Испандықтардың маған әсері
Испандықтар менің көзімде Альмодовардың фильмдеріндегідей болған. Иә, бәрі сол режиссердің киноларынан басталды десем болады. Санаңда қызу шоқтай із қалдыратын оның туындыларын көріп, сол бір бізге ұқсамайтын, тылсым дүниені көруге құштар болып қалдым. Алдымен Испанияның сұлу табиғаты қызықтырса, екіншіден Педро Альмодовар фильмдеріндегі саундтректер менің плейлистімнің сүйіктілер қатарына қосылды.
Әсемдікті көзіммен көріп, тірідей тыңдағым келді. Алайда әдеттегідей алдыма мақсат қойып, оны wish-listіме жазбасам да, бірер айдан кейін Мадрид алаңдарындағы көше музыканттарының темпераментті мелодияларына құлағым қанығып жүрді. Ол әлі де бөлек әңгіме…
Біздің қайта-қайта келіп «дескульпе сеньор» деп бастап бір жерді сұрағанымызға қандай адам болмасын бар жұмысын тастай салып, қайда кетіп бара жатқанын ұмытып кетіп, көмектеспейінше бізді ұстап тұрып алады. Қашанда асығып бара жатқан біз «оданша білмеймін деп жауап берсе қайтеді» деп тағатсызданамыз. Ал олар жайбарақат. Өмірдің әр минутынан, тіпті әр секундынан ләззат алатындай. Бірінші көрген көзге олар осындай болып көрінеді.
Алайда мен алдын ала олардың атақты режиссерінің киноларын көріп бардым ғой! Сондықтан санамды кеңінен ашып байқадым. Мені әсіресе испан әйелдері қызықтырды. Біз үйренген нәзіктік, ұяңдық оларға жат. Бойларындағы күш, қуаттан тіпті бір түрлі боласың. Көздерінің астын қара қарындашпен батырып бояй отырып, олар сол мінезін айқынырақ көрсететіндей. Ал олардың билегендегі құштарлығы мен жан-тәнімен биге берілгендігін көру бір ғанибет.
Дәл сондай құштарлықпен олар ұрсысады да, күледі де, жылайды да… Тек сондайда «ех, испанша не деп ұрсысып жатқандарын білсем ғой» деп қаласың, өйткені нағыз испандықтар өлім аузында тұрса да өзге тілде сөйлеу тұрмақ, естігілері де келмей сол қатыгез ауызға кіріп кетуді артық көреді.
Иә, әкем айтпақшы ешқашан құл болмаған халық.
P.S егер испандықтардың болмысын барынша көргілеріңіз келсе, Альмодовардың фильмдерін көруге кеңес беремін, алайда ол біз үйренген голливуд ертегілері емес, соған дайын болыңыздар, мүмкін қызыққаныңыз сонша бір күні Испаниядан бірақ шығарсыз)
Әсемдікті көзіммен көріп, тірідей тыңдағым келді. Алайда әдеттегідей алдыма мақсат қойып, оны wish-listіме жазбасам да, бірер айдан кейін Мадрид алаңдарындағы көше музыканттарының темпераментті мелодияларына құлағым қанығып жүрді. Ол әлі де бөлек әңгіме…
Біздің қайта-қайта келіп «дескульпе сеньор» деп бастап бір жерді сұрағанымызға қандай адам болмасын бар жұмысын тастай салып, қайда кетіп бара жатқанын ұмытып кетіп, көмектеспейінше бізді ұстап тұрып алады. Қашанда асығып бара жатқан біз «оданша білмеймін деп жауап берсе қайтеді» деп тағатсызданамыз. Ал олар жайбарақат. Өмірдің әр минутынан, тіпті әр секундынан ләззат алатындай. Бірінші көрген көзге олар осындай болып көрінеді.
Алайда мен алдын ала олардың атақты режиссерінің киноларын көріп бардым ғой! Сондықтан санамды кеңінен ашып байқадым. Мені әсіресе испан әйелдері қызықтырды. Біз үйренген нәзіктік, ұяңдық оларға жат. Бойларындағы күш, қуаттан тіпті бір түрлі боласың. Көздерінің астын қара қарындашпен батырып бояй отырып, олар сол мінезін айқынырақ көрсететіндей. Ал олардың билегендегі құштарлығы мен жан-тәнімен биге берілгендігін көру бір ғанибет.
Дәл сондай құштарлықпен олар ұрсысады да, күледі де, жылайды да… Тек сондайда «ех, испанша не деп ұрсысып жатқандарын білсем ғой» деп қаласың, өйткені нағыз испандықтар өлім аузында тұрса да өзге тілде сөйлеу тұрмақ, естігілері де келмей сол қатыгез ауызға кіріп кетуді артық көреді.
Иә, әкем айтпақшы ешқашан құл болмаған халық.
P.S егер испандықтардың болмысын барынша көргілеріңіз келсе, Альмодовардың фильмдерін көруге кеңес беремін, алайда ол біз үйренген голливуд ертегілері емес, соған дайын болыңыздар, мүмкін қызыққаныңыз сонша бір күні Испаниядан бірақ шығарсыз)
Мементо мори, кеш қалдыңыз.
Испaния десе Aльхaмбрa есiме түседi. Мaдрид еш қызықтырмaйды. Грaнaдaғa мен Бaрселонaғa ғaнa бaрғым келедi. Ыспaйн тiлi десе: «Kaстилиян тiлi деңдер» дегiм келiп тұрaды
әр кез айтатын едім: қазақтан басқа жігітпен жүрмеймін, қарамаймын. бір исключение: испандыққа ғана ғашық бола аламын.
Рекомендеймін
Осы Алхандро Аменобар деген сценарист испандық па, алтын америкасынан ба? Соның фильмдері ұнайды. «Ванильное Небо», «Другие».
— Жұмыстан боссың!
— Неге?
— Ол — Дункан Маклаут болатын...
— Дануақ!
-Аха, Дунканды диірменге салып қойдым, суканы.
Бірге оқыған испаниялық қыз есіме түсіп кетті, келтірген суреттемелерің айнымаған сол қыз, бәріне ортақ ұлттық қасиет шығар. Сол қызға қарап, өз ұлтыңмен қалай мақтану керек екенін түсінгендей болдым, испандық акценті өте қатты, тіпті оны жасыруға тырыспай, қайта, соны әдейі көзге көрсеткісі келгендей болатын.