Сайын Мұратбеков туралы

Осында ауылға барғандабаяғы бір шкаф атамның библиотекасы бір қорап боп сарайдың бір бұрышында шаң басып жатыр екен. Ішінен керектілерін, оқимын-ау дегендерін алып кетпекші болып ақтардым. Сондағы көзіме ыстық боп бірінші Сайын Мұратбековтың шығармаларының бірінші томдығы түскен болатын.

Алғашқы бетте жазушының өзі күліп түскен суреті бар орташа қалыңдықтағы сұр кітап. Біразыңыздың оқыған, біразыңызда бар кітап екеніне сенімдімін.
Айтқым келгені, қазақ жазушыларынан мен үшін тек Оралхан Бөкей бар болатын, сол ғана маған таза, соны ғана қайталап оқи бергім келетін. Әлі де солай. Бірақ Сайын Мұратбеков әр оқыған сайын жүрегімді қозғайтын, жымитатын, мұңға салатын, ызаландыртып, үміт сыйлайтын жазушым.
Бәріміз Аянды білеміз, солқ-солқ боп жылаған да едік. Бірақ одан кейінгі Жабайы алма мені шынайылығымен баулаған еді. Сондағы соғыстан қайтқан Ырысбектің образы ше…
Кітапта жазушының кішігнірім әңгімелері мен бір киноповесі де бар. Әңгімелері нашар, жасандылау.
Оралхан Бөкей хас талант әрине, бірақ алыс жолға кетерге оқуға қолым осы сұр кітапқа ұмтыларын білемін.