Туфлиім қайда?

Әбіләкімнің ауылы
13 қыркүйек 2011, 14:53

Бұл оқиғаның өткеніне де 2-3 жылдың көлемі толыпты. Еркектерде екі шалбар болса болды ғой. Кезек-кезек жуып алып киіп жүре береміз. соның біреуі сыр бере бастаған соң базарға бардым. Өзіме жарасады-ау деген біреуін киіп көріп, пакетке оратып алдым.

Қолтығымда пакет, пакетте шалбар, езуімде күлкі аялдамаға қарай алшаңдай басып келемін.
Табаныма ептеп тас батқандай болды. “Қолымызға бір қарға тышқанда” табаны қалың туфли алып алу керек екен” деп ойлап қоямын. Автобусқа да міндім. Жұрттың бәрі маған қарайды. Артқы жақтағы бос орындықтың біріне жайғастым.” Мыналар маған неге қарайды-ей” деген оймен жайлап өзімді тексере бастадым. көйлегімнің түймесі түгел, дұрыс түймеленген. Шалбардың замогы жабық, ауы бүтін. Туфли, ох, лібә! Туфлиім қайда?! Үйден шыққанда бар болатын. Сөйтсем, мен байғұс шалбар өлшеген жерімде туфлиімді кимей кетіппін ғой)))
Суреттің орыны

шалбар, туфли, базар, автобус

25 пікір

Шығармайтыныңыз жоқ. ұшқыр қиял.

Жасыру

Талай қызықтар болды ғой

Бүкіл смайлдардың бәрі қыран топан күліп аунап жатыр.

«Базардан киім алғанша, аяқ киім алып алмадың ба, байғұс-ау» деп кейбіреулерінің жаны ашып та кеткен шығар

Әбеке, осыны бұрын блогыңда жариялап па едің?

«Жастар порталында» болған

жаңа

Тақырыптың аты детективтің көтін ашып тұрғаны болмаса… былай… енді мырс етуге тұрады… жоқ қайтып алдым, дым күлкілі емес. :=(

Біреу көтті ашқанға күледі, біреуга саусағыңды шошайта салсаңда күлкілі

Ойдан құрастырдың ба деп қала берем. аяқ киімнің жоқ екенін сезбеу мүмкін емес шығар.

Мысал үшін, мен кейде өзімнің үйленгенімді ұмытып қала беремін.Былай қарасаң мүмкін емес нәрсе секілді

Ауыспалы мағынада секілді.

Негізінде баяғыда өтірік әңгімелер жазатын әдетім бар еді. «Жастар порталы» сайтындағы қолданушыларды қосып отырып жазатынмын. Мынау сол әңгімелердің бірі ғой. Көбісі болған оқиғаларға құралатын дегенменен.