Қарағанды қаласында өткен блогқұрылтайдан түсірген суреттермен бөлісеміз

Кіріспе сөзсіз. Бірден іске кірісейік.

Бұл кімнің өлеңі екенін білесіңдер барлығың. Барлығын аудара алмасақ та, үзіндісін болса да, көрейік тырысып.
Если друг оказался вдруг
И не друг, и не враг, а — так,
Если сразу не разберешь,
Плох он или хорош,-
Парня в горы тяни — рискни!
Не бросай одного его,
Пусть он в связке в одной с тобой — Там поймешь, кто такой.

Если парень в горах — не ах,
Если сразу раскис и — вниз,
Шаг ступил на ледник и — сник,
Оступился — и в крик,-
Значит, рядом с тобой — чужой,
Ты его не брани — гони:
Вверх таких не берут, и тут
Про таких не поют.

Если ж он не скулил, не ныл,
Пусть он хмур был и зол, но — шел,
А когда ты упал со скал,
Он стонал, но — держал,
Если шел за тобой, как в бой,
На вершине стоял хмельной,-
Значит, как на себя самого,
Положись на него.

Бұл тек жастарға ғана емес, өзін жас санайтын кез келген адамға арналған. Жастық шақтың қадірін қалайша анық түсініп, сезінуге болады?! Әр адам өзінің жастық шағын белгілі бір бағытқа арнай алады, оның ішінде адамзатқа танымал тұлға болуға — солайша атыңды қалдыруға, бір сөзбен айтқанда мансапқа, не жай ғана «ойна да күл» қағидасымен өмір сүруге немесе тек отбасы өміріне және ең күрделісі осының барлығын қатар алып жүруге. Ал ең оңайы – қор болып, жай ғана арманмен өткізуге.
Енді ойша «тренинг»-тің өзіне көшейік. Көзімізді бір нүктеден алмаймыз немесе көзімізді жұмып шынайы елестетіп көреміз: Сіз қартайып кеттіңіз (білем, ешкім де ол туралы ойланғысы келмейді, бірақ дегенмен). Және «осы уақытқа дейін мен не бітірдім?» деп саралап жатырсыз. Өзіңіз өзіңіздің жетістігіңізге қанағаттанбай, Сізді өкініш сезімі билеп барады. Сол кезде Сіз Құдайдан «мені жастық шағыма қайта оралтсаңыз, мен небір белестерді бағындырар едім» деп іштей жалбарынып сұрап жатырсыз. Сонда Құдай ұзақ ойланып, Сізді жастық шағыңызға қайта оралтады.
Міне осы сәтте терең ойдан шығып, көзіңізді ашып, жастық шағыңызды басқаша көзқараспен жалғастырып, жаңа бағыттар белгілей аласыз. Бірақ қанағатты да ұмыт қалдырмайық, құрметті керекшілер.) ©
Пыс: Фото мына жерден алынды.

ТҮСІНІСУ ЗАҢЫ

Елесі сыйлағанда қиялға үміт,
Қайрады батылдығын ұяң жігіт.
Кездесті сәті түсіп ғашығымен,
Алатауда жүргенде мұнар қуып.

— Бойжеткен!
Мен сені сүйетін едім,
Сезбеп пе ең?!
Сенетін едім.
Не айтсаң да көнетін едім,
Тек сенен бақытымды көретін едім!

Құрметті сайттастар,
20 желтоқсан күні Астана қаласында сайтымыздың 10 жылдығын атап өтеміз.
Өтетін орны Сол Жағалауда «Изюминка» кафесі, уақыты 19:00 — 00:00

Орындар саны шектеулі, келгісі келетіндер алдын ала хабарлассын.

Адам басына 6000 тг.

«Бір атаның балалары футбол ойнайды» республикалық турнирі биыл алғаш рет жер жәннаты Жетісуда өтті.

Қазақстан Президенті Нұрсұлтан Назарбаев биыл 8 қыркүйек «отбасы күні» деп жариялап, аталған мерекеге қол қойған болатын. Ал аталмыш отбасылық доданың негізгі мақсаты әрбір отбасында спортты насихаттап, шағын футболдағы команда арқылы бірлік, құрмет және патриотизмге тәрбиелеу болып табылады.

Сондай-ақ Елбасының бұқаралық спортты дамытып, онымен айналысатын халықтың санын 30 пайызға жеткізу қажет деп тиісті агенттікке тапсырма бергенін де білесіздер. Ендеше, Елбасының осы бастамаларына «Бір атаның балалары футбол ойнайды» деген отбасылық доп додасы толығымен жауап бере алады.

Бұл дода біраз жыл бойы дәстүрлі түрде өткізіліп келді. Оған республиканың әр аймағынан 60-қа жуық команда қатысқан кездер де болды. Кәсіпқой және әуесқой деңгейдегі футболшылар бір алаңда өнер көрсететін – еліміздегі бірегей турнир.

Бұл ретте осы дода идеясының авторы әрі ұйымдастырушысы, ҚР еңбек сіңірген қайраткері Несіп Жүнісбайұлының еңбегі ұшан-теңіз.

Жиырма жылға жуық тарихы бар дәстүрлі турнирді өткізу бақыты биыл Талдықорғанға бұйырды. Дәстүрлі дода Жетісу өңірі орталығындағы сәулетті «Жастар» спорт кешенінде өтті.

Отбасылық доданың ашылу сал­танатына ҚР Президенті жанындағы Әйелдер ісі және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі ұлттық комиссияның Алматы облысындағы өкілі Айжан Оралбекова келді.

Кезінде Несіп ағаның құрған «Намыс» командасының алғашқы түлектерінің бірі, бірнеше жыл «Жетісу» командасының капитаны болған, Нигерияда өткен жастар арасындағы әлем чемпионатында ел намысын қорғаған Айдар Күмісбеков те ат басын бұрыпты.


Еркін күрестен Атланта Олимпиадасының қола жүлдегері, Азия чемпионы Мәулен Мамыров, футболдан Қазақстан құрамасының тұңғыш капитаны Асқар Қожабергенов игі тілектерін білдірді.

Талдықорған алыс болса да, сонау Атыраудан, Қызылжардан, Көкшетаудан, тіпті Бішкектен де отбасылық командалар келіп, доп додасының көрігін қыздырды. Биылғы турнирге 12 команда қатысып, жеребе тарту арқылы төрт топқа бөлінді.

«А» тобы: Сұлтановтар (Көкшетау), Қожабергеновтер (Алматы облысы), Тілешевтер (Тараз);

«В» тобы: Сәрсенбаевтар (Бішкек), Күншығаровтар (Атырау облысы, Мақат ауданы), Розыбакиевтер (Алматы қаласы);

«С» тобы: Жүнісбай ата ұрпақтары (Алматы облысы), Байғазы балалары (Қызылжар қаласы), Жауғашовтар (Жамбыл облысы);

«Д» тобы: Көкеевтер (Алматы қаласы), Бірімқұловтар (Жамбыл облысы, Шу қаласы), Керімқұловтар (Алматы облысы);

Осы турнирдің бірнеше дүркін жеңімпаздары Көкеевтер отбасы бұл жолы өте қарымды құраммен келіпті. «Уэмблиде» 89 мың жанкүйердің алдында Англия қақпасына гол соққан, «Қайрат» және Қазақстан ұлттық құрамасының жартылай қорғаушысы – Жамбыл Көкеев пен «Сұңқардың» қорғаушысы Жігер Көкеев те өз әулеттерінің намысын қорғады.


Барлық футболшылар демалыста жүргенде, Жамбыл мен Жігердің осы додаға қатысуының өзі көрермендерді бір серпілтіп тастағаны анық. Сондай-ақ, «Розыбакиевтер» мен «Қожабергеновтер» сапында да кәсіби футболшылар болды.

Былтыр «Қайратта» жасындай жарқыраған, бүгінде «Оқжетпестің» шабуылшысы болып жүрген Рақымжан Розыбакиев те көпшілік қошаметіне бөленді.

Ал Қазақстан ұлттық құрамасының тұңғыш капитаны, еліміздің бірнеше командасында өнер көрсеткен, бапкерлік қызметте де толағай табысқа жетіп жүрген Асқар Қожабергеновтің отбасылық командасы биыл бұл додаға тұңғыш рет қатысты. Асекең карьерасын аяқтаса да, жастармен бір деңгейде өнер көрсетіп, тіпті алыстан қақырата гол соққанда, көрермендер тік тұрып, қол соқты.


Дәстүрлі доданың бірінші күні тек топтық кезеңдегі ойындар өтті. Әуелі «А» тобындағы Көкшеден келген, осы доданың дебютанты «Сұлтановтар» мен қазаққа Мұрат Тілешевтей арынды шабуылшы сыйлаған «Тілешевтердің» отбасы кездесті. Бұл ойында «Сұлтановтар» айқын басымдықпен жеңіске жетіп, қарсы қақпаға жауапсыз 12 доп еңгізді.

«Тілешевтер» екінші ойында да «Қожабергеновтерден» ойсырай ұтылды. Өзінің отбасылық командасының қос ойында 31 гол жібергенін телефон арқылы әкесінен естіген Мұрат келесі жылы өзі қатысып, биылғы жіберген еселерін қайтаратынын мәлімдепті. Бұл топтан ширек финалға «Сұлтановтар» мен «Қожабергеновтердің» отбасылық командалары шықты.


Екінші топтағы былтырғы турнирдің вице-чемпиондары «Күншығаровтардың» отбасы Талдықорғанға дайындықсыз келген тәрізді. Атырау мен Алатаудың арақашықтығына қарамастан ұзақ жол жүріп келген еңбектері жанбады. Топтық кезеңдегі екі ойында өз қақпаларына 10 доп жіберіп алып, өздері бір ғана гол соқты. Бір қызығы, бұл топтағы үш ойын 5:0 есебімен аяқталды. Ширек финалға «Сәрсенбаевтар» мен «Розыбакиевтер» жолдама алды.

Үшінші топта осы додаға екінші рет қатысып отырған «Байғазы атаның балалары» мен «Жауғашовтар» келесі кезеңге іркілмей өтті.


Ал соңғы топта жұлдызды команда «Көкеевтердің» топ жарарларына ешкімнің күмәні болмаған тәрізді. Жасыл алаңда жарқырап жүрген Жамбыл мен Жігер кіші футболды да жатырқамады. Қос жұлдыздың командасында Мейіржан, Елнұр, Жаннұр секілді інілерімен Мұхтар ағалары ойқастады. Мұхит Көкеев балаларына нұсқау беріп, команданың бас бапкері қызметін атқарумен болды. Екі футболшының анасы Сәуле Көкеева бастаған жанкүйерлері де ерекше болды.


Бес жасында осы турнирдің дәмін татқан Жамбылдың 10 жастағы інілері Елнұр мен Жаннұр да ағаларынан қалыспай ойнады. Ал бұл топтағы екінші орын «Бірімқұловтардың» отбасына бұйырды.

Қызметші:
Бүгін сізден сұранайын деп едім…
Қожайын:
— мм сұранамын де.
Қызметші:
— Йә тек бір күнге…
Қожайын:
-Сен тағы меннен не сұрайсың, бір жылда 365 күн, 52 апта бар, әр аптаның 2 күні демалыс, барлығы 104 күн, жұмыс күні 261 күн.
Қызметші:
— Йә әрине…
Қожайын:
— Сіз әр күні 16 сағат жұмыста болмайсыз, бұл 174 күнге тең болады, шегерсек 87 күн ғана қалады дұрыс па?
Қызметші:
— Йә дұрыс.
Қожайын:
— Сіз әр күні кем дегенде 30 минут уақытыңызды интернетке шығып босқа өткізесіз, бұл жылына 23 күніңізді босқа өткізгенмен барабар, 64 жұмыс күні ғана қалды.
Қызметші:
— Йә солай сияқты…
Қожайын:
— Әр күні түскі тамақ ішуге 1 сағат уақытыңызды жұмсайсыз, бұл жылына 46 күн жұмыс істемейсіз дегенді білдіреді, демек 18 күн қалды солай ма?
Қызметші:
— Йә
Қожайын:
— Сіз әр жылы ауру себебінен 2 күн демалып келесіз, демек 16 күн қалды.
Қызметші:
— ....
Қожайын:
— Әр жылы мерекелерге байланысты 5 күн демалыс беріледі, 11 күн ғана қалды, енді бұған жылда берілетін 10 күндік еңбек демалысыңызды қосыңыз, сонда 1 күн ғана жұмысқа келесіз, ал сіз сол бір күнді меннен сұранайын деп тұрсыз ба?

Қызметші:
— Кешірерсіз мен қателесіппін…

Біздер, сонау ұзын арқан, кең тұсау заманының бір пұшпағын көріп қалған, бірақта балалығымыз өліара кезге тап келген ұрпақпыз ғой. Кейде тым болмаса ой арқылы балалық шағыма орала бергім келеді.
Қазақтардың бала туу санын шектемеген тұстары үйдің бір бөлмесіне қаз -қатар көрпе жайып, рет-ретімізбен жата кетуші едік қой. Өзімізше бір-бір жастықты иемденіп, бір-бір көрпенің тұрақты жамылушысы болғанымызға мәз болатынбыз. көрпе ауысып кетсе арты төбелеске дейін барып тұратын. Біздер, үйдегі майда-шүйде балалар осылай ырду-дырду болып жатқанда ересектеу ағамыз анадай жерде раскладушккасын жайып жіберіп жататын еді. Кей күндері ағамыздың үйде болмайтынын білген кездерімізде, қоңыр материалын жан жағынан серіппелермен тартқылап, әлуминиге бекітілген сол раскладушкаға жату бақытына ие де болып қалатынбыз. Серіппе тартылған жері үзіліп әр жері салбырап, кей жерлері қызыл сыммен, енді бір жерлері қара сыммен бекітіліп тұрған сол қоңыр раскладушка әлі күнге көз алдымда.
Кейін, заман кеңіген бір тұста тәуелсіздіктің алғашқы жылдары маған да бір кішігірім көк раскладушка бұйырған еді. Қуандым әриен. Бірақ, сол раскладушкаға жатқан кезде қоңыр раскладушкаға жатқандай әсер ала алмадым…
Суретке сілтеме

Ия, Шахтерге қатысу арманға айналған немесе Реалдың тек түсінде көріп жүрген кубогы саналатын Чемпиондар Лигасының топтық кезеңіде басталуға санаулы күндер қалды. Бүгін Францияның Атақты Анриды әлемге сыйлаған Монако қаласында ЧЛ-ның жеребе тарту рәсімі болып өтті. Футболдың майын ішкен мен-мен деген Еуропа мықтылары сол Монакоға жиналған еді. Себептері біреу: болашақ қарсыластарын анықтау.