Осы жаздың жаңалығы немесе қалайша қайтадан кітапқұмар атандым

Биылғы жылдың жазы кітап оқу тұрғысында мен үшін "Қайта туу дәуірін" әкелді.

Мектепте оқып жүргенде кітапсыз өткен күн болмайтын: бос уақыттың барлығы кітап оқумен өтетін, тіпті тамақ ішуге дастархан басына кітаппен баратынмын. Университетке келгенде жағдай түбегейлі өзгерді: бес жыл ішінде аяғына дейін жеткізіп оқыған бір ғана кітап есімде қалыпты — Ғабит Мүсіреповтің "Ұлпаны".
Әрі қарай

Парақорлық этюдтері. Акт #9: "Форсайттар әулетінің әфсанасы"

— Қааааа*, фондта дым-дым қалған жоқ па?
— Қайдағы, өткенде соңғы алты мыңды үш-үштен бөліп алған жоқпыз ба?
Бірақ тәрбиеші Тазагүл еш саспайды. «Онда өзім бірдеңе қылам...» деп, үйіне кетіп
Әрі қарай

Сағыныш (Құрмаш Маханов)

Сені іздеп күнім жиекке жығылады,
Қызыл да жасыл дүние құбылады.
Жанарыма кеп түйір жас тығылады…
Сезімім тамшы әйнекке ұрылады,
Сыңар аққудың сыңсиды сынық әні.
Сол әнді, жаным, өзіңдей кім ұғады?
Әрі қарай

Холодец...

Рахо(Роха емес) атты жолдасыммен «Дозор» шекаралық нарядына шықтық. Бізге берілген шекаралық аймақтың 36 шақырымын 5-6 сағатта айналып шығуымыз керек. Шекараның ана басына және мына басына сол күні болғаныңды анықтайтын белгі жазып кетуің керек заң бойынша. Жаз мезгілінде борпылдақ топыраққа (КСП-контрольна следовая полоса,12 метр соқамен жыртып, малалап тастаған арнайы жолақ),қыста қардың бетіне жазып кетесің.
Әрі қарай

Бала шопырдың байкалары: Қараторғайдың ұясы

Таңертең бір шаруалармен аэропорт жаққа барып, содан қайтып келе жатқанда жолдың шетінде тұрған қараторғайдың үйшігіне ұқсайтын камераға 80 км/сағ жылдамдықпен түсіп қалдым, нақтың. Райымбек даңғылының бойында, Қарасай Өтеген батыр (Мате-Залка) мен Емцов көшелерінің арасындағы еш қиылысы жоқ жерде тұрған сібетапорда жасыл жанып тұр екен, үлгеріп кете қояйын деп едім ғой. Өтерін өтіп алып, жылдамдықты түсірмей басып келе жатқанда, вспышка жарқ-жарқ-жарқ ете қалды. Сонда ғана есті жидым, енесстің. Көшеде менен басқа бір Камри 40 бар еді, ол менен қалып келе жатқан. Енді минимум 10 мың теңге шытырап төлейтін шығармын деп отырмын.
Әрі қарай

Сән қамауында (В плену у моды, Fashion )


Шыққан жылы: 2008
Режиссер: Мадхур Бхандаркар
Басты рөлдерде: Приянка Чопра, Кангна Ранаут
Мегхна (Приянка Чопра) үлкен қалаға арман қуып келді. Ол топ-модель болғысы келеді. Алайда, көрсетілім жұлдызы статусына жету оңай емес, ол жерде тәжірибелі топ-модель Шонали (Кангна Ранаут) орнын берейін деп тұрған жоқ. Әйтсе де, Мегхна да осал жан емес, мінезділігі мен жігерінің арқасында фэйшн-индустрияның жарық жұлдызына айналып, Шоналиге уішкізіп кетеді. Бірақ ол осы мансапты көтере ала ма? Шоналидің кебін киіп, нашақорға айналмасына кім кепіл???
Әрі қарай

Театрға бардым


Осы аптада Жамбыл облысында «Art Mix» өнер семинары өтіп жатыр. Семинарға Болат Атабаев бастаған біраз кісілер келіп, өз білгендерін осындағы әріптестерімен бөлісуде. Осы шараның аясында бүгін Тараз қаласының драма театрында үш қойылым болды. Біріншісі "Қыз Жібек", екіншісі Е. Әлімжановтың "Әр қазаққа — бір қатын!" қойылымы. Соңғысы — «Ассоль» музыкалық феериясы(ощм осылай деп жазылыпты нақтың). Мен осы соңғы спектакльге ғана үлгердім. Былайша жаман емес болды. Әсіресе, тавернаның иесі, ерке екі қыздың шешесінің рөліндегі кісі жақсы ойнай алды. Шынымды айтсам кейіпкерлердің есімі жадымда қалмапты. Айтпақшы Ассольдің абтыры П.Морозов деген біреу екен. Менің түсінгенім бойынша «Алые Парусаны» өзгеркен ба, әлде соған ұқсатқан ба — қойылым соңында принц алқызыл желкені бар кемемен келеді. Өкінішке орай спектакль орысша болғандықтан кейбір сөздерін ұғынуға өрем жетпеді. Режиссер тым әдеби тілді таңдаса керек. Ең ұнамаған кейіпкер — әулие шалдың образы. Сол рөлдегі актердің кемшілігінен болса керек, әулие шал тым қарапайым ойнады. Сахна төрінде тұрған оның көрерменнен айырмашылығы жоқ секілді сезілді. (Ұмытып барамын, Атабаев арқасына "@Ahi уішівөл" деп жазып алыпты  )
Әрі қарай