Көкмойнақтың үйірі немесе Адай жылқысы
2011 жыл — біздің ата түлігіміз Адай жылқысының, сол арқылы ата-бабамыздың, өлкеміздің, еліміздің атын асқақтата көтеріп, әлемге әйгілеген жыл болды. Айналасы үш-ақ ай ішінде Ақбастауда өткен жергілікті жарыстан бастап Ресейдің Рязанында өткен халықаралық деңгейдегі жарыстардың барлық бас жүлдерлерін біздің арғымақтар олжалады. Ортасында Алматыда өткен халықаралық жарыс тағы бар.
Шеттен келген, комиссия құрамындағы бір ветеринар маманның:«У Вас не лошадь, а машина, нет сердца и нет легких, а стоит мотор, заводил и поехал», — деген бағасы Адай жылқысының төлқұжатындай.
P.S. Жыл басында Өмірзақ ОЗҒАНБАЙ мен Бесінбай БЕГЕНІШтің «Адай жылқысын түлеткендер» атты кітабы жарық көрді.
— Это нечто! Да, это — нечто! Другие слова были бы банальными! — деп, өтірік талып қалатын еді.
Көтендегі сығыңқы, аламайлы.
Ұршығы төмен біткен, шақпақ етті,
Өзі сынды, дөңгелек келсе көтті.
Сырты қысқа, бауыры жазық келіп,
Арты талтақ, ұмасы үлпершекті.
Шідерлігі жуандау, бота тірсек,
Бейне жел, тынышты, екпінді, мініп жүрсек,-деген жерлері бар сүйреті жоқ па? Маған на фото ұнаған жоқ.