Жоқ десең жоғаласың!..
Кешегі Ұлы отан соғысы жылдарында Доссор кен орындарынан атқылаған қара майды, еш химиялық айырмастан бірден майшиналарға құйғанын айтып, бүгінде сол Доссор мұнайына 100 жыл мерейтойын дүркіретіп өткізіп отырған Атырауда кешеден бері жанар жағар май жоқ. Аи 92,95 маркалы бензин баяғы кеңес дәуіріндегідей талон жүйесімен жіберілуде. Кей жанар-жағар май бекеттерінде Аи95тің литрі 150 теңгеден, ол да тапшы халық талап әкетіп жатыр. Қаладағы бензин тапшылығы едәір білініп тұр,

Жә, тақырыпты көріп жерден жеті қоян тапты екен деп ойлап қалмаңыз. Аздап қатысы бар алайда. Астанаға келгелі алғаш рет уикэндте ешқайда шықпай үйде жатып кітап оқыдым. Бары осы. Әуелі Эдгар Поның «Алтын қоңызын» қайтара бір оқып шығуды мақсат еттім. Бұрын да оқыған кітабым ғой. Зырылдатып отырғанмын. Тек, бір тұсқа келгенде аздап күмілжіп қалдым. Осыдан бірнеше жыл бұрын Мағауиннің «Жармағын» оқып шыққан едім. Сол кезде оқиға желісі сондай таныс көрінді. Әңгіменің ортасына жетпей жатып-ақ, соңында екеуі бір адам болатынын сездім. Алайда, неге екенін, қалай оны білгенімді түсіне алмай қойдым. Дежа-вью. Поны оқып отырғанда тура осындай сезімде болым. Себебі, оның 

Бүгін таңертең ағам, ағамның шәкірті және мен үшеуміз Жуалыға жол тарттық. Жолға шығуымызға себеп болған "Ұлы Дала ойындарының" финалын көру және ағам сол жерде арнау айтады екен. Сонымен не керек кетіп барамыз. Күйік асуынан аман-есен өттік. Б.Момышұлы ауылынан екі-үш шақырымнан соң солға жол шығады. Ойындар таудың етегінде 