Наклейка

Әбіләкімнің ауылы
14 қазан 2011, 15:14

Сөз етпейтінді сөз етті дерсіздер.Бірақ, осы наклейканың елімізде модыға енген жылдары бар. 1984-88 жылдар аралығында наклейка дегендерің қат дүние болатын. Баласы Германияда, Венгрияда әскери борыштарын өтеп жүрген үйлердің шкафтарының қақпақтарында, сервантарының бұрыштарында сары шашты бұйрабас қыздардың, басқада қыздардың немесе қалалардың көрінісі бар наклейкаларын жиі көріп қалуға болатын еді.

Бұл наклейкаларды жабыстырудың өзіндің ләззаты мен машақаты бар еді. Жылы суға салып ерітіп, одан кейін әлгі наклейкаңның езіліп кетпеуін қадағалап асқан дәлдікпен жабыстырудың өзі өнер болатын. Кейін келе ғой наклейка жарықтықтар сағыздың ішінен шыға бастап, не боса соған жапсырылғандары.

наклейка, Германия, Венгрия, сервант

14 пікір

Соңғы кезде өткенді аңсау басым болыпты. әлде жай ғана еске түсіру мүмкін.
түрік тіліндегі кішігірім сюжетті наклейкалары есімде. бұл кейінірек болды.

Жасыру

Ауылда әке-шешемнің үйінде бар осы іспеттес наклейкалар. Тағы бір-екі үйден көргенмін.

құздан құлап бара жатқан сәлделі шал есімде. сол сериялардан шыққан.

тақырып құрыған кезде балалық шағыңды жаз деп еді ғой Әбіләкім

юмористердің де сол баяғы кездегілерді айтып, монолог оқитындары содан ғой.

Апамдардын уйнде козин ашып-жумып туратын кыз шкафта жабысып туратын. Со кезде тусинбей ауре болатынмын сурет неге козин ашып жумады деп

Каз сол наклейка емес шкаф та жок боп кетипти

құбылмалы наклейка ма? Құбылмалы открытка,құбылмалы календарь дегендер де қызық болып көрінетін

Ауылдағы үйде тұрған сервантта 2-3 наклейка бар. Біреуінде — бір ергежейлі шегірткені ат қылып мініп алған.
«SU», «Soviet Union» деген де наклейкалар болатын. Оны көбінесе «Газ-53», «Зил-130» айдайтын шопырлар маңдай терезесіне жапсырып алатыны есте қалыпты.
Кейін үтіктелетін наклейкалар да шықты ғой. Ондай наклейкалардың ең өтімдісі Брюс Ли болды ғой деймін. Ауылдағы екі баланың біреуінің ақ киімінде сондай наклейка болатын. Менің де сабаққа киіп баратын ақ жейдемнің арқасында біреуі бар еді.

Шопырлардың машинасының бардачогында да көптеп кездесетін айтпақшы

гитараларда

Ия біздің уйде гитарада болатын, есіме тусіп кетті.

Кезінде футболкаға наклейка жапсыру да сән болатын. Бір рет інім өзінің ең тәуір деген футболкасына бір жақсы наклейканы өтектеп қыздырып жапсыратын болды да, өтекті киімге басқан күйі қасында отырған досымен ұзынсонар әңгімеге кірісіп кеткен ғой, өтекті басып отырып. Бір қараса, наклейка түгілі, футболканың алды жоқ болып шықты. Сонда қиналғаны есімнен кетпейді ғой.

Ауылда апамның буфетінде болған,қай елдікі екенін білмеймін.

Ал, біздің нклейка жабыстыру кезеңіміз — қай сағыздан екен есімде жоқ, бір қорап сағыздың астынан арнайы сурет альбомы шығатын. Ал, кеп әр сағызды бір ашып, суреттерге жабыстырылуы тиіс футболистердің наклейкасын іздейтінбіз. керемет кездер!