Бұл тек жастарға ғана емес, өзін жас санайтын кез келген адамға арналған. Жастық шақтың қадірін қалайша анық түсініп, сезінуге болады?! Әр адам өзінің жастық шағын белгілі бір бағытқа арнай алады, оның ішінде адамзатқа танымал тұлға болуға — солайша атыңды қалдыруға, бір сөзбен айтқанда мансапқа, не жай ғана «ойна да күл» қағидасымен өмір сүруге немесе тек отбасы өміріне және ең күрделісі осының барлығын қатар алып жүруге. Ал ең оңайы – қор болып, жай ғана арманмен өткізуге.
Енді ойша «тренинг»-тің өзіне көшейік. Көзімізді бір нүктеден алмаймыз немесе көзімізді жұмып шынайы елестетіп көреміз: Сіз қартайып кеттіңіз (білем, ешкім де ол туралы ойланғысы келмейді, бірақ дегенмен). Және «осы уақытқа дейін мен не бітірдім?» деп саралап жатырсыз. Өзіңіз өзіңіздің жетістігіңізге қанағаттанбай, Сізді өкініш сезімі билеп барады. Сол кезде Сіз Құдайдан «мені жастық шағыма қайта оралтсаңыз, мен небір белестерді бағындырар едім» деп іштей жалбарынып сұрап жатырсыз. Сонда Құдай ұзақ ойланып, Сізді жастық шағыңызға қайта оралтады.
Міне осы сәтте терең ойдан шығып, көзіңізді ашып, жастық шағыңызды басқаша көзқараспен жалғастырып, жаңа бағыттар белгілей аласыз. Бірақ қанағатты да ұмыт қалдырмайық, құрметті керекшілер.) ©
Пыс: Фото мына жерден алынды.

Жас жанына салып жара
Сан үміттер құлағанда,
Некесізден туған бала
Көшеде қап жылағанда
Бірі «ана», бірі «жас қыз»
Тәніне ақша сұрағанда
Соның жоқ деп әй керегі
Ғашықтықты пасықтықпен
алмастырсақ қайтер еді?!

Құмаршылдық еңсеріп кеп
Құшағына жасырғанда,
Ұл менен қыз еңселік деп
Нәпсісіне бас ұрғанда,
Ана алдына теңеліп кеп
Ақиқаты ашылғанда
Моның жоқ деп әй керегі
Жастық сөзін мастықпенен
алмастырсақ қайтер еді

«Саналылар» пайда қуып
Бірін-бірі жалмағанда,
Өз күнәсін өзі жуып
Ақиқатты алдағанда,
Азғындаудың күні туып
Ардан белгі қалмағанда,
Соның жоқ деп әй керегі
Адамдықты арамдықпен
алмастырсақ қайтер еді?!

Құдіретім жыр дегеннен
Ешкім қорқып бұқпас болса,
Адамдыққа үндегенмен
Ақымақтар ұқпас болса,
Тіл мен қалам күрмелгеннен
Шығар жаным шықпас болса
Соның жоқ деп әй керегі
Ақындықты ақымақтықпен
алмастырсақ қайтер еді...

2008-10-29

Сәлем бердік!
Көптен бері Қолөнер тақырыбына ешнәрсе жазылмай кетті ғой. Бүгін сол жазып қояйын. Қолөнершілерге артықтық етпес деймін. Бұл жолы тоқыма емес, жастыққа көз. Көз болғанда не ғой, жастыққа сән ретінде жасайды. Әдетте мен көбіне құрақтан жасалған жастықтың көздерін білетінмін. Кейін мынадай түрлерін жасайтынын білдім. Білгенде, жеңешемнің артынан келген көрпе-төсекте сондай жастық бар екен. Міне, мынадай.

Наурызда біздің мұнайшылар арасында қол күрестен, трубаға өрмелеуден, кіртас көтеруден және видеодағыдай бір «жекпе-жек» түрінен жарыс болды.
Мен де 24 кг екі кіртас көтеруден бірінші рет қатысып, жүлделі боп қайттым.

***
Екеуміздің мінезіміз қиын, ондай адамдар әдемі кештер, ертегі түндер өткізгенмен бірге өмір сүруге арналмаған еді.

Институтта оқығанда курстас қыз екеуіміз стипендия алған сайын джинсы сатып ала беруші едік. Бүр күні досымның үйіне барсам, мамасы «Джинсыдан қамал соғасыңдарма?»-деп ұрысып жатыр екен. Расымен де, сол джинсылар қытай қамалы сияқты үлкен болып үйіліп-үйіліп қалды. Сосын оларды ауылға апарып тастағам(ұсақтар киіп алады ғой қаланың модасы деп). Сол джинсыларымды жақында үйге барғанда көрдім. Әпкем жастықтар тігіп қойыпты. Бұған қолөнермен айналысатын қыздар «осыған бола пост жазып...» деп, таң қалмайтын шығар. Бірақ, сатып алуды ғана білетін мен үшін бұл қызық дүние.

“Қараптан-қарап қуасың-ей?” Осы сұрақты Өркен өзіне қоймады дейсіз бе? Қойды, әрине. Бірақ, 25-тегі жігітті 40-тың қызығы еліктіріп қоймапты енді. Жазып құтылайын депті… Жазсын. Қазекем өзі жас ерекшеліктері

Ерте, ерте, ертеде, очм, араққа су араласпаған таза кезінде, біздің ауылда самопал деп төмендегі суретте көрсетілген құрылғыны атаушы еді. Мұны басқа жерлерде пугач деп атайтынын өткен аптада ғана білдім.


Иілген мыс түтіктің түкпіріне "№36" деген шайдың қорабынан шығатын жылтыр қағазды түйіршіктеп тықпалап тастайтын. Түтіктің ішін толтырып емес, әрине. Содан оның ішіне үш-төрт немесе төрт-бес сіріңкенің басындағы күкіртті салады. Сосын түтіктің ішіне бас жағы иілген шегені салады. Түтіктің иілген құйрығы мен шегенің иілген басының арасына белесебеттің камерасынан қиып алынған резеңкемен керіп тартып қояды. Ататын кезде, жаңағы шегені түтіктен суырыңқырап, бас жағын іліністіріп қояды. Резіңкені қысқан кезде, шеге барып түтіктің түкпіріндегі күкіртке соғылып, нәтижесінде қазіргі қытайдың пиротехникасынікі сияқты дыбыс, кейде түтін, қараңғыда тіпті ұшқын шығарады. Соған мәз болып жүруші едік.
(Мұны неге жазып отырмын, суретте бәрі бар екен ғой :)) — просто Әбіләкімнің рогатка туралы жазғанынан еске түсіп кетті да)
Бұл жарықтық өзі шығыны аз нәрсе еді. Материалдық шығыннан тек үйден ұрлап алынған сіріңке ғана. Қалғандары машдвордағы комбайнның мыс түтіктерінен, белесебеттің жарылып, жамауға келмейтін камерасынан, шегеден тұрады. Кей сәндегіштер сыртынан насостың шлангісінің кесіндісімен қаптап қоятын. Оның сыртын изолентамен орайды.