Гиппократтан сұрақ

Мен болсам, машинаға салып алып,қолымнан келген емді жасар едім. Бірақ шақырған жерге де уақытында бару керек ғой.Практикада бәрі де шешілетін ситуация ғой, мысалы:
1.03 ке хабарлап, жақын жердегі экипажды шақырту
2.кетіп бара жатқан адамға басқа машина жіберу

Ситуацияға, яғни түскен шақырту мен жолдағы науқастың жағдайының ауыр-жеңілдігіне байланысты. Қайсысына шұғыл көмек керек болса, соған қол ұшын созу міндет. Бірісіне келесі ЖЖМ шақырту парыз

Қиялисыздар ғой. Біздің жайғдайда (мүмкін астанада басқалай болар, басқаларда бірдейге жуық) ол ЖЖМ шақыртқан науқасқа міндетті түрде барады, кемінде бір сағат өткен соң. Әйтпесе ұят. Ия, келіспеуіңіз орынды. вызовты сіздің көршіден шығып келе жатырған не жақын маңдағы бригада қабылдайды. Бұл заңдылық, бірақ шай ішіп келу парыз.
Әрине сіз қайталап 103ке соғасыз. „Жол апаты болған екен соған алдымен кетті„ деген жауап аласыз. Сіздің инсульт не инфаркт алып жатқаныңыз маңызды емес. Әрине сіз инсульт алғаныңызды бәлніске барғасын білесіз. Оған дейін балдардың не жолдасыңыздың көмегімен туалетке барып құсып, жата бересіз. Олар да қайдан білсін, қатты ауырғасын жүре алмай, сөйлей алмай жатыр деп ойлайды. Скорый келді. Дәрігер жоқ бригада да. Медбике, бірақ ол Фельдшер. Өнбірсет бітіргендей.
— Аха, жалобы? — Жағыңыздың қисайып, сөз кеткенімен хабар жоқ. -Мхм, Давление высокое, дибазол! Келесі медбике әзірлеп әуре.
Сіз тұрсыз үнсіз бақылап, -Доктор (халаттының бәрі доғдыр) не болыпты?
— Давление высокое, укол салдық,
— Құсып жатыр ғой?
— Ну, давление түссін, мүмкін панкреатит болар, енд тағертен коресіздер больница да орын жоқ. Сіз больницаға алуын талап етесіз.
Медбригада келісті. Қас қылғанда бесінші қабатта тұрасыз, ауырып жатқан адам денелі, 100 келі жоқ дегенде тартады. Айналғанда подъезд площадкасына сыймайтын (баспалдақ периласынан көтеріп айналдыру керек) жиналмалы носилка, фельдшер мен медбике келіншектер. Шөпір қайда? Машинада. Ол шөпір, ауырмақ түгіл өлват ол көтермид. Бір жағын балдармен ыңқылдап өзің, келісі жағын екі доғдыр келіншек. Абырой болғанда аударып алмай УАЗға жеттік. Ех, есігін ашып қарап тұр шөпір, тие сосын жабам деп. Ауру жатыр ортада өлікше, жарты денесі жансыз. Фельдшер алда, аурудың бас жағында сестра. Приемный покой. Панкреатит па? врачсынып сөйлеген санитардың даусы. Кәргіз былай, қалғының шық. Санитар- сол жердің патшасы. Сілкігенде сөліңді алады. Покойда гүбір әңгіме. Түсінгенім диагноз дұрыс емес.
-Біздің ауру емес. — кезекші дәрігердің әңгімесі.
-Енді кімдікі
-Біздікі емес деп тұрмын ғой, неврологияныкі
Облыстық бәлніске кеттік, скорыймен бармаса олар да алмайд, анау кетіп қалд. Басқа скорый шақырдық.
-Бізде дәрі жоқ! Ертеңге дейін құятын „Манит„ әкеліңдер.
Сағат таңғы үш. Аптек ізде.
======================================================
Общым осылай кете беред. Бұл ситуация. жолда пәлен кездессе түген кездессе деген бос әңгіме