Банқтегі өсек

Әбілдің, кеше ғана бір банқіге бардым, типінақ, аноооу – 1920 жылдары жылы негізі қаланған екен, шешесс. Тіпті осылар неге Бауыржан Момышұлын пайдаланып жарнама шығармайды екен деп ойлап қоям (батыр амиго шегівалып соғысқа кетіп қалар алдында кассир болған). Аха шешесс: Баукеңді (Боряны өз арамызда солай атай береміз, дым ренжімейд) ана банқіге қимақ түгілі, «неге ғана келдім мұнда!» деген зармен шықтым. Әңгімем, айтыла-айтыла Жамал апай бесінші рет пластикалық хирургке жүгірген құсық қызмет туралы емес. Әңгімем – клиенттер туралы.

Уа, әр айдың бірінен бесіне дейін банқомат жағалайтын, әр пудельге бір педигри қарыз ғақылия мүкәммал уәсасуа мұғжыза мүмміндер! Банқіге барарда – банқінің сайты, қазиттегі жарнамасы һәм брошюра-буклет дегендері болады, жөпелдемесстің. Сонда саған керек қызмет түрінің барлығы жазылады да, банқіге тек сол қызметті пайдалануға ғана барасың!!!

Бірақ қаззақтар мен орыстар ондайды қашан оқып еді, нақ? Сол шешесс, банқіге барғанда алған түбіртегімнің астында «алдыңда 7 мал бар» деп тұрса да, Иса амигос келетін күнді аңсаған иезуиттей кешке дейін күттім кезегімді.
Лібә, кедергі боп отырған – қарапайым өсек! Клиент операторға барып отырады да, «қипозит ашайын деведім» дейд! Лібә, ол жарнамада ғой нақ, сүйтіп – шымоның кейпімен барып, аздан соң банқіден атып шығып, соңғы дамбалыңды әкеп депозитке салып жататын! Бұл өмір ғой, ей, лібәд!!!

Оператор қатын да сопақбас шешесс: ежіктеп түсіндіріп отыр. Мынау клиент те үйінде іші пысқан қатын екені көрініп тұр, Түркияға кетіп жатсам, со жақтан ала алам ба, Пағиждің секс-шоптарында карталарың жарай ма, пайыздарың аз екен, басқа банктердің сыйақысы жақсы сияқты, оны қалай түсіндіресіз, пәлен, түген, не керек, зайып ал шықты. Барып, стендтен қарап көріңіз дегенді неге айтпайд деп менің де тасым езіліп бара жатыр. Менікі ештеңе емес, қасымда кезекте отырған бір жігіт інісі шыдамсыздықтан он рет отырып-тұрды. Бір кезде маған қарап:

— Ей ағасс, қарсы бетте тағы банқ бар, соған барсақ қайтеді? – деді.

Хуяна келісе кеттім. Ой лібә, рақат екен ол банк! Кіресің, есік алдында көңілді, тіпті аздап қағып кеткен қыз тұрад, «не нақ?» деп сұрайд, «же нақ!» дейсің, «онда сіздерге үшінші касса» дейді; үшінші кассаға барасың, қанағаттанбаған кейіптегі тағы бір қатын құжаттарыңды жұлып алады да, гамбюдырды тарсылдатып, принтерді қағазбен арттан айдавжіверіп, очм екеуміздің шаруамыз үш минөтке де созылған жоқ. Тіпті мықты тез біткесін, бірдеңе дұрыс болмай қалмады ма екен деп, қ ам жеп те қалдық. Мені ертіп келген жігіттің де хуянғаны сондай, дереу бір-екі кесе сыра ішуді ұсынды. Ішівотырып, манағы, бірінші банқті боқтадық. Лібә, жаман қарғадық: банкрот боп қалмаса игі еді…