Ақтөбеден SOS немесе Ішкі Істер Министріне ашық хат!

Ел-жұртты айналған хат маған да жетті. Ақтөбелік тұрғын тілінің тиегін ағытып, аянбастан барын жайып салыпты. Мазмұны — өңірдегі діни, саяси, кадрлық мәселелердің күйіп тұрғаны жөнінде. Дереккөзін біле алмадым. Шамасы Ішкі Істер Министрінің блогына қалдырылған сұрақ та болуы мүмкін не өңірлік һәм респбуликалық басылымда жарық көрген хат болуы да мүмкін. Шынымды айтсам, тексеріп жатпадым. Бірақ бұл хатты оқып бастағаннан-ақ біршама мәселенің басын қамтығанын бірден түсініп, Ақтөбедегі бәлкім мемлекетіміздегі жағдайдың әбден ушығып тұрғанын түсінгендей болдым. Әрине, бұл арыздың қаншалықты шынайы һәм жалған екенін де саралап-зерделеп жатпадым. Қазекем «Халық айтса қалып айтпайды» деп мен үшін әлдеқашан вердикт жасап кеткен. Ал анық-қанығын тексеруді құзырлы органдарға, сол үшін менің салығымнан күн көріп, нан жеп отырғандарға қалдырдым. Сонымен хаттың мәтініне тоқталсақ. Үтір-нүктесін де өзгертпедім. Тілі де сол күйінде, орысша:
Әрі қарай

Неге мен осындаймын

«Неге мен осындаймын деген гностикалық сұрақтар мазалай ма?» деген еді Сатыбалды екеуміздің жария болмаған бір сұхбатымызда.
Шынымен де, неге мен осындаймын?

Әке-шешем маған генімен бірге иықтылық пен сүйкімді күлкімді берді (бәрі солай айтады, білімге құштарлықты берді. Сыпайылыққа үйретті. Бірақ сол сыпайылықтың таяғын да біраз жеуші едім. Сол үшін сыпайылықты жау деп есептей бастадым. Бала кезде ойқастап, ерке болған мен жасөспірімдік кезде, күрт тұйық бола қалдым.
Әрі қарай

Кімдерде қандай қалам болған...

Қазір қарындаш, қалам секілді алуан түрлі жазу құралдары көп, бірақ бұлар мүлдем болмаған замандар өткен ғой. Қызық! Сонда олар нені пайдаланған деген сұрақ келеді ойға. Ежелгі Египетте папирусқа ұшталған қамыс таяқша болған, олар сонымен жазған.
Әрі қарай

Gastarbaiter Алматыға бара жатыр...

Құдай біледі, біразыңның ойыңа «барсаң қайтейін?» деген ой келді. Бірақ мен іссапармен, не бір сұмдық мәселе шешу үшін, ия гастрольмен бара жатқан жоқпын.
Жәй, 4-5 күнге демалып, нағашы жұртты аралап, достарымды көріп (көре алсам) қайту үшін бара
Әрі қарай

28 мамырдан бастап Алматы қаласы мен облысында Tele2 ұялы байланысы іске қосылады


Ал, арзан байланысқа қол жеткізе алмай жүрген Алматылық ағайын, сүйінші! Қазақстандағы ең арзан ұялы байланыс деп жарнамаланып (жарнамалық кампаниясы жақсы жүргізіліп жатыр) жүрген Европалық Tele2 дискаунтер-операторы мамырдың 28-нен бастап
Әрі қарай

Көлсай - армандарымның бірі

Естуімше, Көлсайға барған да арманда, бармаған да арманда екен. Соңғы уақытта пайда болған армандарымның бірі осы Көлсайды көру. Ғаламтордан жеке турист ретінде қалай жетуге болады деген ақпаратты іздеп таппадым. Мүмкін болса, ақпарат беріп
Әрі қарай

Қайыршы мен бала


Сенбі күні кемпірім екеуміз көшеде келе жаттық. Тротуардың бір шетінде қарт қайыршы отыр. Алдымызда 4-5 жасар ұлы бар ана кетіп барады. Бір мезетте, әлгі бала қайыршыға 10 метрдей қалғанда, ол отырған жолдың жиегімен жүрді. Жан-жағына қарамайды, тіке жүріп барады. Жүріп барды да....қайыршының ыдысын аяғымен іліп кетті. Тиын-тебен жан-жаққа шашылды. Сол кезде біз де баланың тұсына жетіп қалғанбыз. Мен баланың бетіне жалт қарадым. Қапелімде аузыма сөз түспей қалды. Баланың бет-әлпетінен жайбарақаттықты көрдім. Тіпті, пофигистік көзқарас. Әдейі көрмеген болып, мақсатты түрде тиындарды шашып кеткен сияқты. Маған солай көрінді. Алда кетіп бара жатқан анасы артына бұрылды да, баласына жәй ғана «не істедің?» дегендей орысша бірдеңе айтты. Баласы «а?» деді. Іс осымен бітті. Анасы баласын жетектеп әрі кетті. Мен аң-таң болып қалдым.
Әрі қарай