Екі күннен бері...

Реніш, өкпе, бауыр, жүрек, асқазан, т.б. дене мүшелері болмаса, екі күн бойы не істегенімді жазайын деп едім, уа нигі жақсы жама'ат!

Ауылға бардым. Шұғыл шаруалар шыққасын, төрт аптадан бері есіктің алдында қаңтарулы тұрған мәшинені ерттеуге тура келді (Ай басталғалы бері күндіз де, түнде де жұмыс істеп, таңертең бас мең-зең боп тұрғандықтан, жұмысқа автобуспен-ақ барып-келіп жүрген болатынмын). Уайымым жол еді, бірақ бекер алаңдаған сияқтымын. Жол нәп-нәрмәлні: көктайғақ жоқ, тек сәбеттің заманынан бері күрделі жөндеу көрмеген тас жолдың ана жері бір, мына жері екі жарым ойылып-ойылып кеткені болмаса. Әйтеуір, іштей «бісмілләміз» бен білетін дұғаларымызды айтып, орташа 60 км/сағ жылдамдықпен ауылға тартып отырдық. Одан артық жылдамдықпен жүру мүмкін де емес еді: жүзбен ары кетсе 1-2 минут қана жүресің, өйткені елді мекендер жол бойында бір-біріне тым жақын орналасқан. Сонымен шопан, тойыс қойшы, әйтеуір ауылға да аман-есен жеттік.

***

Үйге барған соң, тамақ ішіп алып, қаладан апарған "Ғашық жүрек" фильмін көрдік. Жап-жақсы фильм екен. Опшым, ойнайтын актерлар телебизірден жиі көрініп жүрген адамдар болғандықтан, фильм бойы «Е, мынау әлгі кім ғой, анау анау емес па» деумен отырдық :))
Бірақ жақсы фильмнен жарты сағаттай ғана рахаттана алдық. Ары қарай диск қуалап кетті. Бес-он секунд көрсетеді де, қатып қалады. Оны шығарып алып, қайтадан саласың да, керекті кадрды іздеп тауып ары қарай ойнатуға бес минут кетеді. Дискіні ойнатқышқа әрбір салған сайын өздігінен шығатын қарақшылыққа қарсы ескерту де қанды ішті. Әйтеуір, бір жарым сағаттық фильмді сағат тоғыз шамасында бастап, он екіге он бес минут қалғанда әрең көріп бітірдік.
Патик фильмді Интернетке салмай тұрып, екі-үш күн бұрын дивидиін алып едім. Дивиди болғанда да, лицензиялысын (зиялыдан садаға кеткір :)). Қорабын аша салысымен үйдегі бала-шаға қағаздарын жыртып, ту-талақайын шығарып тастаған. Опшым, дискіні өзіме қалдырғаннан басқа шара (тостаған, табақ, аяқ, тегеш, леген, т.б.) қалмай отыр.
Бүйтіп лицензиялы дүниелер сатып алып нербіні құртқанша, бұдан былай жалғанды жалпағынан басып, шындықты бес сомдық радиоша шырқыратып, фильмдерді өзіміздің үйреншікті қарақшылық жолмен ала беруге көз… жоқ, көз емес (Құдай сақтасын)… бел байладым (типі, чорный пойыс) :)


***
Ауылдан келдім. Түнімен аз-аздап жауған қар кәдімгідей болып қалыпты. Үйге оны-мұны керек болғасын Шелекке барып қайтып, түстен кейін қалаға шықтық. Жолды қар басып, оны өткен машинаның бәрі таптап тастағандықтан, түске дейін жол тайғақ болды. Түстен кейін жолдағы қар еріп, былжырап жатыр. Көлеңкелі жерлерде — көктайғақ (какой-то бір түнде!).
Қалаға келген соң, мәшиненің есіктеріне қатып қалған мұзға қарап бір тітіркеніп алдым. Мұз қаптап шығып кеткен сүйел сияқты болып түзілген екен. Түріне қарасаң, еркіңнен тыс қытайша yibai shisheng деп айтқызатындай :)

Үлкен суретін мына жерден қараса болады.

Біткен істер: нақты барған шаруам біткен сияқты болды. Жазғандарым — жай ғана қосалқы істер. Бұл жазбаға кірмей қалғандары да бар :)
Бітпеген істер: келесі сенбі-жексенбіге қалды. Оларды уақытында жаза жатармын.