Театрға бардым
Осы аптада Жамбыл облысында «Art Mix» өнер семинары өтіп жатыр. Семинарға Болат Атабаев бастаған біраз кісілер келіп, өз білгендерін осындағы әріптестерімен бөлісуде. Осы шараның аясында бүгін Тараз қаласының драма театрында үш қойылым болды. Біріншісі "Қыз Жібек", екіншісі Е. Әлімжановтың "Әр қазаққа — бір қатын!" қойылымы. Соңғысы — «Ассоль» музыкалық феериясы
Спектакль аяқталған соң қойылымды талқылау болып өтті. Қонақ үш кісі өзінің ойын айтты. Ішінен тек Болат Атабаевті таныдым. Қалған екеуі Жанна Жантурина мен Юрий Ханинг-Бекназар шығар деп прес-релиз арқылы топшыладым. Сөз сөйлеген әйелдің қойған претензиялары ұнамады маған. Жоқ, дұрыс-ақ айтты. Бірақ оның елдің алдында өзін-өзі ұстауы жүйкеме тиді.
Одан кейін сөйлеген орыс жақсы айтты. Сөзді, әріпті көбейтіп не керек, ең мықты сөйлегені Атабаев болды. Алдыңғы екі спектакльді бір өзі ойнап шықты десе де болады. Алдында Эстетика ханым мақтап еді сол кісіні. Мақтауға тұрарлықтай кісі екен. Төрде тұрып қыздың қалай майысуы керек екенін көрсеткенде онша-мұнша қыздарың шаңына да ілесе алмайды екен.
Театрға бармағалы біраз болып еді. Бір рахаттанып қалдым. Келесіде тағы баруға желанием ашылып кетті. Сөз соңында айта кетерлігі өнер семинары 17 маусым күні аяқталады.
повестьтің авторы Александр Грин. Ал Морозов осы қойылымды сахнаға шығаған украин драматургі. Премьерасы жақында ғана (2009) Украинада болған, бізге демек енді келіпті ғой.
Жалпы күнделікті күйбең-тіршіліктен демалу үшін, бір сарынды беретін ойлардан арылу үшін театрға бару керек сияқты.
Майкіл Жексін секілді секектеуі керек пе?