"Вахтовик" сағынышы

Бір ай вахта өтіп жатыр бір жылдайын,
Кәсібім сол таңдаған, не қылайын,
Әрбір күн бір дәуірдей болса дағы,
Төрт көз болып күтіп жатыр, менің айым.
Бір-бірімен үй мен дала кезектесіп,
Арлы-берлі жүремін желдей есіп,
Той-томалақ менсіз де өте жатар,
Талайларсыз жүр ғой әлем ғұмыр кешіп.
Шыр айналған дүние тоспа мейлі,
Шай үстінде әңгімеңе қоспа мейлі,
Қызым әне суретіме қолың сермеп,
Бұл кім десең, бал тілімен «Бап-па» дейді…
Кейде ойлайсың, «шешестің» деп бұл жүрістің,
«Табамын» деп «оңай жолын күнкөрістің»,
Тағы ойлайсың, әлі біраз жүрсем бе деп,
Қылтиғанша бір шеті өнген істің…
Дәл өзіңдей үйімде бақыт бар да,
Жүре берем еш қиналмай қашықтарда,
Вахтовиктің жұмысы қиын боп па,
Ең ауыр жүк вахтовикке ғашықтарда…