Аты жоқ өлеңсымақ

Өртемеймін суретіңді сөз берем,
Іліп қоям бөлмелерге шам қылып.
Соңғы демім таусылатын кезде де,
Ақылымда сен қаларсың мәңгілік.

Зорлай берме көз жасыңды ақпаған,
Қайғырғаның керек емес мәжбүрден.
Саған деген еш өкпем жоқ сақтаған,
Сүймейтініңді әлдеқашан сездім мен
Бөлісу:

Пікір жоқ әзірше