Түлкінің ұлы дәреті дегенмен...

Түс деуге де қолым бармай тұр, еске алу — десем, шындықтың ранчосына жақынырақ болар. Очм, ұйықтап жатып, ертедегі бір кадрды айна-қатесіз қайталап көрдім дә*.
Очм, көршім Сержан ата таң ата ауласындағы сәкіде ұйықтап жатқан үлкен жанұясының апшысын қуырвататын:
— О, мәжігүндер**, кещелер***, жатыпішер ептібайымайдтар, тал түс болды ғой, алты болд сағат, алтыыыы!!!
Шаштары ұйпа-тұйпа, көздері әлі жабық ұйқылы-ояу қарасирақтардың қаралы процессиясы көрпе төсектерін сүйретіп, әрең ілбіп үйге беттейтін…
Тоғыздан он екі минут кеткенде шошып ояндым нақ. Лібә, баратын жерге барсам, әлі ерте ғой дейд. Әлі жүрт жиналад, тасын қасид, басын жуад — сүйтіп шамамен он бірлерде басталады ғой деп қояд. Шешесс… Сталин жоқ сендерге…

---

дә* — AKY -ден жұқты нақ.
мәжігүндер** — кірме сөз шығар, ақыры түсінбедім. Бәлкім, «мегежіндер» дегені шығар, доңызға теңеп?
кещелер*** — қаззақта «щ» әрпімен жазылатын үш сөздің бірі ретінде ғана білем, дариғанаурызбайқызыныңтасыңдыегепотырыпоқытуәдісінсстің.