Жұма, 27 Қаңтар, 2012, «Егемен Қазақстан» хабарлайды:

Бүгін Куала Лумпурда жаңбыр… Сіркіреп бір жауып алды. Әлі де әлсін-әлсін өксіп тұр. Бұл жердің ауа райы қызық негізі. Күндіз де түнде де бір ауа райын ұстап тұрады (+30). Сондықтан бірінші рет келген кісі күндіз жарық, түнде қараңғы болғаны үшін ғана алмасуды сезіне алады. Биік үйдің 19-ыншы қабатынан тұрып жасыл қаланың сұлулығынан бәһра алудың өзі бір басқаша, негізі (лібәәә, тым әсірелеп жіберетін әдетімді қоя алмай қойдым осы).

Бұрын Кеңес өкіметінің кезінде, әрбір мамандықтың қажеттілігін, әрбір колхоз бен совхоздың қажеттілігін үнемі халық санасына құйып, үгіттеп отырушы еді. Есесіне етікшіден, пеш жағушыға дейін әрбір «совет» азаматы өзін елдің дамуына үлес қосып жүрген, демек өмірінің мағынасы бар, қоғамның маңызды бір бөлігі сезінетін.

Қазіргі телевидение, ойын-сауық газет жорналдарының көбі адамның түбегейлі мақсаты шетелде тұру, немесе «жұлдыз» болу, бизнес корпорацияның топ менеджері болу, пластикалық хирург болу екендігіне екпін салып, дизайнер, қыртым-сыртым тағы басқа сыртқы жылтыраққа қатысты арман қиял тамырына су құйып отыр. Бәріне универсал жауап — заман талабы солай!

Түс деуге де қолым бармай тұр, еске алу — десем, шындықтың ранчосына жақынырақ болар. Очм, ұйықтап жатып, ертедегі бір кадрды айна-қатесіз қайталап көрдім дә*.
Очм, көршім Сержан ата таң ата ауласындағы сәкіде ұйықтап жатқан үлкен жанұясының апшысын қуырвататын:
— О, мәжігүндер**, кещелер***, жатыпішер ептібайымайдтар, тал түс болды ғой, алты болд

Осында қыздарға, әйелдерге тән әрекеттер мен мегапразыларын жаза отырайық.
Қуаныш білдіру:
— Уряяя! Күчтт (Клаааассс!, Суууупер!, Керемеееет!)
***
Кез келген жеке сұраққа:
— (Көзі айналып) Оны қайтесің?
***
-Жаным, ертең бізде мүмкіндік болғанда ше...
***
— Блиин, арықтау керек еді...
***

Соңғы жылдары жарық көрген үрейлі фильмдердің ішінде ең қорқыныштысын, ең қатігезін, ең қандысын таңдайық. Соның ішінде бірнеше бөліммен шыққан франшизаларды дауысқа салсақ. Қайсысы бұт дірілдетіп, "Ма-ма" дегізіп іш киім ауыстыруға мәжбүрледі? Үздігін анықтайық.

Бағана жұмыстас келіншек екеуміз бір автобустан түстік. Таң әлдеқашан атса да ай әлі көрініп тұр екен. Айға қарап бата жасап бетін сипап жатыр әлгі келіншек. Иә, ай жіңішке ғана, бір қарасаң жаңа туған ай секілді. Бірақ, логикаға салсақ айдың аяғында ай туушы ма еді. Дегенмен күнтізбесіз-ақ айдың өзіне қарап айдың туған-тумағанын анықтауға болады.

Мысалы, мына суреттегі ай жаңа туылған ай. Айдың үшкір екі ұшына бір ұзын таяқшаны қойып елестетіңіз.Егер, «Р» әріпіне ұқсаса жаңа туған ай «Растущая», егер «У» әріпіне ұқсаса «Убывающая» ескі ай болғаны.
Суретке төте сілтеме

Тәуелсіздік күні құтты болсын КерекИнфолықтар!!!

Премия көп болсын! Күн жылы болсын! Демалыс қызықты болсын!

Tarazkyzy — Сандуғаш Кәрібжан. «Өзге емес, өзім айтам өз жайымда» болсын ба? Ендеше оқыңыздар.
Өзім Тараз қаласының тумасы, Алматы қаласының өскіні, ШҚО келіні, қазіргі Ақтау қаласының тұрғыны. 1986-ның 15 қыркүйегінде дүниеге келіппін. Мектеп атаулының табалдырығынан тарыдай болып Таразда аттап, таудай болып Алматыда шыққанмын. 11-сыныптан соң Халықаралық мамандықтар институтына түстім, кейіннен білімнің қара шаңырағы Әл-Фараби атындағы ҚазҰУ ауыстым. Сыртқы жарнаманы бақылайтын мекемеде, ҮЕҰ-да қызмет еттім. Пиар, жарнама терминдері таңсық емес. Бүгінде Ақтаудың жұмыссыз қазағымын.

— КерекИнфоға қалай келдің?
— Керекинфоға wordpress арқылы келдім десем болады. «Қайда барсам Қорқыттың көрі» демекші. Қай жанның блогына кірмейін, Керекинфоға сілтеме беріп, шақырып тұрды. Бастапқыда тек сырттан сығалап, инкогнито кіріп тұрғанмын. Оның үстіне бір кірсең шығу қиын. Комменттердің өзіне бірталай уақыт кетіп қалады. Wordpress жабылып, барар жерім, басар тауым қалмаған соң келдім КерекИнфоға.

Түсіме Нағима кіріп жүр...«Тағы кірді» демей-ақ қояйын.Бірінші рет кірді түсіме. Бәлкім соңғы рет… Бота көзі мөлдіреп маған қарап тұр екен деймін. Тура өмірдегідей. Көзқарасын айтамын. Ондай көзді кейін мен кездестірмедім. Жә, басынан бастайын.«Нағимасы кім, Есқалиева ма?» деген сауалдар мазалап өткен болар оқыған жанды.
Ол кезде мен баламын. 92-93- ші жылдар шамасы. Жайлаудамыз. Қарасудың бойы. Көрші жайлаудан, яғни Бесқауғада отырған Жақан атты малшыдан бізге бір тайынша ауысып келді. Шатысып кеткен түгіміз жоқ, айырбастап алдық. Сол тайынша біздің қорамыздағы өзі құралпылас тайыншалардан ірі болатын. Үлкен денесіне жараспайтын киіктің басындай кішкене басы бар. Көзі… Енді, ондай көз тек боталарда бар шығар. Ірілігіне қарап біз оған «Нағима» деп ат қойдық. Есқалиеваның құрметіне. Содан Нағима құнажын шықты. Дөнежінге өткен жылы бұзаулады. Армандап жүрген бұзауымыз болған соң «Арманай»деп (ұрғашы бұзау) атадық.Нағиманың бір ерекшелігі қаншама жыл төлдеді, қаншама бұқа ауысты, барлық бұзауының көзі өзінің көзіндей сиыр малына тән емес бота көз болушы еді.
Нағима дәәәәу сиыр болды.Табын сиырдың ішінде түйедей болып алыстан көрінуші еді. Жеңгемнің салған бақшасының жауы болды. Қоршап қойған торкөз сымдардан жәй ғана аттап кете салушы еді. «Обратка» сүттерді (көк сүт, сеператорджан өткен сүт, ол кезде ешкім ірімшік жасап сату дегенді білмейтін ауыл жақта) бір өзі ішуші еді астаудан. Кей жылдары 18ге дейін сауын сиырын сауатынбыз.Осылардан шыққан сүттің обраткісін өзі жалғыз ішуші еді. Ол кезде басқа ағаларым үйленбеген.Жеңгеме сиыр сауып көмектесетінмін. Басқа сиырлардың барлығын сауа алғаныммен Нағиманы сауа алмайтынмын.Желіні уысыма симаушы еді. Ондай сүтті сиырды содан кейін көрмеппін. 13-15 летірге дейін сүт беруші еді. Кейін жылдар өте қартая бастаған соң күздікке кетті жарықтық. Еті үш үйлі жанға жетті ғой.