Ән құдіреті ме, әлде сәйкестік пе?

Айналайын, жаным, қайда жүрсің?
Жүрсең де сен қайда, ойда жүрсің.
Сағындым ғой сені көрмегелі...

Әнші Медеу Арынбаевтың соңғы әндерінің бірі осылай басталады. Ал таяуда оның жан жары миына қан құйылып ойда жоқта қайтыс болды… Әрине, бұл жай сәйкестік болар. Бірақ оған айтатын басқа ән жоқ па еді? Неге ол әріптесі Қыдырәлі Болманов секілді «Қасымда сенің жүргенің-ай, ғажап қой осы күндерім-ай», немесе өнердегі ағасы Ескендір Хасанғалиев сияқты «Мені сүйген жүрегіңнің, лүпілінен айналайын» дегенге ұқсас әндер айтпады? Мүмкін бәрі басқаша болар ма еді?
Ресейлік Филип Киркоровтың Игорь Николаев жазып берген «Немного жаль» әнін айтқаннан кейін Алламен арасы суып сала беріпті-мыс… Жарайды, сол орыстарды қойшы, бірі қосылады, бірі айрылады…
Ал өзіміздің келмеске кеткен әншілеріміз ше? Халқымыздың Ақбаяны Мәдина Ералиеваның соңғы әндерінің бірі «Қош, енді, қош бол, күрең күз», Нәби Аймұратовтың соңғы әні «Мүмкін емес»… Сонда қалай, әннің құдіреті ме, әлде бұлар алдын-ала жүректері сезіп, әдейі сондай әндер жаздыра ма?