Ілмектерден іздеу
Қорқыт ата кітабы
Қырық қазына
Елбасы туралы ертегі
Соңғы күндері Роза Ақболатова деген кісі жазған Елбасы туралы ертегі кітап жайлы жиі айтылып жүр. Бақандай үш кітап — «Менің президентім Ақпатша», «Елбасы – Нұрсұлтан», «Золотые яблоки Даригуши». Бұл кісі осыдан 3 ай бұрын бізге де келген еді. Осы туралы жазсаңдар деп кітабын тастап кеткен. Жақында БАҚ беттерінде гулей бастаған соң, не нәрсе деп сөреде жатқан әлгі кітапты парақтамаймын ба. Айтарға сөз жоқ. Авторы жақсы ниетпен жазған шығар. Бірақ, өз басым Президенттің атына нұсқан келтіретін дүние деп ұқтым. Күлкің кеп әрі түңіліп оқисың. Дүмшеліктің де түр-түрі болады екен-ау…
Әрі қарай
Бір орман ертегісі
Аю сиықсыз, маймақ және лас жануар еді. Бірақ, ол сияқты қайырымды ешкім жоқ еді орманда. Бірақ аңдар оны тек түріне қарап бағалаушы еді. Бұл Аюға ұнамайтын, сондықтан ол оларды ұстап алып, аяқтарымен қаттылап тепкілеуші еді. Сондықтан аңдар оны жақсы көрмейтін. Қайырымды болса да. Және көңілді болса да. Ол қызық әзілдер айтушы еді. Сол үшін де аңдар оны ұнатпаушы еді. Ұратын еді оны. Иә, өмірде қайырымды және көңілді болып жүру қиын нәрсе.
Қасқыр да сиықсыз және лас еді. Және ол сондай жауыз және мейірімсіз еді. Бірақ, аңдар оны жек көрмеуші еді және оны ұрмаушы еді. Себебі Қасқыр балалық шағында өлген еді. Өйткені, Аю Қасқырдан бұрын өмірге келген еді. Иә, Жақсылықтың Жамандықты жеңгені қашан да жақсы.
Әдемі қыздар туралы ертегі
Біздер қыздарымызды дүниедегі ең сұлу деп, мақтан тұтамыз. Шетелдіктер де, дипломатиялық тұрғыдан ойлайтын болар – мұнымен келісіп жатады. Алайда зер салып қарасақ, бұл қағидамыздың ранчосы шындықтан алыс жатыр, енесстің! Сөйтсек, әдемі қыз деген сөзіміз баяғыда-ақ жалаң фактіден гөрі — құр комплиментке айналып кетіпті, әжесс!ық-ық, әжесстер… Меніңше, қыздар шын мәнінде — күннен күнге құбыжыққа айналып бара жатыр. Кейбіреулеріне қарап, ең болмаса Квазимодо сынды жар табылса деп жалбарынасың.
Ескі суреттерімді таптым:)
Бір жерде бар еді деп, іздеп-іздеп, ақыры хардактан таптым 
Бір жасымда
Әрі қарай
Бір жасымда
Айқас. Екінші бөлім: Сиқыршы
Жалғасы. Басы мұнда.
Кто ищет зла, к тому оно и приходит.
Притчи Соломоновы (Прит., 11, 27)
— Тоқтат!
Екі орынтағы екі алып кесірткенің бейнесінде жасалған тақты ауыр денесімен боздатып барып Әмірші орнынан көтерілді.
Қыста суық, жазда ыстық өткізбейтін жорық шатырының іші толы адам. Бас қолбасшы мен оның артында тұрған отыз орынбасары бір тізерлей кеткен күйінде тына қалған. Сықырлатып қару асынған әскери кеңесшілер, үлде мен бүлдеге оранған төрелер үнсіз, иектерін көтеріп, алдарына тік қарауға батылдары жетер емес. Күтушілер мен Әміршнің жеке күзеті де қандарын іштерін тартып сұп-сұр болып алған.
Наурыздағы оқиға
Ұлыстың ұлы күні де жақындап келеді. Осыған орай, бір кездері "Ұлан" газетіне жарияланған "ірі" туындыларымның бірі — «Наурыздағы оқиға» атты өлең ертегімді ұсынғым келіп отыр.
Наурыздағы оқиға
Үйрек-қалпында емес ©
Аязды ақпан кетті де,
Наурыз келді күлімдеп.
Күн сәулесін төкті кеп,
Аямады нұрын көк.
Сақылдады сауысқан,
Бар тіршілік оянды.
Жар салуға Арыстан,
Жұмсады сұр Қоянды.
Шарлап Қоян тоғайды,
Деді:
— Асыр сап ойнаймыз.
Алаңда ең қолайлы
Наурыз тойын тойлаймыз.
Ерте-ерте ертеде...
Ерте -ерте, ертеде елді Нұрсұлтан билеп тұрған заманда, Ерасыл деген бала болыпты. Тіфу не жазып кеттім… елді әлі со кісі билеп отыр екен ғой.Ертесі нес?!
Ерте-ерте, ертеде, Ирби құйрығы келтеде… Тағы не деп кеттім.Ирбиі нес,құйрығының келтесі нес?! Общым, менен ертегіші шықпайды екен…
Әрі қарай
Ерте-ерте, ертеде, Ирби құйрығы келтеде… Тағы не деп кеттім.Ирбиі нес,құйрығының келтесі нес?! Общым, менен ертегіші шықпайды екен…
Бөтен әлем әңгімелері. Әмірші
Жалғасы. Басы өткен жазбада.
Көзін ашты. Жо-жоқ, ашқан жоқ. Ашайын деген. Бірақ, аша алмады. Көз сүйегінің айналасындағы ет ісініп, жанарын жауып тастаған ба, қалай өзі. Түсіне алмады. Кенет оң иығының топшысы адам шыдағысыз өткір шаншу қадалғандай болып ауырып кетті. Басында әлсіздеу болса да қарсылық танытпақ болып еді, солқ-солқ қадалған ауру жанын шығарып жібере жаздады. Он жасар бір жапырақ сары қыз денесі босап, аураға шыдамай талықсып кетті…
Бөтен әлем әңгімелері. Кіріспе
рте-ерте-ертеде…ерте болғанда осыдан шамамен он жыл бұрын болса керек, Алатаудың етегіндегі Алматы дейтін қалада Айжан атты кішкентай қыз өмір сүріпті. Жасының қаншада екенін білмедім, бірақ папасы мен мамасының айтуынша “Нешедесің?” сұраған адамға бес саусағын тарбитып көрсетуін осыдан үш жыл бұрын қойса керек. Айтпақшы, алты жасында мектепке барған Айжан осы мен әңгімелеп отырған сәтте екінші класты әне-міне бітірейін деп жүр екен. Сөмкесі өзінен дәу, шашын екі өріп алған осы бір кішкентай сары қызды көрші-қолаң қатты жақсы көретін.
Айжанның әкесі сол бір дағдарыс жылдарында үйінің жанынан дүкен ашып, базардан тауар әкеліп сатып, алыпсатарлықпен айналыса бастады. Мектепте математикадан сабақ беретін мамасы да бәрін тастап жолдасының бір жағына шығуды жөн көріпті. Екі этажды, ел арасында “хрущевка” аталып кеткен үйдің бірінші қабатында орналасқан Айжандардың дүкені әп дегеннен-ақ айналадағы тұрғындардың тыным таппай сауда жасайтын орнына айналады.