Хэллоуин. Мерекелік жазба.
125 пікір
Тек тіркелген және логинімен кірген қолданушылар пікір жаза алады
«Штамп» деген ұғыммен таныс боларсыз. Бұл шумақтар штамп.
Абай: "Қалың елім, қазағым, қайран жұртым,
Ұстарасыз аузыңа түсті мұртың.
Жақсы менен жаманды айырмадың,
Бірі қан, бірі май боп енді екі ұртың.
Бет бергенде шырайың сондай жақсы,
Қайдан ғана бұзылды сартша сыртың?
Ұқпайсың өз сөзіңнен басқа сөзді,
Аузымен орақ орған өңкей қыртың.
Өзімдікі дей алмай өз малыңды,
Күндіз күлкің бұзылды, түнде ұйқың"
Сын — біреу, форма — бір, тек қозғалған мәселе заманына сай. Жалған намыс — көкіректі соқыр етеді.
Асыра сілтеп жібердің-ау деймін. Намыс сөзі қазақтікі болғанымен оның өзіндік баламасы басқа да ұлттарда болуы керек қой.
Жапондардың самурайларының намысы ше? Киноларда (ол кино ғой демеңіз, демек өмірде бар) түрлі елдің түрлі кейіпкерлері түрлі әрекеттерге осы намыс үшін бармаушы ма еді?
бәріміздікі солай
осылай ма еді глобализция қазақша?шетелдіктермен аралас жүрген ересек қазақтар да, мектептегілер де тойлайды. біз ше, қазақтың мейрамдарын тойласақ, бізге біреу қой деді ма? тәуелсіздік күні немесе наурыз сияқты қазақ мейрамдарын бізге біреу жасап бермейді ғой. ал, басқалар өз мейрамдарын тойлай кетсе, қарсы боламыз. өз мейрамдарымызды күштеудің арқасында ғана ресми тойлаймыз.жақында маған бір Ұлыбритания елінің үндісі: «сендер православтық рождествоны 16-17 желтоқсан тойлайсыңдар ғой.» дегенде, "қайдағы? ол біздің тәуелсіздік күніміз" дееееп, тарих айтып кеттім де, өзіне дүрсе қоя бердім «неге Қазақстан тарихын білмейсіз? ұят қой мынауыңыз» деп қоямын ғой. Қазақстан тарихын өзіміздің қазқтар да білмейді ғой деп ойлап қоям арасында ))
сонымен айтайын дегенім, кристмастың кесірінен, біздің тәуелсіздік күні шетелдіктер аралас компанияларда тойланбай, көрінбей қалып жатады ((
Хеллоуинді еліміздегі орыстар тойлап жатады, ал қазақтарды көрмеппін.
Сондықтан дабыра ғып, "қазақ — наданға" басудың қажеті жоқ-ау.
Кеше ғана құрбандық шалып, мешітке сыймай қалған халықты неге көрмейміз осы?
Өзім сол салада болған соң ТВ жайлы айтайын. Ұлттық мерекелерде үлкен саясаттың қолшоқпар арналары (барлық арна) аузына су құйылғандай үндемейді. Тәуелсіздік күніне 20 жылда әзер дегенде дені дұрыс бір концерт қойылды. Оған дейін «Тәуелсіздік күні құтты болсын» деген «шапкадан» ары аспайтын. Наурызда бір студияға тығылып, ұлттық костюм кигендеріне мәз. «Неге бұлай?» десең «бюджет жоқ» дейді. «Неге бюджет жоқ?» десең «Бұл күндері рейтинг жоқ» дейді. Ал Жаңа жылдық бағдарламалар ең жоғары бюджетке, ең жоғары рейтингке ие. Неге? Халық сұранысы шынымен сондай. Оның дәделі «мен жаңа жылды тойлай берем» деген сіздердің мақтанып айтқан сөздеріңіз. Ұсыныстың сұранысқа құрылатынын мен айтпай-ақ білесіздер. Орыс тілі анық басымдылық көрсетіп тұрған шақта ПАПАЛАР «Наурыз, Тәуелсіздік күнін тойламай-ақ қояйық, халықты біріктіретін Жаңа жылды тойлай берейік» десе, қарсы айтар уәжің де қалмайды. Ары қарай Хэллоуин, Рождество, Пасха және т.б. енеді. Сосын мен қазақ едім деп қалай айта аласың. «Ерден ердің несі артық, ептестірген сөзі артық». Ұлттан ұлтты ажыратудың басты белгісі — салт пен тіл болса, біз одан жұрдай болып барамыз. Бар айтайын дегенім сол еді.
Қайта салтымыз жаңғырып жатыр, байқасаңыз. Қыздарды күйеуге ұзатып жібереді, ұлдың сүндет тойын жасайды. Тіпті дүниеге келген сәбиге қазақша, мағынасы зор есімдер қойылуда.
Дінді жоқ деп өскен Кеңес кезіндегі жастар қазір ата-әже болатын жасқа келді. Оларға ешкім салтты шұқып көрсеткен жоқ. Оларға не дей аласыз?
Көш жүре түзеледі…
Қызды ұзатып, ұлды сүндетке отырғызса — бәсекелестік. Сән қуу. Қыз ұзатудан құр сүлдер қалған. Қазіргі ұзатуда әкесі қызымен билейді, үйлену тойда гүл лақтырады, беташарда күйеу мен келін бір жерде тұрады.
Мағынасы зор есімдер қойылса — ол да сән. Кезінде еліктегіш қазақ қызын Томирис, ұлын Дамир деп атаған. Оның қазақшасы Тұмар екенін айта-айта, жаза-жаза бір-ақ қабылдады. Оның бәрі ПРОПАГАНДАНЫҢ әсері. Ал қазір Наурыз бен Тәуелсіздік күнін СӘНДІ МЕРЕКЕ етпесең ұмытылып кетеді. Алайда Наурыз бен Тәуелсіздік күні ат төбеліндей адамдардың бас қайғысына айналған.
1. Сын дедің. Хош, оған да көнейік. Бірақ, қарап отырсаң, қазақты сынайтын кім? тек қана қазақ. Қарап отырсаң, жалпы қазақ екіге бөлінген секілді әсер қалады: бірі сыншы, екіншісі сыналушы. Бір-бірімізді сынап-мінеумен өмір өтіп жатыр.
2. Сенің сыныңа арқау болған Наурыз бен Тәуелсіздік күнін тойлаудың қалыптасқан үрдісі сын көтермейтін болса, онда неге дәл осы жерде тап осы өлең жолдарыңда сол мерекелерді тойлауды қалай ұйымдастыру керектігі жөнінде ұсыныс айтпасқа?!
3. Сенің жеке басыңа айтқаным емес, дегенмен, жалпы қазіргі қоғамда қазақтың азғынданып бара жатқаны туралы сын айту — белгілі бір дәрежеде сыншының көкірегі ояу, көзі ашықтығын көрсететіні секілді тренд қалыптасқандай әсер береді. Бірақ, сын айтқан жақсы, дегенмен сын конструктивті болса, яғни кемшіліктерді айта отырып, оларды түзеудің ұсыныстары қатар берілсе, көңілге қонымды, ақылға сиымды болар еді. Бұл әрине жеке пікірім.
4. Хэллоуин мен Жаңа жыл турасында. Жаңа жылды өз басым қарапайым ешқандай ұлттық, діндік, нәсілдік сипатқа ие емес мереке есебінде қабылдаймын. Себеп, бұл мерекенің басты ерекшелігі күнтізбелік жылдың ауысуына байланыстылығында. Европалықтардың өзі, бұл мерекені қатардағы мереке есебінде қабылдап, негізгі жаңа жылдарын рождество мен сочельниктерінде тойлайды. Бірақ, бұл мерекеден де бас тартып отырған жоқ. Жаңа жылды мерекелеуден бас тарту Грегориан күнтізбесін қолданудан бас тартқан кезде ғана мүмкін болады деп есептеймін, өз басым. Ал, шырша, маскарад дегендерің Наурыздағы ұлттық киім мен наурыз көже секілді атрибуттар ғана. Хэллоуинді тойлау негізі ұлттық санасыздықтан гөрі, саналы түрдегі мәжбүрліктен туындайтын секілді. Неге? себеп оны тойлайтын осы жердегі бір пікіршінің айтқанындай немесе, ағылшын тілін үйренуге бет бұрған жастар немесе, кейбір типі трансконтиненттік компаниялардың әлем бойынша сансыз клерктерінің бірі болу «бақыты» бұйырған отандастарымыз. болды. Біржаманы тап осылар ең болмаса, Перизат, сенің ашынып айтқан мына сөздеріңді түсінуге де қауқары жоқ. ендеше Хэллоуин туралы сыныңды жарға айттым деп есептеуіңе толық мүмкіндігің бар.
Уооот, солай… менің ойым.
Перизатты жеңем деп емес, пікір алмасамын деп жазып отырмын. Жәбірлеу үшін емес, өз ойымды айту үшін жаздым…
Әрі ойна, опшым… )))))))))))))
2. Қалай ұйымдастыруды білмейсің деп жатқан ешкім жоқ. Халықтың бойкүйездігі айтылды. Жаңа жылға осынша шашылып, төл мерекелерге Кеңестен қалған концерттер ұйымдастыра салатыны жанды ауыртады.
3. Конфуцийдің «не екенін айтпа, қалай екенін айт» дейтін сөздері менің де ұстанымым және қалай екенін көрсетіп те жүрмін.
4. «Европалықтардың өзі, бұл мерекені қатардағы мереке есебінде қабылдап, негізгі жаңа жылдарын рождество мен сочельниктерінде тойлайды. Бірақ, бұл мерекеден де бас тартып отырған жоқ» Уоооот, мәселе қайда! Олар Тәуелсіздік күнінен бұрын жаңа жылдық әрлеу жасамайтын шығар. Тек Қазақстанда ғана қарашаның аяғынан бастап әрлей бастайды. Мәжбүрлеу емес, мәңгүрттік.
Жарға айтып отырғаным онсыз да белгілі. Алайда тым құрыса бір қазақ ойланып қалса деген үміт бар.
А, пысы бар екен ғой: Жалпы қазақ үшке бөлінген. Сынаушы, сыналушы және сынаушыны сынаушы.
Ендеше, салт пен дәстүр күнделікті өмірге дендеп енбейінше, қазіргі заманауи өмірмен бейімделіп, үйлесім таппайынша, Наурыздағы дәстүрлі көріністер, тап сол показуха есебінде бола береді. Қанша жерден әрлеп, әспеттеп берсең де, халықтың күнделікті өмірімен үйлеспейтін нәрсе, өз деңгейінде қабылдануы екіталай…
Тәуелсіздік күнгі концерттер мен жаңажылдық думандарды әзірге салыстыруға келе қоймас, себеп концепцияның әртүрлілігі. Рас, 31 желтоқсандағы Жаңа жылға дайындықты қарашадан бастап, 16 желтоқсандағы Тәуелсіздік күніне жоғарыдан тоқпақтап тұрып міндеттелген 1-2 плакатты 14 желтоқсан күні кешке іліп, 17 желтоқсан күні таңертең алып тастауға асығатын үрдіс бар. Бірақ, мұның сырын мен қазақтардың бұл Тәуелсіздіктің қадірін әлі түсіне білмегенінде деп білемін. Былайша, айтқанда, тәуелсіздік бізге «алма піс, аузыма түс» дегендей ойда жоқта берілген тосынсыйдай келді. Рас, оны ғұмыр бойы армандап, көре алмағаны, көргені бар, ат төбеліндей аз топ болды. бірақ, жалпыхалықтық, ұлттық деңгейде көксеу, оның азабын тарту үрдісі бізде болған жоқ. Оңай келген олжаның қадірі болмайтыны секілді, тәуелсіздікке де үстіртін қарайтынымыз сондықтан шығар. Не десек те ол саналық деңгейдегі мәселе.
келіспеймін. себебі, сынаушыны сынаушы жоқ бізде, сынаушы мен сыналушы белгілі бір уақыт межесінде немесе тап сол мезетте орын ауыстырып отырады. Опшым, екі жақ та бір-бірін сынаудан шаршамайды, екеуміз сияқты… ))))))))))))))
Пы.сы.
Не ғо, Тәуелсіздік күнін де, Наурызды да тойламайтын әсіредіншіл, ұлты жоқ діні барлар туралы не айтар едің?…
Тағы қайталап көрсетейін, шел басқан көзіңе
Ел жақта қалған Кещелерім есіме түскенде арсалаңдап өзіңе еркелеп алам… Дархансыз ғой, кеңсіз ғой Маңғыстаудың өзіндей… Ана төбесі тесік Керей қызының мына айтқаны жөн-ақ: Алдекен, сіз сондай әйбәт адамсыз және сол пікірге мен де толық қосыламын
Не ғо, ВКМ, төбесі тесік дегенге ренжудің қажеті жоқ. Біздің жақта төбесі тесік деп, жалпы ақылы, түйсігі бар адамды айтады.
Уооот… а так, 26-ы күні келмегенің дұрыс болмады, негізі…
Ал, бізге, «келе алмаймын, басқа жерге барам, бос емеспін» деп айтты деді ғо, біреу…
Қазақ деген кезді басты ойлаған ойды алдын ала шешіп алуымыз керек… Діни тұрғыда болса онда бұл жалған пәниде тойлаудың өзіне қарама-қарсы…
Наурызда қазақша киініп көшеге шығамыз, ат мінеміз, көже ішеміз, бір-бірімізді құттықтаймыз… Ал жаңа жылда шыршаға мінәжәт етіп жатқан да қазақты көрмедім де… Сондықтан мына шумақтардың қазақ атаулыға жалған намыс сыйлайтын жолдар екені өздігінен дәлелденді…
Еріккендер қарап шығыңдар)))2. «Мұрнымды кесіп ал» деп кімді мұқаттым деп отырсыз? Тоңмойындардан күнде естіп жүрген сөзіміз.