Бұл оқиға Украинаның Симферополь қаласындағы хайуанаттар бағында болыпты. Суреттерді Татьяна Жеребцова түсірген екен. Ғаламторды шарлап кетіпті. Хайуан да болса ана…
Баласын «тәрибелеп» алған көрінеді. Мына суретте Аю қонжығына «Балам, көп алыса бермеші, басым ауырып отыр...» деп тұрғандай.
Ал, келесіде...
Тағы бір сурет
Соңғысы

Бітті. Мұны қай халықтың бала тәрбиелеу стилі дейміз?

Ол бұған дейін қылмыс жасамақ түгілі, көлігін қате қаңтарғаны үшін салынатын айыппұл да төлемепті.


Д. Б. Купер (ағ. D. B. Cooper, сондай-ақ Dan Cooper) — 1971 жылы Northwest Airlines компаниясынан Боинг-727 ұшағын ұрлап кеткен атақты қылмыскер. Ол ақыры қолға да түскен жоқ, одан кейінгі өмірі де беймәлім.

Қайран балдәурен!!! Бала кезімде қысты қатты ұнататын ем. Өйткені үй шаруасы қорада, күніне бір мезгіл ғана, ал ойынның түр-түрі болатын. Қар атыс, окоп қазу, аққала жасау, шаңғы, коньки, шана тебу, хоккей… керемет уақыт еді. Әсіресе қыстың басында, және аяғында қар атыс ойнаған ерекше ұнайтын. топ-топ болып таудың екі жағына тұрып ап, алақанға қар түйгіштеп, тасыр-тұсыр соғыстың соңғы тұяғы басталып кететін. Естелік-елес-цитата:

Таудың аржағынан: Ей тиід саған!!! Аяғыңа тиді өз көзіммен көөрдім. Е давай сен ранен болдың, бір аяқпен атысасыңңңң!!! ЕЕЕ арамы ойнау жоқ нақ…

Мал болған соң жоғалады,өледі,ұры-қарының қолында кетеді дерсіздер. Бірақ, бұл бұзаудың жоғалу мәнісі басқаша.
Ол кезде 5-6 класс оқитын кезім болу керек.Сол жылы шөбімізі аздау болды ма,әлде қыс ерте түсті ме білмеймін.Әйтеуір шамалы қар бар уақытта тағы да шөп түсіргеніміз анық.Қораның жанында ағаш шарбақтан салынған аранды шөпке толтырып қойдық.Кешкілік малды түгендеп кіргізсек бір бұзау жоқ.Бұзау болғанда да торпақ қой енді.іздемеген жерім(із( жоқ.көршілерден сұрадық, жаздай жайылған жерлерін шолып келдік дегендей.ізін шиырлап тауып алайын десекте қар соншалықты із кесетіндей емес.Обшым, жоғалған мал жоғалды.
Малға шөпті бірде төбедегі шөптен, бірде араннан алып беріп жүрген кезіміз.Бір күні шөп суырғышпен (жұтқын деп те айтады, ұзын істік темір, етік тігетін біз тәрізді формасы, шөпке қадап суырып алсаң әжептеуір шөпті жұлып алады)шөп алып жатсам шөп арасынан малдың жас тезегі шықты. аранға мал кірмегені өзіме аян.«Бұл не болды екен?» дедім де қойдым.ертеңіне әлгі жерден тағы шөп суырдым, басқа жердікіндей емес, шөп айырмен де оңай суырылады.Бос. Ар жағы қуыс тәрізді.Не де болса деп шөпті айырмен жұлмалап жүріп түлкінің ініндей қуысқа кез келдім.одан әрі қопарып ем қуысым үлкейе берді.БҚызық көріп қуысқа кіріп кеттім.Өзім кірген қуыстан жарық түсіп тұр.Әр жақта бірдеңе қараңдайды.сөйтсем мал.Мал болғанда да торпақ тұр күйіс қайырып.Шөп түсірген күнгі торпағымыз шөптің арасында тірі тұр.«Бөседі екен мынау, жәрәйді, шөп жеді делік, суды қайдан ішкен?»дерсіздер. Ағашпен қоршалған аранның ең шетіне қарай тұрып қалған торпақтың үстіне шөп төгілген.ол да дыбыс шығармай тұра берсе керек, не керек жауған қар ағаш арасынан түсіп тұрған, бұл соны су орнына пайдаланып жүрген.содан кейін мойны жеткен жерлердің шөбін жей берген, сөйтіп әжептеуір қуыс жасап алған екен.Жып-жылы әлгі жер.

Бұл өмірге адам болып жаралған соң артыңа қандай да бір із тастап кетуің керек секілді.Секілді емес керек. Ауылыңдағы ағыны қатты өзенге аспалы көпір салсаң, кейінгі жұрт оны сенің ізің деп біліп, бір-біріне айтып жүреді.артыңда қалатын бала-шағаң, жақсылы-жаманды іс-әрекетіңнің барлығы ізің болып қала бермек.Бірақ, бүгінгі әңгімем бұл іздердің ешқайсысы емес.
***
Тілші болған соң ел ішін көп кезесің.Бірде жеңіл көлікпен, бірде ұшақпен, бірде пойызбен дегендей. Сондай сапарымның бірінде пойызда ойлы көзді, ат жақты, екі иығына екі кісі мінетіндей бір жігітпен таныстым деп бастасам жасандылық болып кетер."Қызық газетке" оқиға жазып отырғаным жоқ қой. Сонымен…
***
Белгілі бір себептермен Балқашқа жол түсті.Қайтар жолда көп жүкпен қайтатын болғандықтан.Жүк тасуға қолайлы, шығыны да аздау деп «Газель» жалдадым.Жүргізушісі біздер қатарлы жігіт екен. рөлде отырғанда да сәл еңкейіп күжірейіп отырғаны көрген адамның езуіне жымиыс әкелері анық. Өзін «Сашка» деп таныстырған жолсерігім әңгімеге келгенде ешкімнен қалыспайды екен. Түрлі әңгімелердің тиегін ағыттық. Жүргізушінің оң жағында отырғандықтан оң қолының сұқ саусағының буын тұсындағы ойыққа көзім еріксіз түсіп кетті. Онымды сашка да сезгендей, сәл жөткірініп алып,«Мына ІЗдің себебін айтайын ба?» деп сұрады.Жауабымды күтпестен хикаясын бастай жөнелді. Енді мен мен емес Сашкамын.Оқиғамды баяндай отырсам…
«Бала жастан бұзық болдым.Осынымды сезді ме әке-шешем техникалық білім беретін колледжден соң әскерге баруыма үзілді-кесілді қарсы болды.Барсам шынымен бірдеңеге ұрынуым мүмкін еді.Бірақ, тынышталған мен жопын. Екі күннің бірінде төбелесіп, біреудің басын жарып, болмаса өзім қызыл-ала қан болып келіп жүрдім.Әкемнің кенже інісінің(ағамның) қолында тұрдым.Әке-шеше ауылда.Қалада әр ненің басын бір шалып ауылға қайтпадым.Бір күні әдеттегідей төбелесіп оралдым.Үйге ертеректеу келсем керек аға -жеңгем шай ішіп отыр.Жандарына жайғастым. „Қолыңа не болған?“ деген ағамның сұрағынан кейін оң қолыма қарасам саусақтың буын тұсының сүйегі шодырайып тұр. Саусағымның сынбағаны өзіме аян, бұл не болды екен деп пласкауыспен жұлып алсам күрек тіс екен.Міне, бұл содан қалған із» деп әңгімесін аяқтады Сашка. "Үйленген соң қойдық қой бәрін" деп рахаттана бір күліп алған жолсерігіме қарап,«Дұрыс екен» дегеннен басқа ештеңе айтпаппын.

Керемет, өзіне ғана тән дауыс иесі дүниеден өтті…

Кеше көк базарға бір шаруалармен барғанымда «Рахат» кондитерлік фабрикасының сол жердегі фирмалық дүкеніне соқтым. Мақсатым ауылдағы апама базарлық беріп жіберу еді. Тізіліп тұрған қорап қорап конфет ішінен біреуі көзіме ерекше көрінді. Себебі, бұл конфеттердің сыртында қазақтың дәстүрлі музыка аспаптары бейнеленген екен.

Атақты Гете (Гоете,Goethe) былай айтыпты:
Манеры человека — это зеркало, в котором отражается его портрет.
десе біреу, Аа, орыстардың данышпаны дұрыс айтыпты дей салады Гетені танымайтындар. Шырағым-ау, қайдан орыс болсын Гете?

Гетенің айтқан сөзі мынау: Das Betragen ist ein Spiegel, in welchem jeder sein Bild zeigt. Қазақшаласақ, Тәртіп дегеніміз адамның бейнесін көрсететін айна.