Сағыныш


Сағыныш… Бұл бір адам өмірін жылдамдататын сезім екен.Жоқ, сезім емес емес күш десе де болады… Сүйетін адамыңды сағынғанда уақытыңды тез өтсе екен деп өз өміріңді өзің асықтырумен әлек болады екенсің. Асықсаң сол екен, қырсық шалғыр уақытта өтіп болмайтын сияқты көрінеді ғой… Бұл қырсық осымен шектелмейді, сүйетін адамыңның қасында өткен 3 сағат 3 секундтай өтетіні бар емес па тағы?! меніңше бұл махаббат деген тылсым күштің адамның сана сезіміне берер бір әсері...
Ай мен Күндей бірін бірі күнде көрмейтін, аралары алыс ғашық жандар үшін жүректен шыққан өлеңім:

Күн сәулесін шашады жарық болып,
Ай жарқырап шығады жанып сөніп,
Ай қараңғы болар еді Күн болмаса,
Күн сөнбесін ешқашан жанып тұрып!
Жылу берер жүрекке сіз күнімсіз!
Жүрер едім жылусыз мен тынымсыз!
Жылы жүрек сыр шертер олен кылып,
Сыр құпия,өлеңім, сіз сырымсыз!
Әрі қарай

Спектакль саясат




Сол баяғы «Нұротан» және қасына қуыршақ партиялар. Үйреншікті спектакльдің куәсі болдық.

«Бірлігіміз жарасқан», «Елбасының арқасы», "Ұлт лидері" «Нұр, Нұр, Нұр...» — дейтін, көт жалағыш көтриоттардың саны көбейетін болды ау.
Әрі қарай

Жаңа дүкен


Астаналық базардың /Артем/ үшінші қабатынан қысқа балақты шалбарлар сататын дүңгіршек ашылыпты. Ашқан кәсіпкер бұған дейін бірінші қабатта сотка сатумен айналысқан екен. Енді бүкіл жиған тергенін салып және достарының көмегімен әлемде жоқ жаңа дүкен ашып отыр. Бағаларыда тиімді. Тұтынушылар бұрын шалбарды сатып алып оның балағын қысқарту үшін тағы да шығындалатын едік. Енді жақсы болды деп ризашылықтарын білдіріп жатыр. Кәсіпкердің жақын арада сол дүңгіршектің жанынан сақалды әрлеп қысқартатын салон да ашпақ ойы бар екен.
Әрі қарай

Ән шырқайық!)))))


Қайрат Нұртас-Үнсіз жүрек
Таңданамын тамаша сымбатыңа,
Барма амалым жүрегім сырға тұна.
Ұсынамын қолымды қиялымда,
Қысыламын көргенде тіл қатуға.
Шын сүйемде, өзгеден шын қызғанам
Дүниеде саған тең жұлдыз барма?
Жоқ амалыл көрдімде тағы бүгін,
Әрі қарай

шекспиризм


Фонтан. Аллея. Вот трубач,
Трубит на площади с рассвета.
А денег в шапке нет, хоть плачь,
Ты материальна, о монета!

Ты так могуч, кружочек меди,
Ты есть мерило — всё и вся.
И поднимаешь на рассвете,
Ты музыканта-трубача.

Искусство любит знатока,
Но видит лоск наружный
И о только судит свысока
Толпа зевак бездушных.

Наш мир земной лишь гость вселенной,
И в бренном мире правит случай.
Вся наша жизнь – круг бессменный,
Что ты даешь, то и получишь.

Трубач несказанно богат,
Душа его богата, люди.
Труба его – бесценный клад,
Ведь было так. И дальше будет.

Уныло музыка звучит,
Трубач устал, но все играет.
Притихла публика, молчит,
И в шапку медь ему кидает.
Әрі қарай