Иии, анау факстасу деген бар ғой? Жжж, жжж дегізіп факс алмасу мысалы. Сөйтіседі екен бір мекемедегі бір кісі. He fax me every day, дейді әріптесінің жасайтынын меңзеп. Қазақшалағанда «Ол маған Құдайдың құтты күні факс жолдайды» дегені. Факс алмасу айшылық жердегі құжатты тез алудың мықты дәнекері. Маған қолайлысы – мейілдесу…

Google міне браузерден ашылды
Сөз жазылды. «Іздеу» деген басылды
BENQ деген монитордың бетіне
Мен қалаған мәліметтер шашылды

Интернетте не жаңалық достарым,
Қабылдаман таныс емес, басқаны
Magent-ті қосып қойып шіркін-ай
Mail.ru-дан тексерейін поштаны

Кеше ЕҰУ студенттері арасында жыл сайын наурыз айында өтетін «Қыз Жібек — 2011» байқауы өтті. Бұл байқау қазақтың салт-дәстүрін насихаттау мақсатында былтырғы жылдан бастап ұйымдастырылып келеді. Ұлттық нақыштағы мұндай шаралар іш пыстырып жібереді деп ойлап қалмаңыз. Кеше залда, сенсеңіз, ине шаншар жер болмады. 4 сағаттық байқауды тік тұрып көргендер қаншама… Залға симай, сыртта есік теуіп қалғандар қаншама! Шабарманымызды алдын-ала жарты сағат бұрын жібергеннің өзінде, орынды орта жақтан алдық.

Шыққан жылы: 2010
Мемлекет: Қазақстан, Көкшетау қаласы
Өндіруші: «Паң Нұрмағамбет» киностудиясы
Жанр: Психологиялық драма
DVD релизінің күні: 18 қазан 2010 жыл

Режиссер: Баянғали Әлімжанов
Актерлер: Баянғали Әлімжанов, Төлеубек Қонбайұлы, Айбек Кұсайынов, Сұлушаш, т.б.

Аршаттың ізімен:

1. Атың кім? — Патик, Patick;
2. Сүйікті фильмің? – L O S T
3. Сүйікті сусының? – Сыра
4. Өскенде кім болғың келетін еді? – Миллионер
5. Бір сөзбен өзіңді қалай сипаттайсың? – Арманшыл
6. Қазіргі көңіл-күйің қандай? – Бір қалыпты
7. Арманыңдағы қала? — Рио де Жанейро
8. Туған жерің? — Атырау қаласы
9. Сүйікті түсің? — Сұр
10. Сүйікті тамағың? — Жеміс-жидек пен көкініс
11. Дүниедегі ең қатты жақсы көретін нәрсең? – Секіс
12. Сүйікті мекенің? – Жатын бөлме немесе төсек

Сөзі: Сәлім Жақыпов
Әні: Баян Нұрмышева

Жас кезімде үлкендерден есіткем,
Бәрі-бәрі болады деп несіптен.

Таңертең жұмысқа шықсам, дала аппақ қар, қайтадан аяз тұрыпты. Кеше алдымен жаңбыр, сосын қар аралас жаңбыр, содан кейін қар жауған еді. Ауа-райы да Қазақстанның қазіргі ахуалына пародия жасап, мазақтап кеткен сияқты — әйтеуір бардак пен бәрібіризм нышандарын байқадым табиғаттан.

Очм, не бастарыңды ауыртайын, күртік қарға тайғанақтап (қардың асты мұз еді), аялдамаға да жеттім. Аптауыз кешігіп жатыр, халық біршама жиналып қалыпты. Такси ұстауға бел будым. Қырсыққанда ешкім тоқтамады. Сөйтіп тұрғанда ырғалаңдап аптауызым да келіп жетті. Есік ашылысымен жыртылған қаптан төгілген бидайдай адамдар сыртқа шашылды. Әрең дегенде қыстырылып мініп, лықа толған студенттерді іштей боқтап келе жаттым. Үнемі осы, аптауыздағы халықтың 90 пайызы студенттер. "Қазір каникул кезі болса рақаттанып келе жататын едім қыстырылмай" деп армандап қоям іштей.

Осындайда адамдар да ұрысқақ келеді ғой. Бір-бірін сөзбен ұрып, болмашы нәрсеге ашуланған адамдарды көріп көңілің де көтеріліп қалады екен. Қазір де соған ұқсас жағдай. Аптауыздың түп жағынан бір топ адам шығуға дайындалып, бірақ есіктің алдына жете алмай тұр. Ешкім ығысқысы келмейді, ығысар-ау, орын жоқ. Содан, әйтеуір жартасқа өрмелегендей күй кешіп, әлгі түсетін адамдар біртіндеп жақындап келеді есік алдына. Есік алдында бір топ адам үймелеп тұрғанбыз, сол жерге келгенде жаңағы жолаушылардың жүйкелері сыр бере бастады.

— Шығасыңдар ма? Шықпасаңдар, бізді өткізіп жіберіңдерш — дейді әлгілер. Мен айналама қараймын. Орын ауыстырып ығысатындай жер жоқ. Барлығы қыстырылып, әрең сыйып тұр.
Әлгі қыз-келіншектер қақылдай бастады: "Өткізіп жіберіңдерш!"
Біреуі тіпті халықтың аянышын туғызғысы келген сияқты:
— Мына жерде беременна әйел шыға алмай тұр. Өткізіп жіберіңдер!

Бұл жерде енді мені күлкі қысты. Шыдай алмай: «Беременна әйел» деп айқайлап күліп жібердім. Төңіректегілер де «мырс-мырс» дыбыстар шығарып жатыр.

Қазақтарға әлі де тұтас қоғам болуға ерте екеніне көз жеткізіп, тиісті аялдамадан түсіп қалдым.

Менің блог жүргізгеніме 2 жылдан асып кетіпті, сонда да осы жерге тіркеліп жаңа да басқа да ойларыммен сіздермен бөліссем бе деген ой келді.

Таңертең ерте сегізде үйден шығып аялдамаға бет алдып. Автобус жоқ, аялдамада адам да көп емес. Сосын такси ұстадым, мен баратын жерге жер қарада 400 теңге еді, бүгін 800 болыпты. Дабай жақсы дедім де, жауя кеттім.
Жарты сағаттан онбес минут артық жүріп келдім. Осы, дым қызық болмаса да.