Реалдағы белсенділік, блогымыздағы мәтіннің де мазмұнын түрлендіріп, одан әрі қызық етеді.
Әйтпесе, талқылайтынымыз кілең интернетке қатысты дүние, интернеттен көрген кино, интернеттен оқыған жаңалықтар, егер реал туралы жазсақ, көбіне ностальгия түрінде тек ескіні еске аламыз да қоямыз.
Бұл сайыс блогосфераға жаңа дем беріп, реал өмірді де қызыққа толтырады деп ойлаймын.
Қауымдастыққа әркім реалда қандай жақсылы-жаман іс бітіргенін есеп беру мақамында жазса, ештеңе бітірмегендер жазбаса да болады.
Блогжазбаңызға суреттер қойып, реалити шоу қылып жіберсеңіз де болады.
Мақтану алаңы боп кетпей ме? — дейтіндерге айтарым, ия сондай-ақ бола қойсын, бірақ түбінде қауымдастық әр қайсымыз реалда істеген тірлігімізге көбірек көңіл бөлуге талпынамыз.
Өтірік соғу-соқпауы әр адамның санасы мен ұятына жүк болсын.
… Жүгіріп келем. Артымда бір бес атты қуып келеді. Бұрылып қарай бергенім сол еді, тісті шоқпар басыма гүрс ете қалды. Жүгіріп келе жатқан мен оңбай, омақаса құладым. Көз алдым бұлдырап, аспанға қарап жатырмын. Бір сәтте, әлгі аттылар айналама
Реніш, өкпе, бауыр, жүрек, асқазан, т.б. дене мүшелері болмаса, екі күн бойы не істегенімді жазайын деп едім, уа нигі жақсы жама'ат!
Ауылға бардым. Шұғыл шаруалар шыққасын, төрт аптадан бері есіктің алдында қаңтарулы тұрған мәшинені ерттеуге тура келді (Ай басталғалы бері күндіз де, түнде де жұмыс істеп, таңертең бас мең-зең боп тұрғандықтан, жұмысқа автобуспен-ақ барып-келіп жүрген болатынмын). Уайымым жол еді, бірақ бекер алаңдаған сияқтымын. Жол нәп-нәрмәлні: көктайғақ жоқ, тек сәбеттің заманынан бері күрделі жөндеу көрмеген тас жолдың ана жері бір, мына жері екі жарым ойылып-ойылып кеткені болмаса. Әйтеуір, іштей «бісмілләміз» бен білетін дұғаларымызды айтып, орташа 60 км/сағ жылдамдықпен ауылға тартып отырдық.
Клиент комтар сірә, сисадмин үшін басты проблемалардың бірі болар. Шәйнек қолданушылар дұрыс тұрған компьютерді білмейтіні бар шұқыламай, офистік бағдарламаларын, браузерлерін дұрысымен қолдана салмай, Құдайдың құтты күні проблема шығарып қоятыны бар.
Жүйелік файлдарды өшіріп, баптауларды өзгертуге тырысып, қайдағы жоқ сайттарды тауып алып, білмейтін бағдарламаларын орнатып алатыны бар. Өткенде осылардың барлығына шамалы болса да тосқауыл қоятын бағдарлама тауып алдым, мен үшін сенсация! Deep Freeze бағдарламасы қосылғанға дейін компьютердің жағдайы қалай болды, бағдарламаны өшіріп тастағанға дейін ол мәңгіге солай қалады. Мысалы былай: компқа қажетті бағдарламаларды орнаттым, баптауларын жасап, керекті файлдарды компқа сақтап қойдым. Бәрі аяқталған соң, Deep Freeze бағдарламасын орнатып тастаймын. (программа автозапускта тұрады және білуімше оны шәйнектер процесстен шеше алмайды) Меннен кейінгі компқа отырған шәйнек мейлі С, Д қатқыл дисктеріне құжат сақтасын, мейлі жаңа бағдарлама орнатсын, мейлі түрлі сайттарға кіріп вирус жұқтырып алсын, мейлі компьютердің кез-келген баптауларын өзгертіп тастасын, компты өшіріп қайта қосқан соң, келтірілген тізімдегі әрекеттердің бәрі жоғалып кетеді. Юзверь қажетті құжатын сервердегі дискісіне сақтайды. Уф…
Кеше жұмыстан ертерек зытып кетіп, юзби модем сатып алдым. Әлгі жылдамдығы 512 мегабит/с деп жарнамаланып жүрген «Диджимакстың» өзінен алып ем. Үйге бара сала жерден жеті қоян тапқандай орнатып, байқап көрісімен, қуанышым су сепкендей басылды. Мегабит тұрмақ, килобиттің де иісі шығар емес. Ең тез ашылатын керекинфома әрең кірдім. Не ғо, екі апта байқап көрем, жылдамдық жақсармаса, қайтаруға болады екен.
Бүгін дүкенге барайын. Кеше мамамның туған куні болған, бугінде қонақтар келіп, туған күн әлі жалғасын табуда. Содан алатындарымды алып сыртқа шықтым. Өзі небәрі 4 баспалдақ, соның төртіншісін көрмей қалыппын, аяғым сүрініп құлап түстім. Пакеттерім бір жақта өзім бір жақта. Ол да мейлі еді құлағанда тізерлеп тура алдымдағы мәшинеге құладым. Ол мәшиненің сигнализациясы қосулы екен, ол деген ойбайлап кетті. Егесі ебіл-дебілі шығып жүгіріп келді. Келіп: "Қарындас, бәрі жақсы ма? Не болды?"-деп сұрап жатыр, мен болсам ұялып даусым шықпай:«Ағай, сигнализацияны өшіріңізші „-деп әрең сөйлеп тұрмын. Ол ағай “ойбуу каблугыңыз биік екен, содан құлағансыз ғой»-деп одан сайын ұялтып :). Орнымнан тұрып қарасам бәрі қарап тұр екен, ұялғаным-ай. ))))
Кеше кеште үйде бір киноны іздеп отырып, «Служебный роман» дискісіне көзім түсті. Тағы да көргім келіп кетті. Оны байқаған кемпірім де: «Шай қояйын ба?» деді. Әдетте, екеуміз осындай отбасыға арналған киноларды ноутбукпен жерге жатып, жерге журнал төсеп, үстіне бір бокал шай мен тәттілер қойып, рахаттанып қарайтынбыз. Қазір де сондай «романтикалық» жатыстың болатынын болжап сұраған түрі.
Әр көрген сайын бірінші рет көргендей сезім береді бұндай кинолар. Шаттана күліп, әртістермен бірге ойнап жүргендей немесе керісінше экран ішіндегі адамдар қасыңда жүргендей реал күй кешесің.
Осындай кештер күндізгі қауырт тірліктен кейін кәдімгідей демалыс сыйлайды. Тынығып, өмірге құштарлығың қайта оянып, онымен қоса кемпіріңе сезімдерің қайтадан ашылып, бір рақат көңіл-күймен ұйықтайсың. Таңертеңгі ит тірлік пен жұмыстағы тігілістер есіңнен шығып кетеді. Күчт.
Осындай қауымдастық ашқым келеді. Бәрімізге реалда белсенділікке итермелесін деп, осындай конкурс жариялағым келеді.
Реалдағы белсенділік, блогымыздағы мәтіннің де мазмұнын түрлендіріп, одан әрі қызық етеді.
Әйтпесе, талқылайтынымыз кілең интернетке қатысты дүние, интернеттен көрген кино, интернеттен оқыған жаңалықтар, егер реал туралы жазсақ, көбіне ностальгия түрінде тек ескіні еске аламыз да қоямыз.
Бұл сайыс блогосфераға жаңа дем беріп, реал өмірді де қызыққа толтырады деп ойлаймын.
Қауымдастыққа әркім реалда қандай жақсылы-жаман іс бітіргенін есеп беру мақамында жазса, ештеңе бітірмегендер жазбаса да болады.
Мақтану алаңы боп кетпей ме? — дейтіндерге айтарым, ия сондай-ақ бола қойсын, бірақ түбінде қауымдастық әр қайсымыз реалда істеген тірлігімізге көбірек көңіл бөлуге талпынамыз.
Өтірік соғу-соқпауы әр адамның санасы мен ұятына жүк болсын.
Осындай қауымдастық құрып беріңдерші. Өзімнің қор болғанда рұқсатым да жоқ екен қауымдастық ашуға.