ЖАркент маңындағы Басқұншы (Баскунчи) ауылының жанындағы заставада болдым. Әскери міндетімді өтей жүріп әрине. Талай қызықтар өтті. Басқұншының қыздары солдатпен жүруді мәртебе санайды екен, неге екенін… Бұны неменеге жазып отырмын…
Солдат болған соң жоқтан бар, бардан нар жасауға тырысасың. Артымыздан «молодойлар» келіп ата болмасақта «старшый» болған кез еді. Қостанайлық бір бала екеуміздің берцы, бушлат (складтыңартық кілтін қолға түсірдік) сатып жүргенімізді бір шал застава бастығына «тоқылдап» қойды. Жазаландық. Жазалана жүріп бұның әділ еместігіне іш қайнады. Себебі, шал бізбен алдында істес еді ғой.
Досым екеуміз "Ө" операциясын ойластырдық. Өш алу. Аспазға көмектесіп жүретін «молодойға» дрожь ұрлатып алдық. «Пакмая» деген ашытқы.Естеріңізде бар шығар. Менің есімнен кете қоймас. Екі «пакмаяны қалтаға басып, бір „молодойды“ жанымызға ертіп тарттықСарыжайлауға шалдың үйіне. Үйіне емес дәретханасына. Әлгі ашытқыларды жақсылап сепкіздік. Ұзын ағашпен ара-арасына батыртқыздық. Ағашты шекара сымының ар жағына лақтырып, түк болмағандай заставаға оралдық. Ол жақтың жазы ыстық болады. Екі күн дегенде ауыл шу ете қалды. „ананың дәретханасы тасып жатыр, тесігінен асып жатыр“-деп. Не керек ауылдың жартысын алыпты сасық иіс. Шал байғұс екінші жерден шұңқыр қазып қалдықтарын сонда тасып көмсе, ол жерді де көтеріп кете беріпті. Пакмаяның күші ғой бәрі… Ақыры 40 шақырымнан астам жердегі Жаркенттен „Говносос“ шақыртты…

Мынаның жасына жетпей самайы ағарыпты деп ойламаңыздар. Төбе шашыма ақ кіргенін 16 жасымда байқағанмын негізінде…
«Керекинфоға Саммита қашан кіреді екен?»-деген ойдан ағарды самайым… Ал, Саммита, жаз, қопар барлық тақырыпты! Кекет-мұқат, опшым сені оқымағалы көп болды…

Баяғы ата-бабаларымыз (баяғы болғанда қазіргі жетпіске жеткендерді де қосуға болады) қонышына кездік, бәкі салып жүретін болған екен. Онысы екіталай күн туса қару, қонаққа барса ет турау үшін. Қазіргідей пышақ күтіп отырмаған.

Блогқұрылтай-2011 де кім болмады десеңізші. Мәжілістің депутаттары да, атағынан ат үркетін ақын ағаларымыз да жүрді. Солардың ішінен көзіме бірден түскені Ауған соғысы ардагерлері ұйымдары қауымдастығының төрағасы Бақытбек Смағұлов еді. Бұрындары әскери салада қызмет еткендікі ме ағамызбен шамалы сұхбаттасқан едім. сол сұхбаттан үзінді.

-Біздің әскери техникаларымызға көңіліңіз толады ма?
— Кезінде қыруар қаржы жұмсап алған «Семсер», «Найза» сынды техникаларымыз жарамсыз болып тұрғаны белгілі. Мен өзім соғыс көрген адаммын. Бізге жаңа әскери техникалар керек. Аталған техникалар бір орында тұрып атуға жарамсыз әрине.Терезелері сынып кеткен кездері болды. Машинаның рамасы соққы күшіне есептелінбеген.Ол машиналардың башмақтары болуы керек еді. Ондай жағдайда атқан кездегі күш машинаның рамасына емес башмағына табандарына түсетіні де мәлім. Осылайша бір жерге құрып атып-атып, тағы басқа жерге барып атуға жарамды. Бірақ бізге осы техникаларды игеру керек. Бір техниканың жанында шабылып жүретін ондаған адамдардың санын жаңа техникалар арқылы қысқарта аламыз

Сәлем болып жетсінші жырларымыз
Бізбен еріп кетті ме ызғарыңыз
Қалына бес Франция сиып кетер
Аман ба Қалдықыздай қыздарыңыз?

Сау жүр ме Патик пенен Қисық ерлер
Аман ба ол жақтағы көз көргендер
Заман алға жылжып жатсадағы
Сендер де Нұркөкемдей өзгермеңдер!

Қисық — ақкөңіл жігіт екен. Бұған дейін оны еш елестете алмағанмын.Құрылтайдан оның ортаға бейімделгіш, көпшіл, қалжыңды қабылдай алатын, досты күте алатын жан екенін біліп қайттым. Қызыл сөздің майын ағызтады.
Патик — бұл кісінің суреттерін көргенбіз. Кездесу арқылы, Керекинфо арқылы танып жүргендіктен қыңыр сөзге шебер шығар деп ойладым. Бірақ, өзін ұстамды ұстайды екен. Сәл сылбырлау сөйлейді десем ренжи қоймас. Екеуара әңгімемізден ұқққаным қулық- сұмдықтан ада жан екен. Құлағының сыртынан күн көрінетін, аузын ашса артынан жол көрінетін жігіт.
Ақзере — Сатыбалдының оған не үшін ғашық екенін ұққандай болдым. ақкөңіл қара қыз.
Айкона — адаммен тіл табыса алады. Өз ісіне жауаптылықпен қарайтын қыз. Жалпы сол жерде жүрген алматылық қыздар мен жігіттердің жауаптылығына әңгімем жоқ!
Салтанат-Сары қыз дәрі қыз. Жан-жағын жандырып жүретін жан секілді.
Қалдықыз — ол жайлы жазып жатудың өзі артық. Бізге белгілі Қалдықыз- сол Қалдықыз. Ашық-жарқын жүрген қалпы. Тек қалын көрсетпеді…
Аршат -админ жайлы не айтуға болады)))) Жақсы жігіт екенін Қарағандыдағы кездесуде -ақ байқағанмын. Жан-жақты терең ойлай алады. Өзімен келіншегін былай қойып баласына дейін тобылды жек көру сезімімен өмір сүріп жүрген жандар)))
Ернұр-Асұлан — Ақтөбенің аңқылдаған жігіті. Сөз жоқ оған.
Омарбрат — брат деуге тұрарлық жан.
Жалғас Ертай — түрлі тақырыпта әңгімелесудің шебері. ЖАқсы жігіт. Тек дауласса тоқтамай қояды екен)))

Әзірге осы. Маған келсек… Блогшылардың арасындағы қызыл қырты мен секілдімін. Екі сөз айтсам үшеуіне күледі. Өзімді арзан КВН-щиктердей сезіндім))))

Иә, бір күнгідей болмады блогкемпте өте шықты. Құйрықты жұлдыздай жалт еттік… Бірақ, қоштасу бар жерде кездесу бар. Бұйыртса әлі талай басымыз қосылар. Менің қазіргі күйім… менің емес-ау барлығымыздың десем де шатаса қоймаспын жігіті алдап кеткен, қыз- ғұмырын күз ғұмырға айналдырған қыздың күйіндей… Жаным жадау тартып отырғандай… Мынау поштама келген суреттер. Әйгерімге рахмет салып жіберген!

Қарағанды уақыты 12.00. аршаттар пойызбен Қарағандыдан аман-есен өтіп кетті. Кездесеміз деп ойлағанымызбен кездесе алмай қалдық. "Қайықшыға жел қарсы" демекші, жолды көлік апаты тежеп тастады. Нәтижесінде біздің қалаға жарты сағат тоқтап тұратын пойызға үлгере алмай қалдым. Осы жазбамды Қарағанды вокзалынан жазып отырмын. Алла жазса Әбекең пойызға түскі бірде отырып, 1.30-да "Қоңыр салқын төске алып, алматыны бетке алып" тартып отырады.

Ауылда өстік. Ойын баласымыз. Әжеміздің баласы болғандықтан көп адамды көзге қыстырмадық. Шіркін, менің әжемнің бауырсақтары-ай! Қып-қызыл боп, қызара піскен бауырсақтың дәмі осыны жазып отырғанда таңдайыма келді. Бауырсақты ыстықтай жегенді ұнатушы едім. Былай шауып (шыбық атпен)бара жатып бір бауырсақ, былай өтіп бара жатып бір бауырсақ іліп кетуші едім. Бауырсақтар піскенше он шақты бауырсақты жеп үлгересің әлгі жерде. Ауылға барған сайын әжем жеңгелеріме мен ұнататын тамақтарды бірінен соң бірін әзірлетеді. Обалы не керек жеңгелерімнің тамақтары да дәмді. Әжемдікінің аты әжемдікі ғой бәрібір…

Балқаштан ағам келді. Әр нені әңгімелеп жатып қазіргі жастардың сөз арасына «Аллаһ разы болсынды» көп қосатыны жайлы сөз еттік. Көшеде қоштасып жатқан екі доста «ал, жақсы.Сау бол, Аллаһ разы болсын!»дейді. Телефонмен бір -біріне өтініш жасайды ар жақтағысы мақұлдаса да «Аллаһ разы болсын!» дейді. «Рахмет, көмегің тиді» деседе жеткілікті шығар?! Мүмкін бұлары дұрыс та болар? Керекті-керексіз жерге Жаратушыны қыстыра берген жөн емес тәрізді МОМП (мменің ойым-менің пікірім).