Адам бір боқ!..



ПыСы: Бүгін түсірілген видео. Даусы сапасыз емес, ана Ескерткіштің жанындағы субұрқақтар шулап болмады. Сосын ана рекламный титрда конверт жасаған кезде тұрып алып кетпей қойды(((
Әрі қарай

ҚАЛДЫРМА...



Бітіп бермес сансыз сұрақ санамда,
Күтер мені әлі атпаған таң алда.
Екі көзім парақта, жаным менің
Тым алыста, білмеймін қай ғаламда…

Әрі қарай

Дала.Қала.Мен.

Сағынғанмен даланы алабөтен
Мен үшін болып кеткен қала мекен
Өткен жолы түсімде күрең мініп
Күн батысты бетке алып барады екем…

Бөктердегі су ішпей бұлақтардан
Телміремін кранға жылап қалған
Кейде өзімді қозыдай сезінемін
Енесінен адасып жырақ қалған

Қабылдамай қаланы түсінігім
Мен даланың адами пішінімін
Қан-жынымен қалаға тастап кеткен
Мен даланың жасанды түсігімін.

Сынаңдар, ұрсыңдар, ұрыңдар." Қалада не істеп жүрсің, кет ауылға" десеңдер жауабым міне
«Күн көру керек». Артыңдағы бауырларыңды ойлайсың дегендей…
Әрі қарай

Көктемгі көңіл

Бейкүнә бәйшешек боп бүр жардық та,
Бет түзедік бақиға базыналы…
Осы аралық – пәнилік пендешілік,
Осы арада пәтуаң жазылады.

Көктем боп басталғанмен мына ғұмыр,
Қыс болып бітетіні, тағы бар-ды…
Сол қысқа жеткенше сапар бойы,
Жол бойынан талай өлік табылады.

Көктемімнің көбі кетіп, азы қалды
Ойға омалып, көңіл де сәл жабығады…
Маңдайдан кеп шертіп кетед,
Анда-санда аптап жаздың азынабы.

Аз қалды бітуіне көктемімнің,
Уақыт қой, өктем үні көктегінің…
Бұған да шүкір дедік, бір ақшамда
Бізсіз де бұл Құдайды сөкпеді кім?!
Әрі қарай

Жаңа ән - "Вахтовиктің сағынышы". Сөзін жазған: Асқар Базарбай (aka Gastarbaiter), Әні және орындаған: Абзал Сағынтаев (aka a63a1)



Өлеңді жүктеп алуыңызға болады.

«Вахтовиктің сағынышы».
Сөзін жазған: Асқар Базарбай (aka Gastarbaiter ), Әні және орындаған: Абзал Сағынтаев (aka a63a1 )

Бір ай вахта өтіп жатыр бір жылдайын,
Кәсібім сол таңдаған, не қылайын,
Әрбір күн бір дәуірдей болса дағы,
Төрт көз болып күтіп жатыр, менің айым.

Бір-бірімен үй мен дала кезектесіп,
Арлы-берлі жүремін желдей есіп,
Той-томалақ менсіз де өте жатар,
Талайларсыз жүр ғой әлем ғұмыр кешіп.

Шыр айналған дүние тоспа мейлі,
Шай үстінде әңгімеңе қоспа мейлі,
Әрі қарай

Арулар ақын болыңдаршы!


Арулар ақын болыңдаршы!
(Көкшетау-2012 жас қаламгерлер форумы. Астанадан келген бір ару қыз өз өлеңін оқыды… Содан Шабыт шал оянып кетті.)
Өлең оқыды астаналық ақын қыз
Құмарта қарап, ұйып тыңдап жатырмыз
Сұлулығың ғұмырыңа да жетпейді,
Ал бірақта мәңгілік қой хатыңыз
Әрі қарай

БІР УЫС ТОПЫРАҚҚА АЙНАЛЫП...



Ақылынан адасқан ба демегін,
«Кешір» деген сөзге айналғым келеді.
Жиі – жиі айтылғанда жаралы,
Жанның дағы табылар ед(і) тез емі.

Оңашада көңіліңді тербейтін,
Үніменен жан дүниеңді емдейтін,
Әуен болсам әдемі, арман бар ма,
Жүректерде өмір сүрер, өлмейтін.

Әрі қарай

Жек көремін арақты деген бір өлең(сымақ)ты оқып көріңіздер.Өзім шығардым.

Жек көремін арақты,
Арақты!
Талай жанның
шаңырағын қиратты,
уықтарын таратты.
Бұл арақтың кесірінен
Талай жанның көзінен
жас емес, жас емес
қан ақты!
Атам қазақ спиртсіз-ақ
Ішкен қымыз, шалапты.
Имандылық болса егер бойыңда,
Таста сыра, шарапты!
Бабамызда мұндай сусын болмаған!
Береке әкелген жоқ ол маған, ол саған.
Арақ деген оңбаған!

Қалай екен? Бағаларыңыз және комменттер… Және  мен  қоюды ұмытпаңыздар.
Әрі қарай

СҮРІНДІ ДЕП СЫЙПАМАЙДЫ БАСЫҢНАН...

Күрсінбеші…
«Ол қуанып, шаттанып күлсін!» деші.
Өткен күнге өкпе, нала, реніштің,
Жоқ екенін сезініп білсін деші.

Жыламашы…
Тағдырыңды талқылап, сынамашы.
Тар қапаста телмірген жүрек-көзбен,
Үмітіңнің жүзіне бір қарашы…

Әрі қарай

Қоштасу

Кірпігіңнен аққан тамшылар
Иығыма менің тамады
Маған мүмкін өкпең бар шығар
Бұза алмаған қорған-қамалды

Кінәлап өт мейлі сен мені
Өткен күндер енді келмейді
Мекен етіп жүрек түкпірін
Сағыныш боп кеуде кернейді

Төбемізден тұрды Ай қарап
Бұлар енді қайтер екен деп
Үнсіз ғана Терек шайқалад
Мұның бәрі өтер-кетер деп
Әрі қарай

МҰҚТАЖБЫН...



Алдымда әлі дегенмен,
Асатын талай белестер.
Мазалап мені жүреді,
Жадымда қалған елестер.

Мектепке әкем апарды,
Жетектеп менің қолымнан.
Қайтқанда неге күлімдеп,
Күтпедің, ана, жолымнан?
Әрі қарай

КЕШІР



Адастым ба, білмеймін, алжастым ба,
Қуанышым мұң болып алмасты ма?
Қонса ұшпас бақыт іздер пенденің,
Өзі мәңгі тұрақтап қалмас мұнда…

Қуанамыз ие болсақ жақсы атқа,
Асығамыз тез жетуге мақсатқа.
Қол жеткеннің бәрін тастап кетеміз,
Ұзақ жылдар сарылумен тоссақ та.

Әрі қарай

Ең соңғы тұрағың...

Алаңсыз ойнаған жүгіріп,
Есте ме балалық кездерің?
Қас қағым сәтте-ақ ғайып боп,
Зуылдап өтерін сезбедің.

Жоқ онда жасанды қылық та,
Бұлақтай тұп тұнық көздерің.
Сыңғырлап күлгенің сүйкімді,
Балдан да тәтті еді сөздерің.

Бағалай білмедің бірақта,
Есейіп кетуді көздедің.
Оңаша қалғанда ойланып
«Ес біліп, ер жетсем тез» дедің.
Әрі қарай