Қияр ұрлаған түн...

Түн.Ауыл сыртындағы құмға сіңіп жоқ болуға айналған жылға жақтан құрбақаның құрылы естіледі аңда-санда. Ара-тұра шегірткелер де шырылдап қояды.Ауыл тұрғындарының бәрі дерлік келін түсіп жатқан үй жақта. Тек осынау аз ғана топ өздерінің қара ниеттерін асыру мақсатында алға қарай жер бауырлап келе жатыр.
Әрі қарай

Сүйінші,Шолпан родила...

Бірде группаласым менен сүйінші сұрап «Сүйінші, Шолпан родила...» деп жазып жіберіпті. Әрине, егізінің аман-есен босанғанын, жиенді болғанына қуанып жатқаны ғой(қазақтарымыздың көбейгені жақсы ғой). «Сұрағына жауабы » дегендей «Шнурогы берік болсын!» деп жауап жазып жібердім.
Әрі қарай

Кім кезекші???

Мектепте кезекші деген ұғым болушы еді. Кім кезекші болса, сол тақтаны сүртіп кластың тазалығын сақтайтын болуы керек. Ол ұғым ұлдар арасында сақтала бермейді. 11 жыл оқығанда білгенім осы. Кезекшілікті тек қыздар атқаратын еді біздің класта. Жұмағали деген жуас мұғалім болатын. сол кісіі жынды қыла беруші едік. «Жұмалағи» деп дыбыстаушы едік, тақтаға бірдеңе жазып тұрған кезінде.
Алтыншы не жетінші кластағы кезіміз. Сол кісіге қатты қиянат жасадық. Балалық-ай, десеңізші… Тақта сүртуге арналған судың банкісіне кластағы он ұл кіші дәретке отырдық. Мұғаліміміз келді, тақта шимай-шимай.
-Кім кезекші?
Біз үнсізбіз,қыздарда да үн жоқ. Кім сүрте қойсын андағымен… Ақыры өзі сүртпек болды. Трәпкені алып, сулап сүртуге кірісті. Сәлден соң артына бұрылып,
-кезекші, тақтаны сүртпесең де суды ауыстырмайсың ба? Сасып кетіпті-дегені…
Ауылға барған кезімде ол кісіге сәлем беруге әлі ұяламын…
Әрі қарай

Шақшаның мәні...

Біздің ауылда Құсайын деген шал бар (шалбар емес кәдімгі ақсақал). Сол кісінің қалтасында екі шақша жүреді екен. (Шақша-насыбай салуға арналған ыдыс, мүшеқаппен шатастырмаңыз).Бір күні құрдасы Құсекеңнің шақшасын атып отырып, «Осы сен мынаны айтшы. Біз насыбай сұрасақ басқа шақшадан бересің,өзің басқасынан атасың?» деп сұрапты. Сонда Құсекең «мынау менің өзім ататын насыбайымның шақшасы, ал екіншісі атылған насыбайымды салатын шақшам»десе, анау «Е, бәсе! Құсекеңнің насыбайы неге „слабый“ деп ойлап жүрсем»депті.
Әрі қарай

Қонақ...

-Әлө, Бөтен, сенбісің?
-Иә, менмін. Бұл кім екен?
-Мен ғой, Шәкіш. Ертең қолдарың бос па?
-(азғана ойлану)Иә, боспыз.
-Онда ана жаман қатыныңды ертіп біздікінен бір омыртқаңды мүжіп кет. Бір бірімізге бөтен адамдар емеспіз, ауылдаспыз дегендей… Оның үстіне көріспегелі де көп болды.
-Не ғой… Жәй шақырдың ба?
-Жәй-жәй… Келсей әуелі, көресің ғой.
Ертесіне кешкілік Бөтен қатынын қолтықтап ауылдасының есігін қағып тұрды. Көзі есіктің маңдайшасындағы қағазға түсіп кетті. Ашып оқыса «1 апреліңмен тыбаймайт! Біз ауылға кеттік»деген жазу екен…
Әрі қарай

Ахи мен Үхти

427-ші нөмірде не айтылмады десеңші. Айналып келіп дін мәселесіне де тірелдік қой. Дәл сол кезде ол тақырыпта сөз қозғауға лайықты жағдайда болмасақта…
Дін-өте нәзік ғылым. Оның шегіне жету мүмкін емес. Пендеге түсініксіз жақтары да бар.
Әрі қарай

Қобыз

Екі мың жылдан артық тарихы бар ұлтымыздың қобыз аспабы бізге еш өзгеріссіз аман-сау жетті. Қобыз деген кезде біз Қорқыт баба, Нышан абыздардан бастап Жаппас Қаламбаевқа тірелетініміз анық. Осы қобызымыз келер ұрпаққа аман-сау жете ме? Міне, осы мәселе бізді қатты толғандырады.
Әрі қарай

Наркоша...

Бір шеккіш қу шегер таба алмай келе жатса алдынан періште кездесе кетеді. Періштенің үш тілегіңді орындайм дегеніне анау қуанып кетіп,
-Бірінші тілегім, Шегетін мықты шөп болса…
Айтып болғанша қолында оралған шөп тұра қалды. Шегіп алып, екінші тілекке де осыны қайталатады. Кезек үшіншісіне келгенде:
-Давай, енді екеуміз шегейік -депті. Шегіп болған соң екеуі өз жөндеріне кетіпті. "Қап, бағана бір қап шөп сұрауым керек еді, ақымақ болдым" деп ойлап келе жатса алдынан бағанағы періште шыға келіп:
-Братан, тағы тілектерің жоқ па?-депті.
***
Әрі қарай

Баяғыда...

Баяғыда осы уақытта қолымыз күс-күс болып асық ойнауды бастап кететінбіз.Екі метр жер қарайса жетуші еді бізге. Қолымыз жарылып, тілім-тілім болып қаны шығып тұрушы еді. Оны жусаң ашиды. Өтірік -өтірік жуа саласың. Кешкісін қаймақ жағып бір жұмсартып аласың. Бүдір-бүдір қолмен мектепке де бара беруші едік))))
Дәл осы уақытта әріректе етектері желп-желп етіп қыздар «мак» ойнап жататын… Олардың қолы жарыла ма жарылмайма білмейм енді.
Әрі қарай