Кариб теңізінің пандасы (екі бөлімнен тұратын ақпараттық-танымдық рецензия)
Кіріспе
Өткен аптада ебін тауып, есебін келтіріп екі фильмге барып алдым. Бірі «Кариб теңізінің қарақшылары. Тылсым жағалауда», екіншісі «Кунг-фу панда 2».
Екеуі де мен күткен дүние. Екеуі де көңілімнен шықты. Сапалы дүние жаныңа жақпай қоймайды екен.
Бірінші бөлім. «Кариб теңізінің қарақшылары. Тылсым жағалауда»
Қазақстан кинопрокатының рекордын жаңартқан «Қарақшылардың» жаңа маусымы басталған сияқты. Біздің көз үйренген бұрынғы кейіпкерлерден тек Джек Торғай (бұттан кеттім ©), капитан Барбосса, Джектің көмекшісі Гиббс пен әкесі капитан Тиг секілді бірді-екілі кейіпкерлер ғана қалған. Өзгелері су жаңа қаһармандар.
Алғашқы үш бөлімді түсірген Гор Вербинскиден тізгінді алған режиссер Боб Маршаллдың бастамасы жаман емес. Мәскеуде өткен фильм премьерасында Walt Disney-ліктер жалғасын жасаймыз деген көрінеді. Оған продюссер Джерри Брукхаймер мен бас кейіпкердің иесі Джонни Деп те қарсы емес секілді.
Киноға барғанымның кесірі ғой, мен енді бесінші бөлімін күтетін болдым. Теңіз қарақшылары туралы көңілім кеткен туындылардың бірі һәм бірегейі осы «карибтіктер» еді.
Атақты композитор Ханс Циммердың («Гладиатор», Кристофер Ноланның «Бэтмені» мен «Началосы», «Тачки», «Мадагаскар», тб) музыкасы төбе құйқаңды шымырлатып, алапат-алапат, кең масштабты көріністер есіңді алып, актерлардың ойынына сүйсініп отырсаң ұнамай қайтсін.
Аяғы ауыр Пенелопа Круспен қылыштасып жүрген Джонни Деп өзінің кәсібилігін көрсетуден жалықпайды-ақ екен. Айызыңды қандырады ғой ойынымен. Әрбір қимыл-қозғалысы, қасы, көзі, кірпігі кейіпкерінің бүкіл болмыс-бітімін ашып, ақтарып көрсетіп бергенде, біздің кейбір «бетон-бет» актерларға беттей алмай қаласың.
Қарасақал Эдвард Тичтің рөліндегі Йэн Макшейнге де көңіл толды.
Жалпы «Кариб теңізінің қарақшылары» — панорамды, бүге-шігесіне дейін толық ойластырылған, арнайы эффектілері «мама» дегізетін топтама. Қайсысын алып қарасаң да түсіру тобының еңбегі бадырайып көрініп тұрады. Екі-үш сағатық фильмнің жалғыз кадрында жылт етіп көрініп қалатын актердің өзі ою болып, өрнек болып тұрады.
Санасыз, бірақ, сиықты, мағынасыз, бірақ, мазмұнды «Қарақшылар» — кино көріп ойға шомамын немесе пәлсапа соғамын деген емес, дем аламын, сергимін деген адамға таптырмас дүние. Әсіресе төртінші бөлімі.
Айтпақшы, титр шыққанда тұрып кетпеңіз, ееееең соңында кішкентай қызық көрініс бар.
Екінші бөлім. «Кунг-фу панда 2»
Пандаға бір барғанда екі бардым. Бірінші жолы тапқыр қалжыңдарға ішегімді түйіп қайтып едім, екінші жолы «Панданың» кейбір тұсы біраз ойлантып тастады — өзім күтпеп едім.
Графикасы мен түсірілу технологиясы бірінші бөліміне қарағанда біраз жетіліпті. Бояуы қанық, кейіпкерлердің қимыл-қозғалысы, бет-әлпеті жақсы салынған. 3D-мен көрем десеңіз де болады, көрмесеңіз де ештеңе жоғалтпайсыз.
Ел-жұртты пандаманияға ұшыратқан фильмнің басты ерекшелігі – ұтымды, күтпеген жерде айтылатын/көрсетілетін қалжыңдары. Бұдан басқа қаһарманның басқа көптеген туындылардағыдай батыстан емес шығыстан шығуы, сауатты графикасы секілді артықшылықтарын да айтуға болады.
Жағымсыз қаһарман тауыс Лорд Шэнь ұнады. Бейне бір салынған сурет емес, дауысын салған Гари Олдманның өзі рөлде ойнап жүрген сияқты.
Дауыс демекші, орыс тілінде По панданы дыбыстаған Михаил Галустянға риза болады екенсің. Образға ене білгені керемет, енді.
Екінші бөлімінің тағы бір ерекшелігі – жыртылып күле бермей, бір ауық ойланатыныңда. Әсіресе, кішкентай Поны шешесінің қалдырып кететін жері әдемі түсірілген.
Көңіл-күйді көтеретін туынды. Жалғыз бармаңыз тек. Жаныңызға жақын адамыңызды ертіп алыңыз. Эффектіге кепілдік берілген.
Эпилог
Соңғы кезде жынға тиетін қоқыс кинолар көбейіп кеткен сияқты болған. «Кариб теңізінің пандасы» сол кризистен құтқарып қалды мені.
Өткен аптада ебін тауып, есебін келтіріп екі фильмге барып алдым. Бірі «Кариб теңізінің қарақшылары. Тылсым жағалауда», екіншісі «Кунг-фу панда 2».
Екеуі де мен күткен дүние. Екеуі де көңілімнен шықты. Сапалы дүние жаныңа жақпай қоймайды екен.
Бірінші бөлім. «Кариб теңізінің қарақшылары. Тылсым жағалауда»
Қазақстан кинопрокатының рекордын жаңартқан «Қарақшылардың» жаңа маусымы басталған сияқты. Біздің көз үйренген бұрынғы кейіпкерлерден тек Джек Торғай (бұттан кеттім ©), капитан Барбосса, Джектің көмекшісі Гиббс пен әкесі капитан Тиг секілді бірді-екілі кейіпкерлер ғана қалған. Өзгелері су жаңа қаһармандар.
Алғашқы үш бөлімді түсірген Гор Вербинскиден тізгінді алған режиссер Боб Маршаллдың бастамасы жаман емес. Мәскеуде өткен фильм премьерасында Walt Disney-ліктер жалғасын жасаймыз деген көрінеді. Оған продюссер Джерри Брукхаймер мен бас кейіпкердің иесі Джонни Деп те қарсы емес секілді.
Киноға барғанымның кесірі ғой, мен енді бесінші бөлімін күтетін болдым. Теңіз қарақшылары туралы көңілім кеткен туындылардың бірі һәм бірегейі осы «карибтіктер» еді.
Атақты композитор Ханс Циммердың («Гладиатор», Кристофер Ноланның «Бэтмені» мен «Началосы», «Тачки», «Мадагаскар», тб) музыкасы төбе құйқаңды шымырлатып, алапат-алапат, кең масштабты көріністер есіңді алып, актерлардың ойынына сүйсініп отырсаң ұнамай қайтсін.
Аяғы ауыр Пенелопа Круспен қылыштасып жүрген Джонни Деп өзінің кәсібилігін көрсетуден жалықпайды-ақ екен. Айызыңды қандырады ғой ойынымен. Әрбір қимыл-қозғалысы, қасы, көзі, кірпігі кейіпкерінің бүкіл болмыс-бітімін ашып, ақтарып көрсетіп бергенде, біздің кейбір «бетон-бет» актерларға беттей алмай қаласың.
Қарасақал Эдвард Тичтің рөліндегі Йэн Макшейнге де көңіл толды.
Жалпы «Кариб теңізінің қарақшылары» — панорамды, бүге-шігесіне дейін толық ойластырылған, арнайы эффектілері «мама» дегізетін топтама. Қайсысын алып қарасаң да түсіру тобының еңбегі бадырайып көрініп тұрады. Екі-үш сағатық фильмнің жалғыз кадрында жылт етіп көрініп қалатын актердің өзі ою болып, өрнек болып тұрады.
Санасыз, бірақ, сиықты, мағынасыз, бірақ, мазмұнды «Қарақшылар» — кино көріп ойға шомамын немесе пәлсапа соғамын деген емес, дем аламын, сергимін деген адамға таптырмас дүние. Әсіресе төртінші бөлімі.
Айтпақшы, титр шыққанда тұрып кетпеңіз, ееееең соңында кішкентай қызық көрініс бар.
Екінші бөлім. «Кунг-фу панда 2»
Пандаға бір барғанда екі бардым. Бірінші жолы тапқыр қалжыңдарға ішегімді түйіп қайтып едім, екінші жолы «Панданың» кейбір тұсы біраз ойлантып тастады — өзім күтпеп едім.
Графикасы мен түсірілу технологиясы бірінші бөліміне қарағанда біраз жетіліпті. Бояуы қанық, кейіпкерлердің қимыл-қозғалысы, бет-әлпеті жақсы салынған. 3D-мен көрем десеңіз де болады, көрмесеңіз де ештеңе жоғалтпайсыз.
Ел-жұртты пандаманияға ұшыратқан фильмнің басты ерекшелігі – ұтымды, күтпеген жерде айтылатын/көрсетілетін қалжыңдары. Бұдан басқа қаһарманның басқа көптеген туындылардағыдай батыстан емес шығыстан шығуы, сауатты графикасы секілді артықшылықтарын да айтуға болады.
Жағымсыз қаһарман тауыс Лорд Шэнь ұнады. Бейне бір салынған сурет емес, дауысын салған Гари Олдманның өзі рөлде ойнап жүрген сияқты.
Дауыс демекші, орыс тілінде По панданы дыбыстаған Михаил Галустянға риза болады екенсің. Образға ене білгені керемет, енді.
Екінші бөлімінің тағы бір ерекшелігі – жыртылып күле бермей, бір ауық ойланатыныңда. Әсіресе, кішкентай Поны шешесінің қалдырып кететін жері әдемі түсірілген.
Көңіл-күйді көтеретін туынды. Жалғыз бармаңыз тек. Жаныңызға жақын адамыңызды ертіп алыңыз. Эффектіге кепілдік берілген.
Эпилог
Соңғы кезде жынға тиетін қоқыс кинолар көбейіп кеткен сияқты болған. «Кариб теңізінің пандасы» сол кризистен құтқарып қалды мені.
лібә, нақұя айттым...Панда, ой Қисық!Пы.Сы. «Кариб теңізінің теңіз қарақшылары ©» Scheschesse!
Ең алдыңғы қатарға отырамын деп, графикалық кереметтерін байқауға мүмкіндік болмай қалды бірақ