Бұның қаншалық махаббатқа жататынын білмедім. Бірақ, белгілі “ брендім” арқылы бір мәселенің шешімін іздеп шұбатып көрмекпін. Досым десем дау туып кетер,
араласып тұратын танысым деп айтайыншы. Жынысы – әйел. Жұмысы – журналист. Астанада тұрады, аты … маңызды емес. Очм, сол қыз бір отырыста көзіне жас кілегейленіп, “ ей” десең, еңіреп жылайын деп тұр. Жыласа, ана жерді топан су басарын тағы біліп тұрмын. “ Аса қиын саяси ахуалдан” шығуда Президент көрсеткен прим.-ге салып, “ не болды, біреу аяғыңды мыжып кетті ме?” деп күлдім (ыржидым-ау). Маған жанарын тіктеп қарады да, “ тыңдайсың ба?” деді. Әрине, ол Шакираның “ Лока Локасын” тыңдатайын деп тұрған жоқ, жан сырымды, жүрекжарды сөзімді тыңдашы деп тұр.

Махаббат… Бұл – әлемді өзіне бағындырған ұлы күш, адамды ақылға сыйғысыз әрекетке апаратын құдірет иесі. Махаббатты бастан өткерудің өзі – үлкен бақыт. Алайда, ыстығы мен суығы, ащысы мен тұщысы, қуанышы мен қайғысы бір мезгілде ұштасқан махаббатты бағындыра алу мүмкін де, мүмкін емес те. Махаббат адамды барлығына да үйретеді: мейірімділікке, қарапайымдылыққа, игі істер жасауға, ғажайыпқа сенуге, қызығушылыққа, құмарлануға, шаттануға, әдептілікке, әдемілікке, сыпайылыққа, батыл болуға немесе керісінше, жек көрушілікке, қызғаныштан жауыз әрекеттерге баруға, сенімсіздікке, әлсіз сезімге, бітпес дауға әкелуі мүмкін. Махаббат сезімі – табиғаттың тылсым әлеміне қатты ұқсас дүние. Табиғат құбылыстары қанша зерттелсе де, ашылмаған сырлары әлі қаншама! Ал махаббаттың адамдарға берер сыйы қаншама! Махаббаттың шынайылығы – адам қашан және кімге ғашық болатынын біліп болмайды. Махаббатың үшін өлу қиын емес, өлуге тұрарлық махаббатты жолықтыру қиын.

Махаббатын күтетін жандар үшін!

Тағдырдың тауқыметін қаншалықты көрсеңіздер де, мойымай, Алланың нәсіп еткенін қанағат тұтып, күткен махаббаттыңыздың мәңгілік болуына тілектеспін! Ең бастысы махаббатқа баста қалай сенсеңіздер, сол қалыптарыңыздан ажырамаңыздар!

Менің сұрғылт ойларымның ішінде,
Жылап отыр жараланған періште.
Күйдірейген еркек сайтан түсімде,
Айтқанымды дауыстайды терістеп.
Бір хабарды жеткізуге келгендей,
Жылап отыр, о неліктен, аппақ рух?
Жаһандағы жалғыз досым өлген бе,
Қайдан келді, қалқып ұшып батпырауық?

Біздің группаның “жұлдызды” жұбы Нұрсұлтан мен Перизаттың арасына қара мысық жүгіріп өтіп, енді бір-бірінен кешірім сұрауға батпай жүрген кездері еді…

Содан бері Перизатқа ас батпай,


тиісінше, Нұрсұлтан да сүйгенін сырттай бақылап қана тынатын…


Әдеттегідей сабақ. Ағай “Қазір келемінін” айтып шығып кетті.

«Пешенемізге жазылғанды көрерміз» деп  тағдырдың қандай да болмасан қиын қыстау сәтін қасқая қарсы алатын бабалардың ұрпағы емес пе едік… Бәріміз де өз өмірімізде бір бір қойшы Сантьягомыз былай алып қарағанда…

Іздеп сені таңдардан кештерден де
Сол баяғы оралдым өскен жерге
Біз жолыққан сол жерлер тұр ғой әлі
Біз аңсаған сен жоқсың көктемдерде

Өзіңді аңсап жалыңдым жаратқанға
Сені іздедім ақ шуақ таң атқанда
Мен өзіңді іздедім дала көктен
Күттім сені түн шашын таратқанда

Күттім сені соққанда жүрек ұра
Күттім сені жылай да күле тұра
Күттім сені көңілім сан құбылып
Күттім сені келмесің біле тұра

Тәңірімнен мен сені сұрағанмын
Бітпейді сұрауы да бұл адамның
Алғашқы рет мен сені көрген кезде
Қыла гөр деп бақытым жылағанмын
Тәңірімнен осылай сұрағанмын

Барған сәтте қасыңа шабыттандым
Сезіндім мен арайын жарық таңның
Тұрғандайын еркелеп маған шашың
Көрген кезде сені алғаш соны ұққанмын

Сен маған сезіміңді сыйлаған күн
Мына жарық әлемге сыймағанмын
Аялауым өзіңді соншалықты
Қолыңнан да ұстауға қимағанмын

Қарадым жанарыңа жырымменен
Көздеріңнен айналдым күлімдеген
Өмірімнің маңызды бөлігісің
Басқаларға ешқашан білінбеген

Ойлай берсем басылмас сағынышым
Сен мендегі азаптың қарымысың
Сен менің жолдарымның жарығысың
Мен бәріне барамын жарық үшін

Өзгелерден әлемім бөлек менің
Неге екенін білмеймін себептерін
Сүйем сені сүйемін сондықтанда
Тек саған асығуым керек менің