетақтамен тақылдатып жазып берейін.
Ескерту: мына пост көбәріп боп кетті һәм қызықты ешқандай әңгіме жоқ.
27 қыркүйек күні үйден шығып, Сарыағашқа жол тарттым. Сарыағашқа жетіп, құдаларыммен кездесіп, Ермек құдамның өтініші бойынша Шымкентке бардық, жұмысына қажетті технолоджи сатып алу үшін. Іздегеніміз Шымкенттен табылмады, тек қана тапсырыспен 20 күнде ала алады екенбіз ол затты.
– 20 күн? Болбойды! – деп, «Айна» базарынан Алматыға жүретін автобусқа билет алып, кешкі 19.00де жолға шықтық. Сәрсенбінің сәтті күнінің таңында Сайран автовокзалына түсіп, бізді күтіп алушы Самат бобур келгенше құдам екеуміз лап-лап етіп шай ішіп алдық. Бір кезде Саматта жетіп келді көлігімен, аман-саулықтан соң Тастақтағы фирмаға бардық. Ол жерде бізге қажет технолоджи бар екен. Басқа фирмаларғада бардық, бірақ бағасы өте қымбат болған соң, ақыры Тастақтағы фирмадан сатып алдық затымызды. Құдам Сарыағашқа, мен Қарағандыға жол жүретін болып, екеуміз екі жаққа тайдық.
Кешкі 19.30ға Алматы-Қарағанды пойызының 5ші вагон, 20шы плацкарт орынға билет алғам. Алматы-1 вокзалына келіп асханадан тамақтанып, түскі асты жемеген қарынды рәсә тойдырып алдым. Бұл пойыз деген жануарды көргенім, вокзалда келіп-кетуші бобурларды күтіп алып, шығарып салғаным болмаса, өмірімде пойыз деген жәнуармен жол жүріп көрмегем. Бір кезде вагонымды тауып, алған билетім үстіңгі орын екен, соған орналастым. Көршілерім Қаражалдық екі орыс хотын және Қарағандылық 1 аға болды. Аллергия деген бәле мазамды алып, әбіржіткен соң көршілеріммен жақын танысып, лап-лап етіп шай ішіп, әңгіме айтып, сұхбаттас бола алмадым. Дәрімді ішіп алып, құлағыма наушникті тығып, әшулә тыңдап жатып алдым.
Бұл плацкарт дегені қып-қызыл жатақхананың өзі екенғой, іші тола әрі бері жүрген адамдар, анау мынау туарын, сусындарын, кептірілген балықтарын көтеріп сауда жасап жүрген қозоқтың хотындары. Пойыздың әжетханасы бір сөзбен айтқанда «ужсс» екен) Ну енді барына шүкір, а то))
Содан, азанда оянған кезде аллергия как всегда әбіржітті адамды, мұрным бітіп, тамағым қышып, басым типі ауырып, соның бәрінен арылғанша біраз уақыт өтіп, сағат 13.00 шамасында Қарағандының вокзалына түстім. Керекинфошы Абзал бобурға пазвандап айттым келгенім жайлы, ол қазақша вариант бойынша «сәлден соң» жетіп барамын деді. Ол келгенше Шымкентке билет алайын деп кассада кезекте тұрғанымда Әбіләкім хабарласып «Қарағандыға конақ боп келіп қалыпсың, неге хабарласпайсың?» дейт, «Кетші-әй, сен нашар жігітсің!» деп әңгімені қалжыңмен бастап жібердім, «Такси ұстап циркке жетіп кел, түскі асқа бірге барайық, қарным ашты» дейт, осы жерде Әбілдің постындағы «қарным ашты» деген жағымсыз дауыс Әбілге тиесілі екенін байқаған боларсыздар) «Мен вокзалда Абзалды күтіп тұрмын, сол келген соң сен жаққа өтеміз, дабай байланыста бол» деп, купеге билетімді алып, Абзалды күтіп отырдым. Бір кезде Абзалда келді, амандасып, жағдай сұрасып, циркте бізді күтіп отырған Әбілге бардық. Содан үшеуміз адрес бойынша «Цифровой мир» дүкенін іздеп тауып, қажет заттарымды сатып алдым. Алған заттарымның фотоның сапасын жақсартуда қандай рөлі бар екенін кейінрек жазармын. Әрі қарай сол, Әбілдің қарны тойсын деп «Заман» қозоқ тоамлари» асханасына барып үшеуміз отырып, лап лап лап етіп шай ішіп, табақтас болып, рәсә сұхбаттастық.
Мына жағын қысқартайын, Майқұдықта тұратын құдамның үйіне орналасып, кешкі уақытта Әбілдің үйінде қонақта болып, ертеңіне сағат 11.00де Астана-Сарыағаш пойызымен ауылға зымырадым. Сенбі күні сағат 14.00де Жетісайға жетіп келдім.
Майқұдықтағы құдам, мен тұратын Винсовхоз ауыл округінің 3-ші бөлімінде тұрады, көрші ауыл. 2001 жылы оқуын Қарағандыға ауыстырып, заң факультетінің дипломын алып, сол қалада жұмыс карьерасын бастаған. Өзіміз жақтың қызына үйленіп, қазір 2 ұл, 1 қызы бар. Майқұдықтың ең криминал 13-ықшамауданда тұрады екен.
Керекинфошы бобурлар Әбіләкім (Айсұлтан) мен Абзалға барлығы үшін кәттә грәсиас!!! Аллаһ разы болсын!!! Бұл екі керекші жайлы бірдеме айтуға қазақша әдеби сөздерім жетпейді, сондықтан олар жайлы айтарым мынау – екеуі нағыз Тимон мен Пумба)))
AKY: Әбіләкім семіріп кеткен бе, қалай өзі?
Абзалдың сол тыриғаны — тыриған :)
Иә, Қарағанды жүдә кәттә шәһәр екен, бір демалыста патапаратымды көтеріп қыдырып барамын міндетті түрде!
Суреттер Әбілдің ауылында.
Өткен апта жол жүрумен өтті де кетті. Аптаның сейсенбі күні жолға шығып, сенбінің түскі уақытында үйге қайтып келдім. Осы уақытта көрші ауданымыз Сарыағаштан бастап, сонау Қарағандыға дейін жол жүріппін. Бұл жолсапарым басқаларынан – алғашқы рет пойызбен жол жүру, Қарағанды шәһәрында алғаш рет болып, сол қаланың керекшілері Абзал және Айсұлтан бобурлармен танысуыммен ерекшеленеді. Енді соны пернетақтамен тақылдатып жазып берейін.
Ескерту: мына пост көбәріп боп кетті һәм қызықты ешқандай әңгіме жоқ.
27 қыркүйек күні үйден шығып, Сарыағашқа жол тарттым. Сарыағашқа жетіп, құдаларыммен кездесіп, Ермек құдамның өтініші бойынша Шымкентке бардық, жұмысына қажетті технолоджи сатып алу үшін. Іздегеніміз Шымкенттен табылмады, тек қана тапсырыспен 20 күнде ала алады екенбіз ол затты.
– 20 күн? Болбойды! – деп, «Айна» базарынан Алматыға жүретін автобусқа билет алып, кешкі 19.00де жолға шықтық. Сәрсенбінің сәтті күнінің таңында Сайран автовокзалына түсіп, бізді күтіп алушы Самат бобур келгенше құдам екеуміз лап-лап етіп шай ішіп алдық. Бір кезде Саматта жетіп келді көлігімен, аман-саулықтан соң Тастақтағы фирмаға бардық. Ол жерде бізге қажет технолоджи бар екен. Басқа фирмаларғада бардық, бірақ бағасы өте қымбат болған соң, ақыры Тастақтағы фирмадан сатып алдық затымызды. Құдам Сарыағашқа, мен Қарағандыға жол жүретін болып, екеуміз екі жаққа тайдық.
Кешкі 19.30ға Алматы-Қарағанды пойызының 5ші вагон, 20шы плацкарт орынға билет алғам. Алматы-1 вокзалына келіп асханадан тамақтанып, түскі асты жемеген қарынды рәсә тойдырып алдым. Бұл пойыз деген жануарды көргенім, вокзалда келіп-кетуші бобурларды күтіп алып, шығарып салғаным болмаса, өмірімде пойыз деген жәнуармен жол жүріп көрмегем. Бір кезде вагонымды тауып, алған билетім үстіңгі орын екен, соған орналастым. Көршілерім Қаражалдық екі орыс хотын және Қарағандылық 1 аға болды. Аллергия деген бәле мазамды алып, әбіржіткен соң көршілеріммен жақын танысып, лап-лап етіп шай ішіп, әңгіме айтып, сұхбаттас бола алмадым. Дәрімді ішіп алып, құлағыма наушникті тығып, әшулә тыңдап жатып алдым.
Бұл плацкарт дегені қып-қызыл жатақхананың өзі екенғой, іші тола әрі бері жүрген адамдар, анау мынау туарын, сусындарын, кептірілген балықтарын көтеріп сауда жасап жүрген қозоқтың хотындары. Пойыздың әжетханасы бір сөзбен айтқанда «ужсс» екен) Ну енді барына шүкір, а то))
Содан, азанда оянған кезде аллергия как всегда әбіржітті адамды, мұрным бітіп, тамағым қышып, басым типі ауырып, соның бәрінен арылғанша біраз уақыт өтіп, сағат 13.00 шамасында Қарағандының вокзалына түстім. Керекинфошы Абзал бобурға пазвандап айттым келгенім жайлы, ол қазақша вариант бойынша «сәлден соң» жетіп барамын деді. Ол келгенше Шымкентке билет алайын деп кассада кезекте тұрғанымда Әбіләкім хабарласып «Қарағандыға конақ боп келіп қалыпсың, неге хабарласпайсың?» дейт, «Кетші-әй, сен нашар жігітсің!» деп әңгімені қалжыңмен бастап жібердім, «Такси ұстап циркке жетіп кел, түскі асқа бірге барайық, қарным ашты» дейт, осы жерде Әбілдің постындағы «қарным ашты» деген жағымсыз дауыс Әбілге тиесілі екенін байқаған боларсыздар) «Мен вокзалда Абзалды күтіп тұрмын, сол келген соң сен жаққа өтеміз, дабай байланыста бол» деп, купеге билетімді алып, Абзалды күтіп отырдым. Бір кезде Абзалда келді, амандасып, жағдай сұрасып, циркте бізді күтіп отырған Әбілге бардық. Содан үшеуміз адрес бойынша «Цифровой мир» дүкенін іздеп тауып, қажет заттарымды сатып алдым. Алған заттарымның фотоның сапасын жақсартуда қандай рөлі бар екенін кейінрек жазармын. Әрі қарай сол, Әбілдің қарны тойсын деп «Заман» қозоқ тоамлари» асханасына барып үшеуміз отырып, лап лап лап етіп шай ішіп, табақтас болып, рәсә сұхбаттастық.
Мына жағын қысқартайын, Майқұдықта тұратын құдамның үйіне орналасып, кешкі уақытта Әбілдің үйінде қонақта болып, ертеңіне сағат 11.00де Астана-Сарыағаш пойызымен ауылға зымырадым. Сенбі күні сағат 14.00де Жетісайға жетіп келдім.
Майқұдықтағы құдам, мен тұратын Винсовхоз ауыл округінің 3-ші бөлімінде тұрады, көрші ауыл. 2001 жылы оқуын Қарағандыға ауыстырып, заң факультетінің дипломын алып, сол қалада жұмыс карьерасын бастаған. Өзіміз жақтың қызына үйленіп, қазір 2 ұл, 1 қызы бар. Майқұдықтың ең криминал 13-ықшамауданда тұрады екен.
Керекинфошы бобурлар Әбіләкім (Айсұлтан) мен Абзалға барлығы үшін кәттә грәсиас!!! Аллаһ разы болсын!!! Бұл екі керекші жайлы бірдеме айтуға қазақша әдеби сөздерім жетпейді, сондықтан олар жайлы айтарым мынау – екеуі нағыз Тимон мен Пумба)))
AKY: Әбіләкім семіріп кеткен бе, қалай өзі?
Абзалдың сол тыриғаны — тыриған :)
Иә, Қарағанды жүдә кәттә шәһәр екен, бір демалыста патапаратымды көтеріп қыдырып барамын міндетті түрде!
Суреттер Әбілдің ауылында.
Мына жақта жұмыстармен қатты занит боп жүрмін, керекте отырып лапылдауға уақыт мүлдем болмай жүр.
Жұмыс күндерің сәтті болсын!!!
Рахмат, рахмат, Сизга хам муборак булсин укам!!!