Сайын дала

• Өлеңге әркімнің-ақ бар таласы...
• 22 сәуір 2011, 23:32

(2000 ж, Ембіге бара жатқанда)

Керілген кең дала,
Бір ойға батамын,
Сенде өстім, сен ғана –
Туған жер, Отаным.

Өзіңнен нәр алар,
Жабықса көңілім.
Сен үшін сан адам,
Қиды өз өмірін.

Сенде адам үміті,
Сенде ауыр жарасы,
Байтақ, құдыретті,
Қазақтың даласы!

Бөлісу:

қазақша өлеңдер, Туған жер, Қазақстан, патриоттық өлеңдер