Періштемсің!

Мына өзім жазған өлеңімді бағаласаңыздар...

Күлкің бар сыңғырлаған, жан педені ғашық қылған,
Уақытпен өте сағынып, кездесуге асықтырған.
Бағалаймын әр кездері сендегі бар құндылықты,
Сені сүйген жүрегім сезіміне мол тұншықты.

Аспандағы күнсің деймін сәулесін жерге шашқан,
Жердегі тіршілікке бақыт сыйлап, көңілді қуантқан.
Бұлттардың арасында жабылмаған сенің бейнең,
Сені сағыны отырып, бейнеңді елестетем.

Сағынамын, мен сені әр кездері, әр уақытта,
Сұлу, нәзік келбетің елестейді көз алдымда.
Жүрегім қатты соғады, ентігіп қаламын,
Суретіңе қараймын, көңілімді басамын.

Телефон соғамын саған, ұйқытар алдында,
Сөйлеген сөздерің күмбірлейді құлағымда.
Күлкіңді естігенде, өмірге риза боламын,
Жүрегіңді сыйлаған Аллаға алғыс айтамын.

қ-сы:
Сен маған періштесің қанатың болмасада,
Күннің нұрынан жаралған келбетің кө алдымда.
Сұлулығың көз тойдырмас жүректі жаралаған,
Мәңгілік сені сүйемін, өлеңім саған арналған.

Сендегі бар сұлулықты айтуға тіпті сөз жетпейді,
Сендей нәзік сұлу жан ешқашан да кездеспейді.
Сондықтан жоғалтудан мен сені қорқамын,
Сені бақытты қылу осы менің- арманым.

Менің бақытым- тек өзіңсің біле білсең,
Менің арманым- мен сенімен бірге жүрсем.
Қол ұстасып жүреміз мына жалған өмірде,
Ешқашан қаяу түспес ақ мамықты көңіліңе.

Арамыз алыстамас, Алла мұны бізге жазбас,
Жаманшылық өмірде ешқашан қатал болмас.
Өмірді бірге өткізіп, қартайып, бірге өліп,
Жұмақта жүреміз қол ұстасып бірге күліп.

Осының боларына мен әрине сенемін,
Сен мені сүймей қалсаңда мәңгілік сүйіп өтемін.
Осыны әрқашан есіңде сақташы жаным,
Өзіңе арналған бұл менің кезекті әнім.