Жапония күнделігінен: Самурайлар ауылында

Сәлем, замандас! Ара-арасында бас қосуларда көрініп қалсам да, Жапония сапарынан әлі шыға алар емеспін. Есіңізде болса, соңғы рет Шимабарадағы кешкі аста жолыққан болатынбыз. Содан соң?

Келесі күні таңда нөсер жауын құйып кетті. Жапон стиліндегі таңғы астан соң, қонақ үй алдында қаздай тізілген қолшатырлардан «осы әсем» дегендерін қолтығымызға қыстырып, Шимабарадағы Самурайлар көшесіне қыдырыстауға шығып кеттік.
Қысқаша түсінік. Самурайлар — феодалды Жапониядағы әскери феодалдар, былайша айтқанда жапон «рыцарлары».«Самурау» деген түпнұсқасының аудармасы "өзінен жоғары тұрғанға қызмет ету" дегенді білдіреді. Олар жай ғана әскер емес, сонымен қатар бай-шонжарлардың қорғаушысы.Жақсы қызметі үшін олар өз қожаларынан атақпен қатар, үй-жай, қызметші, жер аумағын да алатын болған. Төменде айтылатын үйлер олардың мекені, демалыс орны, қонақ қабылдайтын жерлері болған.
Бір басылып, бір күшейген жауын әлден соң төпелеп кетті. Менің аяғымда шүберек мокасини әбден су болғанша көшені бастан-аяқ кезіп өттік.
Фотолардан көрсеңіз:



Арық:

Мына герань тым көріксіз болса да, осынша биікте өсетінін ойламаппын:

Көшедегі үйлерде осындай манекендер отырады, кіріп келгенде біреу сенің келуіңді күтіп отырғандай қорқып кетеді екенсің, бірақ қызық:

Айтпақшы, бұл үйлер музей ретінде сақтаулы, өткен ғасырдағы үй аурасын бұлжытпай беріп тұр. Күтушілері әдетте сол самурайлардың ұрпақтары немесе жанашырлар.





Су болған аяқкиімім




Көшедегі тоғанда жүзіп жүрген карп балықтары:


Жаңбыр жауып өткенде:

Шимабара сарайының қасында:

Сакура гүлі:





Қонақ үйге қайтып барып, жүгімізді аларда:






Үзбестен бір күн бойына жауған жаңбыр астында өткен осы саяхатымыз аяқталып, Нагасакиге жүріп кеттік.