5 желтоқсан 2011 ж. Халықаралық Еріктілер Күні Қазақстанның ірі волонтерлық ұйымдары осы саладағы әлеуметтік және экономикалық даму бойынша бірлескен есептемелік пресс-конференцияны өткізеді. Бірақ ең бастысы – қайырымдылық интернет-аукцион жүргізеді, онда бірегей лотты шығарып қояды – Англия құрамасының футболистерінің қолтаңбалары бар доп.

Әлқисса, кешегі жазған жарысқа барып қайттық. Дайындықтарға өзім апарып жүрмеген соң, мәліметім аз болды да, жай ғана бір аудандық немесе қалалық деңгейдегі жарыс шығар деп ойлағанмын ғой. Сөйтсем, қателесіппін: жарыс кішігірім болғанымен, тек Алматы ғана емес, Тараздан, Ташкенттен де командалар келіпті. Қызыл, сары, жасыл, көк белбеулермен жүрген балаларды көріп, кәдімгідей

Таэквондоға барып жүргенімізге екі-ақ ай болғанына қарамастан, ертең, бұйырса, алғашқы жарысқа қатыспақшымыз. Қатыспай қалуымыз да ғажап емес, бірақ керек-жарақтарын алдырғанына қарағанда қатысатын сияқтымыз. Содан тықыршып отырмыз, жұмыс күні қашан бітер екен деп. Өзім қатысатындай болып кеттім, құрысын  Әзірге мынаны қарай тұрыңдар:

V сөз
Көкірек толған қайғы кісінің өзіне де билетпейді, бойды шымырлатып, буынды құртып, я көзден жас болып ағады, я тілден сөз болып ағады. Қазақтар: «Ә, құдай, жас баладай қайғысыз қыла гөр!» деп тілек тілегенін өзім көрдім. Онысы — жас баладан гөрі өзі есті кісі болып, ескермес нәрсесі жоқсып, қайғылы кісі болғансығаны. Қайғысы не десең, мақалдарынан танырсың: әуелі — «Түстік өмірің болса, күндік мал жи», «Өзіңде жоқ болса, әкең де жат», «Мал — адамның бауыр еті», «Малдының беті — жарық, малсыздың беті — шарық», «Ер азығы мен бөрі азығы жолда», «Ердің малы елде, еріккенде қолда», «Берген перде бұзар», «Алаған қолым — береген», «Мал тапқан ердің жазығы жоқ», «Байдан үмітсіз — құдайдан үмітсіз», «Қарның ашса, қаралы үйге шап», «Қайраны жоқ көлден без, қайыры жоқ елден без» деген осындай сөздері көп, есепсіз толып жатыр.
Бұл мақалдардан не шықты? Мағлұм болды: қазақ тыныштық үшін, ғылым үшін, білім үшін, әділет үшін қам жемейді екен, мал үшін қам жейді екен, бірақ ол малды қалайша табуды білмейді екен, бар білгені малдыларды алдап алмақ яки мақтап алмақ екен, бермесе оныменен жауласпақ екен. Малды болса, әкесін жаулауды да ұят көрмейді екен. Әйтеуір ұрлық, қулық-сұмдық, тіленшілік, соған ұқсаған қылықтың қайсысын болса да қылып жүріп, мал тапса, жазалы демесек керек екен.
Бұлардың жас баланың ақылынан несі артық? Бірақ, жас бала қызыл ошақтан қорқушы еді, бұлар тозақтан да қорықпайды екен. Жас бала ұялса, жерге ене жаздаушы еді, бұлар неден болса да ұялмайды екен. Сол ма артылғаны? Қолымыздағыны үлестіріп талатпасақ, біз де өзіндей болмасақ, безеді екен. Іздеген еліміз сол ма?

Алматы қалалық Орталық мешіті балалар арасында «Қазақстан мешіттері» атты сурет конкурсын жариялады. Конкурс балалар күні мерекесіне орай ұйымдастырылып отыр.
«Конкурстың басты мақсаты — балалар назарын исламға аудару»,- дейді мешіт өкілдері.

Бала кезімізде қандай болдық? Суреттеріміз сөйлесін.

Суретте: Айана нағашы ағасы Олжаспен.
Төменде: Gastarbaiter сүйікті тәрбиешісі Валентина Григорьевнамен.

Бүгін Алматыдан келіп компьютерімді көріп, сағынып қауыштық. Жүзінде бір мұң бар секілді, мені де сағынып қалыпты. Хе-хе-хе ))) Айтайын дегенім ол емес еді…
Өркен ағамыздың презентациясынан сабақ алып, қолданушыларды мақалаға тарту мақсатында осылай сұрақ ретінде пост тақырыбын қойдым. Бірақ мен ұсынғалы видеоның сайлауға қатысы бар. Хе-хе-хе!