Есте сақтау қабілетіміз, жадымыздың қолданылуы нашарлап бара жатыр ма? Бір нәрсені еске түсіре алмай көп қиналамыз ба?

Соңғы кезде көп адамнан естіп жүрмін осындай нәрсені. Өзімде де көп байқалады.

Бүгін бір ағайым Терри Гиллиам деген кісінің сөздерін бөліскен екен ФБ-да. Сол сөздерден ұққандаймын біраз нәрсені.

Жадылары жоқ ұрпақ туралы кино түсіргім келеді. Достарының аттарын, телефон номерлерін, маңызды күндерді естерінде ұстай алмайтындар туралы. Дәл қазір осындай ұрпақ өсуде. Бұл балалар кез келген сұрақтың шешімін табу үшін интернетке жүгіреді, IMDB, Википедия-дан қарап, Google-дан іздеу үшін. Бұл — жадының жаппай қырғынға ұшырауы, жойыла бастауы.

Көптеген вирустар autorun.inf файлына өш екені аян. Флешканы компьютерге ілген сәттенақ ол автоматты түрде орындалады. Дұрысы, компьютердегі автожүктеуді өшіріп қою. Ал енді флешка кесел тасығыш болмас үшін келесі амалды қолдануға болады. Windowsтің

Көңіліме менің буылдыр тұман тартып бір қойған, бақ құсым,
Сыйлап ең маған сезімдеріңнің тым сыйлысын, тәттісін…
Қара бұлт жапқан аспаныма шуағын күннің әкелген
Өзің едің ғой, есіңде ме, қарақат көздім ақ мүсін…

Есейген сайын, алыстағы ауыл жадымда бұлыңғыр тартып, көмескіленген сайын, әлі де есте қалғанды місе тұтып, соларды жаңғыртқанды ұнатып тұратын кездерім болады, қазіргі кезде нағашымның ауылында 11 үй ғана қалды, мен танитын, мені танитын ағайлардың басым көпшілігі бақилық болған, «Google Earth» бағдарламасынан сол ауылды қарап отырсам, кіп-кішкентай боп көрінеді екен, бала кезде маған үлкен болып бейнелетін, дегенмен, балалық шақ алдамапты, үлкен әлем екен.

Кеше, бір атайдың жазбаларын оқып отырып, есіме көп адамдар түсті, кейбір айтқыштардың айтқаны жадыма орала берді:

Ел жақта Ыбырай деген жігіт бар, бірде түні бойы ішіп, үйіне таң ата кеп ұйықтап жатса, әкесі келіп жекіпті:
-Әй, жетпегір, не жатыс, тұр, малды өріске шығар, су әкел.
-Әке, ауырып жатырмын, өзің істей салсаң,-деп басын қайтадан көрпемен бүркепті Ыбырай. Әкесі осы сөздеріне ренжіп:
-Қайдағы ауру? Сенікі сатып алған ауру!!! Жетесіз!
Сонда Ыбырай:
-Қателесесің, әке, ол кәмерсанттан қарызға алған ауру, ақшасын беру керек,-деген екен.

Ыбырайдың мақал-мәтлдерінен: Жылы-жылы сөйлесең кәмерсантта арақты қарызға береді.

Сабыр деген атай болатын, тілі ащы, бір көзі қисық(соқыр), бойы тәпелтек, қолының қыстырмасы жоқ емес-тін.
Бір көзі жоқ сол атай ауылдағы клубта пеш жағушы (кочегар) болып істеді, көмірді араққа сатып, пешті дұрыс жақпаса керек, зав клуб Күләш (екі көзі екі жаққа қарап тұратын қитар болатын) сельсоветтің бастығына (қазіргі ауыл әкімі) шағымданыпты, сонда Сабекең:
-Бұл мәселеге забклуб екеуміздің көз қарасымыз екі түрлі деген,- екен.

Жайылымнан соғымға жылқы әкелген жылқышыға(Пфайфер деген неміс) арақ пен төлемекші болған ұлы Сабырдан «бір бөтелке берейін бе?»,-деп сұраса, Атай:
-Не, екі қолын екі бөлке ұстатайын деп пе едің,- депті.

Үйінде құдалық болып, той-томалақ кезінде бір жеңгейі ән шырқай беріпті (даусы керемееет жәмән еді, маймылдың шарылдағанындай), содан әбден шаршаған Сабыр есік жаққа қарай кетіп бара жатқан әйеліне айғай сапты:
-Әй, Жібек, есікті аш! Есікке мысық қысылып, өлейін деп шарыладап жатыр!!!