ондай ондай болады, мәселе қандай саладан докторантураға тапсыруында.
Себебі, айына 55 мың фунт стерлинг алатын Британиялық инженерлер де кейде өз атын дұрыс жаза алмайды. Локальный критинизм ба ед? бірдеңе уопшым.
Кейбіреулер суда жүзу білмеймін, десе мен үшін дебилизм сияқты мысалы. Суда 5 жасымнан жүзіп жүргендіктен, мен үшін жүзуде тұрған не бар, лібәд деген ашу орынды.
Мәселе онда емес, расында да, сауатты жаза алу — жалпы интнллектуалдық көрсеткіш емес, бірақ, мысалға келтірген қызыл дипломды маманды жеке танушы едім, және қоғамның сауаттылықа деген сұранысының төмендегені таң қалдырады.
Сөйлеміңнің бірінші бөлігімен келісем. Екінші бөлігі сандырақ.
Сауатты жаза білу, ол дағды. Кәдімгі қасықпен жеу, туалетте көтті сүртпей жатып дамбалыңды кимеу деген сияқты үйретілетін дағдылар.
Ондай дағдысы жоқ адам, дым көрмеген, тәрбиесіз, немесе «фи, неграмотный колхозник» деген сезімдер тудырады.
Әлбетте ол адамның басқа дағдылары басым болуы мүмкін. Мысалы, 20 минутта қойды бауыздап, пұтарлап, жіліктеп бере алады.
Көп оқыған, грамматиканы көрген адам, сауатты жазады, көп оқу арқылы дағдыланады. Егер сауатты жаза алмаса, оқығаны аз деген сөз.
Ал қойды бауыздау, жіліктеу кругозордың (дүниетанымның) кеңдігін білдірмейді ғой.
Иә, көп көргеннен сұра деп бекер айтпаған ғой. Теорияны практикамен ұштастырғанға не жетсін.
Түркістан кесенесі туралы көп оқығаннан, бір рет болсын барып, көріп, жәдігерлерді ұстап, рухты сезінген артық.
Кейде кітапқа сенгенше, Жеңіс күнінде бықсып алып, 70 фашистті жалаңбұт, тойыс, жалаң қолымен буындырып өлтіргенін айтатын шалдарға сенгенім жақсы кейде. Өтіріктің пайызы бәрібір азырақ болады.
Кітапта объективтілік басым, және онда өтірік жазуға ұялады деп ойлаймын.
Ал ардагерде субъективтілік басым. Әсіресе қызып алса.
Дегенмен шындықты кітап авторы мен әңгіме авторының ар-ұятына қалдырайық.
Формулировка дұрыс емес, ақылдылар ақымақтың өмір тәжірибесінен үйренеді. ақымақтар біреуге қателіктері арқылы үйретуге мүдделі емес. жеке пікірім.гуглсыз.
Қисын ережелері бойынша сенікі бұлжымас ақиқат. Бірақ нақ осы жағдайда ол тек пайымдау ғой. Кейде ақылды адамдар өздері қателесуі керек, ал абсолютті қатесіз әрекеттер болмайды. Барлығы салыстырмалы. Шындығында, мен былай толықтырар едім: Әлемнің санасының шекарасын кеңейтетін тек ақымақтар ғана емес, батыл адамдар, алғашқы қадамының сәтті-сәтсіз боларынан шала хабардар бола тұра, тәуекелге бас тіккен адамдар.
Сол поэтессаны кордiнбе бауырым? акыннын сонгы арманын бiлмесен артык создiн кажетi жок .Ен алдымен айтылган ойга кулмес бурын, шынымен поэзиядан хабарын бар болса ойланар едiн.
«реферат» деген сөзді «репорат» деп жазғанымен КазГУ-ды қызыл дипломмен бітіргендерді көргеміз
Мен кеше естігем, докторантураға тапсырватырған адам, білетін шет тілдерінің арасына "туредский" деп жазыпты…
Себебі, айына 55 мың фунт стерлинг алатын Британиялық инженерлер де кейде өз атын дұрыс жаза алмайды. Локальный критинизм ба ед? бірдеңе уопшым.
Кейбіреулер суда жүзу білмеймін, десе мен үшін дебилизм сияқты мысалы. Суда 5 жасымнан жүзіп жүргендіктен, мен үшін жүзуде тұрған не бар, лібәд деген ашу орынды.
Мәселе онда емес, расында да, сауатты жаза алу — жалпы интнллектуалдық көрсеткіш емес, бірақ, мысалға келтірген қызыл дипломды маманды жеке танушы едім, және қоғамның сауаттылықа деген сұранысының төмендегені таң қалдырады.
қай саланың маманы болғаныңа байланысты шығар.
Жалпы сауаттылық адамның кругозорының кеңдігінің көрсеткіші деп білемін.
Сауатты жаза білу, ол дағды. Кәдімгі қасықпен жеу, туалетте көтті сүртпей жатып дамбалыңды кимеу деген сияқты үйретілетін дағдылар.
Ондай дағдысы жоқ адам, дым көрмеген, тәрбиесіз, немесе «фи, неграмотный колхозник» деген сезімдер тудырады.
Әлбетте ол адамның басқа дағдылары басым болуы мүмкін. Мысалы, 20 минутта қойды бауыздап, пұтарлап, жіліктеп бере алады.
Эйнштейн да дебилдау болған көрінеді.
Бірақ, дағды дағды болып қалыптасуы керек қой. Сауатты жазу дағдысы қалыптасып болғанша, адам біраз білім де жинайды ғой.
Ал қойды бауыздау, жіліктеу кругозордың (дүниетанымның) кеңдігін білдірмейді ғой.
Түркістан кесенесі туралы көп оқығаннан, бір рет болсын барып, көріп, жәдігерлерді ұстап, рухты сезінген артық.
Ал ардагерде субъективтілік басым. Әсіресе қызып алса.
Дегенмен шындықты кітап авторы мен әңгіме авторының ар-ұятына қалдырайық.
гуглсыз.деватыр