Шақшаның мәні...
Біздің ауылда Құсайын деген шал бар (шалбар емес кәдімгі ақсақал). Сол кісінің қалтасында екі шақша жүреді екен. (Шақша-насыбай салуға арналған ыдыс, мүшеқаппен шатастырмаңыз).Бір күні құрдасы Құсекеңнің шақшасын атып отырып, «Осы сен мынаны айтшы. Біз насыбай сұрасақ басқа шақшадан бересің,өзің басқасынан атасың?» деп сұрапты. Сонда Құсекең «мынау менің өзім ататын насыбайымның шақшасы, ал екіншісі атылған насыбайымды салатын шақшам»десе, анау «Е, бәсе! Құсекеңнің насыбайы неге „слабый“ деп ойлап жүрсем»депті.
-Абайдағы Шалдың насыбайы ғой.
-Ааа, онда беріңіз.
Шақшам шақша-ақ еді,
Шақша да болса жақсы-ақ еді,
Кер бұғының мүйізі – нақысы еді,
Бір қысырақ істеген ақысы еді.
Гауһар мен жақұттан салған көзі бар еді,
Қолқасын келесі жылы аларсың деген сөзі бар еді, — деген екен.
Хан: “Шақшасын қайырып бер, қайырмасаң қалағанын бер”, — деп кесім айтыпты.