Қабір араладым
Очм, бүгін түс қайта қолым бос болғасын Тараздың шет жағында орналасқан Тектұрмасқа барып қайттым. Тектұрмас — біздің Көктөбеміз. Ол жаққа баруымның себебі қабір аралап көру еді. Әрі, өзімді-өзім сынап көргім келді. Типі, қорқамын ба, қорықпаймын ба? Көзіме әруақ көріне ме, мүмкін біреуі көрінен тұрып «вааа» дейтін шығар деген ермек іздеп, аралап кеттім. Еріккен сарт е***ін уқалайды деген секілді болды-ау деймін менікі.
Қорымдар алыстан көрінеді екен. Аптобыстан түсе сала қарды күрт-күрт басып тартып кеттім. Ең шеткі біреуіне жете бергенім сол екен абалаған бірнеше ит атып шығып бір шошытты. Оларды әкесінен бір қайтара қуып жібергесін ары қарай тартым. Аралап жүріп лібәәә деуге тура келді. Қорым арасында Байтерекке ұқсайтындары да бар екен. Тіпті кейбірі үй сияқты. Менің ауылдағы бөлмем олардың қасында атқора секілді көрінеді екен. Бойды үрей билейді екен аздап.
Очм, солай. Кетер кезде сырт жағына барып бір лет құран оқыдым. Кетер кезде тағы да иттер абалап шығарып салды. Пәленбай жылдар өткен соң осы орындар әулиелі жер атанып, жақсы бизнес көзін ашуға болады екен деп ой түйдім.
З.Б. Айтпақшы жолай Серік Томановтың басына қойылған ескерткішті көзім шалып қалды
Қорымдар алыстан көрінеді екен. Аптобыстан түсе сала қарды күрт-күрт басып тартып кеттім. Ең шеткі біреуіне жете бергенім сол екен абалаған бірнеше ит атып шығып бір шошытты. Оларды әкесінен бір қайтара қуып жібергесін ары қарай тартым. Аралап жүріп лібәәә деуге тура келді. Қорым арасында Байтерекке ұқсайтындары да бар екен. Тіпті кейбірі үй сияқты. Менің ауылдағы бөлмем олардың қасында атқора секілді көрінеді екен. Бойды үрей билейді екен аздап.
Очм, солай. Кетер кезде сырт жағына барып бір лет құран оқыдым. Кетер кезде тағы да иттер абалап шығарып салды. Пәленбай жылдар өткен соң осы орындар әулиелі жер атанып, жақсы бизнес көзін ашуға болады екен деп ой түйдім.
З.Б. Айтпақшы жолай Серік Томановтың басына қойылған ескерткішті көзім шалып қалды
Яғни физикалық қабыршағым өлген соң өртеп жіберсе екен деймін.
Құрттап шіріп жатқан денемнің айналасына қызыл кірпіштен үй тұрғызудың еш қисынын көрмеймін.
Алған нәрсені орнына қою қажет. Бірақ әкем айтпақшы, мен бұл ит-шошқа ғұмырды ешкімнен тіленіп сұрап алған жоқпын.
Қазіргі кезде сахана орнату сәнге айналып барады. Барлық іс сонымен біте салады деп ойлайтындар да табылады. Өкінішті. Оларға арнап бағытталған құран ғой, ең бастысы.
Жолға шыққанымда, бір де бір бейітті қол жаймай өткізе алмаймын (байқамай қалған сәттер болмаса)… Кішкене кезімде көрші ауылға папамның машинасымен жиі баратынбыз, сонда жолда бейіт болатын. Жақындап қалғанда папам (көбінесе екеуміз жүретінбіз) "құран оқисың" деп ескертетін. Мен ұялатынмын, сылтау таппай қиналып кететінмін. Бірде расыменде қалай басталатынын ұмытып қалдым да, орнына батаны айтқызған-ды.
Әкем қайтқанда, амал жоқ үйреніп алдым бір-екі сүрені. Білем сүреде тұрған дәнеңе жоқ, бірақ әйтеуір әлі есімдесің, әлі сағынамын деудің оңтайлы жолы сияқты.
тақуа деп елестету қиындау кенБұрыңғылар қонатын жер таппаса, молаға қонатын. Ең тыныш, қауіпсіз жер сол екен…
Сосын, ешкімге құлақ аспай сондай жерге зәуілм үй тұрғызып, қаыры бір де пәтерін сата алмай банкрот болған бір ЖШС туралы естіп едім. Нақтың.
Жалпы әркім білгісі келеді, қорқады, любопытныйлығы тағы бар.
Бір зират үстіне салынған мектеп бар дейді. Таңертең оқушылар мектепке келсе, түнгі күзетте болған кісінің шашы ағарып кетіпті.
— Әрине айналайын.
— Ой, рахмеет! Сондай қорқам ше.
— Мен де қорқатынмын… Тірі күнімде...
— Жоға… Олар менің пациенттерім еді, сондай ұялып кетемін көрген сайын...
— Пяншік, албасты, қайыршы! Қашан айлық аласың сен қақпас!
Қабірші ашуланып:
— Енді адам өлмей жатса қайтем, ептібайымайд!
Қатып алған достары:
— Молаға…
— Епті, мен әлі өлген жоқпын ғой?
— Біз де әлі жеткен жоқпыз...
Дәруіш тұздығы бар ағылшын әзілінен дәм тата отыр, амиго:
— Ассалаздравствуйте, осы жерде жын-шайтан-дию-перілер бар деп еді. Сол рас па? -деді лорд Бакенфильд орта ғасыр сарайының күзетшісінен. — Қойнақ
-дейді.
Есейгесін қорқуды қоясың, бірақ қобалжу болады. Зираттағы сондай тыныш, мамыражай атмосфера ұнайды. Бозбала шақтарда ойланып-толғанып келуге барып қайтатынмын. Әрі айтады ғой, әбден баталанған («вымоленный») жер сондай тыныш болад деп. Сол рас сияқты.
Кейде Аид патшалығынан иттер атып шығып жатады, сол жері кәдімгідей жиіркенішті. Айтпақшы, сендер жақта бетіне ағаш төсеп көме ме қабірді, біздің жақта сөйтеді. 10-15 жылдық қабірлер нағыз мина. Түсіп кетсең шыға алмайсың.
Папымның ағасын жерлеп жатырмыз, очм. Мәйітті лақатқа сап болып, лақаттың бетін жауып жатырмыз шпалмен, одан соң, ДВП кетті. Молданың көзі бақырайып кетті. «Жарайды ғой, шығып кетер деймісіңдер! Негізі, қамыспен жабса да жетіп жатыр» — деп еді, «Енді, әкелгендерін қайта әкетпейді ғой. Ниеттеніп алып келгендері, жапсын! Қаланың қақ ортасында отырып, қамысты қайдан табады» — деп, айқай салды. Үстіне қарақағаз төсеп тастадық, еще. Дінсіздік қиын ғой, нақ.
не ғой… мына сызбаңыз бойынша мәйіт жерленсе, ал сызба дұрыс
болмай шықса күнәсі сізге жазылады дегенім
сызба сараптамадан өтпеген болса, оЧм
сонша әспеттегендеяқ, о нес жүдә маған
Біз жақта 2 бөлмеден тұрады...1-ші бөлме топырақпен көміледі де төмпешекке айалады… 2-ші бөлмеге топырақ кірмеу үшін кірпіш қалаганады…
Өлгенге күлмейді
неше шаршы жер алуым керектігін ойлап отырм
артык төлеп некерек
Менің ата әжемнің қайтқанына отыз жылдан асқан соң ғана ескерткіш мәрмәр тас қойдық. Жатқан жеріне барып құран бағыштап, қой соятын кезде жер сипап таппай қалмау үшін, ал отыз жыл бойы қарапайым табиғи тас жатқан екен. Бірақ ол тас та, көшіп кете береді екен басқа жаққа, соған қарағанда, көпшілік ұмытып қалмау үшін әлгі тасты ары бері көшіріп жүрсе керек.
Кто бы, сомневался…
Бірақ, дегенмен, сол аталарды "ұлықтайтын" ұрпақ түгесілгенше, мола да, болмауы керек қой.
Біздің жақта «бейіт басына апарған заттарды қайтып алып қайтуға болмайды» деген құрыған ырым бар. Епті, біреу қайтса, күрек, сүймен-қайла бітті — қабір басында қалады. Байшікеш атаңанә қайтса, кейде бейіт басында 20-тонналық цистерналар, арбалар, очм — толық комплект қалады шіріп. Епті, күмбез көтеріп жарқыратып бір мола салады да, жан жағында құрал-саймандар шашылып жатады. Қаззақтар епті.
Кремацияң ой салды: нотариатқа барып, өсиетті қайта қарастыру керек болып тұр.
Бір өртеніп кеткен «зоовет» (завет) оқу корпусы бар. Жақында соның ішінде клип түсіріпті. Типі ұлы отан соғысы боватр.
Микрорайондарымыз да да сол жағдай, сырты бүтін болғанмын, қабат аралық жабындарды басу өмірге қауіпті, қала әкімшілігі үйлердің сыртына да солай жазып қойған.
Жаман жері — кейбір үйлерге қонаққа барғанда, терезесінен бірден бейіт панорамасы ашылып, ну енД* — билеуге онша хошың болмайды.
Мен әлгі КВН-де айтылатын «следующая остановка...» деген маңда тұрамын. Тереземді ашқанда, көрінбейтін болғандықтан, аса қорқыныш жоқ. Тіпті байқалмайды.
алдаМүмкін көретін шығар, білмейді екенмін.
десем де, тірінің өліге қызығуы жақсылықтың нышаны емес
Біздің жақта шалы өлгенде қасынан кемпірі орын алып қойған ғой,"өлгесін шалымның қасына жатам"- деп,
«сол жер кейін баласына бұйырды»-деп мамамдар айтып отыратын.
Өмірімде тұңғыш рет қайтыс болған адамды, оны жер қойнына беру рәсімін сонда көрдім.
А так өзім қорымнан қорықпаймын, өлілерден қорыққанша тірілерден қорқу керек.
ПыСы: Пойызбен жол жүру керемет қой. Қасымызда бір ата болған, сосын бір станциядан тағы ата қосылды. Екі ата қосылғанда әңгіменің көкесі сонда ғой. Сыпылдап шәйға жүгіріп барып кеп, әңгімелерін тыңдап жату керемет дегеннен басқа айтар жоқ.
шығару* кезде фотоға түсіруді өз басым құптамаймын
Ал қарапайым адам әрине ешкімге қызық емес.
кішкентай кезімде онша қорықпайтын едім. зират аралап, ауылдың сыртына дейін кетіп қалатынбыз қыздармен. сол зираттарды аралап, зираттағы фотоларды сипап, аяп, дала гүлдерін жұлып әкеліп, сол жерге қойып,
өліге құрмет білдірген түріміз, мен өзі көп біле и тани бермим, жанымдағы қыздар кімнің қалай қайтыс болғанын айтып, аяныш білдіріп жүретінбіз…қазір зираттардың арасына барғанда, айдала, аңызақ жел соғып, жусанның иісі шығып
кітап не кинодағы сияқты, жатқан төмпешіктерге қарағанда, бойымды үрей билеп, көңілсіздік басып, аяп тұрам ба жатқандарды, сондай....((