Қауын

Тілдің дәмін үйіретін қауын дегенде бәріміздің бір жұтынып қоятынымыз бар. Өзім ауылда өскеннен кейін, ауыл тіршілігінің әр мезгілде өзіндік қайталанбас ғажап сәттерінің талай куәсы болдым. Қазір аздап, ауыл өмірінен қол үзгенмен, арасында мауқымды басып қайтуға асығып тұрамын. Жазда еңбек демалысын пайдаланып, қара шаңырақтың түтінін түтетіп отырған ағамның шаруасына аздап көмек қолын созып келген болатынмын. Күзге салып, сол еңбектің жемісін көріп, өзім куә болған біраз көріністерге суретке түсіріп әкеп едім. Блог жазбағалы біраз болып еді, сондықтан көп әрпім аз болғалы тұр ))









Негізі күләбі қауыны домалақ пішіндес болып табылады. Мына жерде мырзашөл деген атпен белгілі болған (метровка) қауынмен будандасып сопақ болыпты.








Мынау палектен жұлынғаны





Қауынның да зиянкестері көп. Жазымен арамшөбін тазалаумен ауре болсаң, енді жемісін береді ау деген шақта, палектің арасына сұңғыла деген гүлді шөп шығып, дихандардың мазасын алып бітеді.




Қауынның барлығы бірдей тиісті жемісін бере бермейді. Арасында жарылып, сызат түсіп, жеуге жарамсыз, түйнеген орнында іріп кететіндері бар.


Жұлынған қауындарды даққа жүк көлігіне артасың.







Ауылда кез келген қауын егілген жер телімдерін қарауылсыз елестете алмайсың. :)

Көп әріптің қысқасы, оңтүстіктің бір қиырында піскен қауын, мына каропкаларға тиеліп, арысы Мәскеу асады.