Жұмалық анекдоттар

Мына анекдоттарды маған 2009 жылдың ақпанында бір досым жіберген екен, блогыма салыппын. Бірақ, қазір кім жібергенін есіме түсіре алмай отырмын.

***
Мұғалім Маратқа «Менің бір күнім» атты шығарма жазуға тапсырма берді. Барлығы жазып мұғалімге тапсырды. Ертесіне мұғалімі Мараттың әкесін шақырып
-«Қараңыз, сіздің ұлыңыз не жазғанын: Таңертең тұрдым; ешкіні сүрттім, ойнап келдім ешкіні сүрттім, тамақтандым ешкіні сүрттім, мектептен келдім ешкіні сүрттім… Бұл не мені мазақ қылғаны ма!?».
Әкесі: Мен мент болып жұмыс істеуші ем, подъездге «Ешкі» деген сөзді бормен жиі жазып кетеді…

***
Марат досының үйіне келіп:
-Фууу, ненің иісі шығады? -деді.
Досы:
-Роза ғой.
-Не, солып қалған ба?
-Е, жоға киімін ауыстырып жатыр да…

***
Апайы суретке түскен балаларды әрқайсысы бір-бір суреттен сатып алуға көндіре алмай әуре:
-Қараңдаршы балалар, ертең өсесіңдер, әрбірің үлкен азамат боласыңдар. Сол кезде еске аласыңдар: мынау міне Айман, қазір актриса. Ал мынау Жанат, ол қазір директор…»
Сол кезде артқы партадан Мараттың сыбырлаған даусы шықты:
-Ал мынау біздің апай. Баяғыда өліп қалған».

***
Чебурашкаға мектепте «Менің жазғы демалысым» деген шығарма беріпті. Қиналып кеткен ол Генаға:
-Не істейміз? Біздің жаз бойы арақ ішуден қолымыз босады ма?-дейді.
-Саспа Чебурашка, сен «іштік» деген сөзді, «оқыдық» деген сөзге ауыстыр, «сыра» деген сөздің орнына — «газет», «шарап» деген сөздің орнына — «журнал», арақ деген сөздің орнына «кітап» деген сөзді жаз. Бәрі жақсы болады. Келесі аптада мұғалімі:
-Ең жақсы шығарманы Чебурашка жазыпты. Міне үзінді тыңдаңдар деді:
— Үйде бар газеттерді оқып болған соң, Гена екеуіміз кітап дүкеніне бардық. Одан үш журнал сатып алдық оны да оқып тастадық. Тағы да кітап алғымыз келіп еді, бірақ ауылдан ағайымыз келіп қалды. Ол өзі жазған үлкеееееен шығарманы әкелді. Оны үшеуіміз әп-сәтте оқып тастадық. Бірақ тағы да оқығымыз келген соң, қосымша әдебиет алу үшін кітап дүкеніне тарттық. Жолда Шапокляк жолықты, көп оқығаны соншалық, көзі қарауытып кетіпті, ал қалтасынан тағы жарты кітаптың басы қылтияды.».

***
Жаңадан үйленген екі жас тойдан кейін сөйлесіп отыр. Күйеуі әйеліне:
— Менің әйелім болғандығыңнан менің әдеттерімді де сыйлауың керек, менің 3 әдетім бар:

1. Әр сәрсенбі сайын кешкісін достарыммен футбол ойнаймын.
Жаңбыр, қар, не болса да — ФУТ-БОЛ!!!
-Түсінікті ме?
-Түсінікті — депті әйелі

2. Әр жұма сайын достарыммен преферанс ойнаймын.
Банкет, той, юбилей ме маған бәрібір. ПРЕ-ФЕ-РАНС!!!
-Түсінікті ме?
-Түсінікті — депті әйелі

3. Әр жексенбі сайын балыққа барамын жігіттермен.
Күн салқын болса да, енемнің туған күні болса да, мейлі жаңбыр жаусын маған бәрібір — өйткені БА-ЛЫҚ!!!
-Түсінікті ме?
-Түсінікті — депті әйелі

-Түсінікті ғой, айтатын ештеңең жоқ?
— Түсінікті бәрі.
— Қарсы емессің ғой?
— Жоқ!
— Мүмкін сенің де әдеттерің бар шығар?
— Иә, 1 әдетім бар.
Күн сайын кешкі 9-да с… спен* айналысамын.
Күйеуім үйде ме жоқ па маған бәрібір — С… С!!!*

(* с… с деген жерге өздеріңіз әріптер қойып алыңыз)