Оянған ойлар-2. Мақымның мақамымен...
Ішіп кеткім келеді. Менікі Нұрекеңдей емес, анда-санда “за күйік” ішкісі келу. Сөйтсең бәрі дұрысталып орнына келе қалатындай. Жаман ойлап қалдыңыз ба, әрине “ақаңнан” емес, жай сырадан сыраптап қана. Өйткені, өзі өмір сүріп отырған қоғамға ешкімнің де көңілі 100 пайыз толған емес. Толған болса маған әкеліп көрсетіңізші. Мен содан интервью алайын Зар заманның “зарлауықтары” қай кезде де табылады. Ұлтына өлердей жаны ашитын, тіл, дін, рух деушілердің!!! Аттан, ойбай аттан! Құрдымға кетіп бара жатқан да қазақ, өз елінде жүріп чмо болған да қазақ. Общем, абайламасақ, жаһандану деген айдаһардың аузында тұрмыз. Жыны келсе, бізді “әуп” деп жұтып қоюы мүмкін. Бірақ, че-то бізді әлі жұтқан жоқ! ( Бұдан тез жұтылуды армандап жүр екен деп ойланып үлгермеңіз). Жан-жағымызға қарап қалсақ, байбалам салып жүрген өзіміз екен.
Құсып кеткім келеді. Жоғары жақтағылардың құрып қойған системасына әсіресе. Сосын, “мен бастықпын, көңілімді табыңдар, мақтаңдар, ақша беріңдер, жағынып, қас-қабағыма қарап өмір сүріңдер, аяқтарыңнан ұшынан басып жүріңдер, бүгін көңілді екенімді көрсетпеуім керек, әйтпесе жылы жүзімді байқап қойса, подчиненныйларым түрлі просьбаларымен келіп, миды шірітуі мүмкін” деген сияқты. Орнынан босап қалмас үшін, өзінен жоғарылардың ұртын “бір майлап” қоюды ұмытпау, тағысын тағы осы сияқты түсініктерге, және креслодан айрылып қалмас үшін үреймен ұйықтап, үреймен оянатындардың бейшаралығына құсып кеткім келеді.
Ұшып кеткім келеді. Ұшып емес, безіп кеткім келеді. Безіп емес, білә, өліп қала салғым келеді. Қысқасы осы.
Құсып кеткім келеді. Жоғары жақтағылардың құрып қойған системасына әсіресе. Сосын, “мен бастықпын, көңілімді табыңдар, мақтаңдар, ақша беріңдер, жағынып, қас-қабағыма қарап өмір сүріңдер, аяқтарыңнан ұшынан басып жүріңдер, бүгін көңілді екенімді көрсетпеуім керек, әйтпесе жылы жүзімді байқап қойса, подчиненныйларым түрлі просьбаларымен келіп, миды шірітуі мүмкін” деген сияқты. Орнынан босап қалмас үшін, өзінен жоғарылардың ұртын “бір майлап” қоюды ұмытпау, тағысын тағы осы сияқты түсініктерге, және креслодан айрылып қалмас үшін үреймен ұйықтап, үреймен оянатындардың бейшаралығына құсып кеткім келеді.
Ұшып кеткім келеді. Ұшып емес, безіп кеткім келеді. Безіп емес, білә, өліп қала салғым келеді. Қысқасы осы.
меніңше жоғпрвдпғвлар еш система құрған емес, құрмайды да. Системаны жасайтын сол бағынышты халық па деп қалам.
Сол сәбет заманының сарқыншақтары (әке буын) кетпейінше бұл система өзгермейтін сияқты. Әрине тек басшылықтан емес, жалпы сәбеттіктер бәрі.
Қызметкерлердің орта жасы 25-35 құрайтын мекемелерде басқаша да, 45-50 құрайтындарда басқаша. Ол мекемелерге келген бастықтарды системаға тәрбиелеп алады.
Ойлап көрсеңіз, бастық бола қалсаңыз адамдар асты-үстіңізге түсіп жүрсе жаман емес сиқты.
стігіне айланған заман… Бұл жерде:топастық, дарынсыздық, жауапкерсіздікішіп кету, ұшып кету дерті бұрын болды менде де. кейін оны похуизммен емдедім. еркек болғанның жақсы жері сол, «ой, сгиншнаху» деп қолды бір сілтеп жүре бере аласың.
нәсіп қылған өңшең найсаптар ғой шетінен :-(сияқты!!!