Антижуристік өмір салты. 7. Тележурье түрлері

(Шап тұсы. Басы — мында
)
Кез келген бәле-жаланың жаман аты болады, ұсқынсыз кескіні болады әрі айтып келмейтін жаман қасиеті болады. Солардың бірі, тіпті бірегейі — журиктер. Олар жиылып — журье деп аталатын топ құрайды.
Дегенмен, түрменің быламығын да "ішінде ет бар ма екен?" деп, аударыстырып жейтіндер болады. Ендеше, «уа мұғжыза жан, сонша ғайбаттағаның не, бәлкім ішінде іліп аларлық бір ептібайымайд табылып қалар?» деп, өртеуге апара жатқан журиктердің вагонына жармаспағын. Тексерілген: жоқ! Ал егер қоймайтын болсаң, сипаттап беріп құтылайын шешесс.
1. «Болттар». Бұларда үнемі мақала бар. Бұларда үнемі дайын видесюжет бар. Бұларда үнемі
Әрі қарай

Антижуристік өмір салты. 5. Тыңшы журье мен олардан қорғаныс

(Ертайы. Ұшы — өткен постта)

Әңгіменің ресми, бейресми түрлері болады. Таныстарыңа «білә, бұтағымды жеген заң ғой» дейсің де, мінберге шығып: «Заң жобасында әлеуметтік жеңілдіктерді есептеу әдістемесі жағынан әлі де шикілік бар сияқты» дейсің. Бұл ешқандай да екіжүзділік емес, бұл қалыпты жағдай. Себебі, қоғамда жалпыға бірдей ресми хабар тарату стилистикасы бар. Бетіне айта алмағандықтан емес, жалпыға құрмет ретінде басқаша сөйлейсің.
Міне, тап осы тұста, әсіресе, мансап жолын жаңа бастап жатқан идеалист-журьеден бойыңды аулақ
Әрі қарай

Нигер Үкіметі Ақпарат және байланыс министрін қызметінен босатты



Екінші Дүниежүзілік Соғысқа дайындықтарын енді ғана тамамдаған Нигер өз әскери күштерін Ливия шекарасына жақындатқан кезінде елде жаңа жанжал пайда болды. Ливиядағы әскери белсенділікті байқаған нигерліктер мұны Муссолини әскерлері деп ойлаған екен, соғыстың 1945 жылы аяқталғанын енді білген Нигер үкіметі Ақпарат және Байланыс министрі Оболеме Матиуды өз қызметінен босатты.

Бір жағынан соғыстың біткеніне қуанған және бір жағынан кеш естулеріне қайғырған ел президенті Маси Лоева «Соғыстың аяқталғаны әрине қуанышты жәйт, бірақ басқа елдер неге бізге бұл туралы айтпаған?» деп өз ренішін білдірді.
Әрі қарай

Біреулер бар:...

...құйған кезде, стақанның ішіндегі шашты аламын деп, саусағын тығып алады. Шашты алғанымен, енді саусағына лоқсып отырасың.
...ішкен кезде бетін тыжырайтатыны сондай, енді катокпен үтіктесең де әжімдері кетпей қалатын шығар деп қорқасың.
Әрі қарай

Алишер Хичкок. "Чмо в ауле Шеңгелді"

Менде бір керемет сюжет бар...: Алишер Хичкок. Чмо в ауле Шеңгелді
Об авторе
Рекомендовать читать Алишера Хичкока, этой — дешевой пародии на Стивена Кинга, и тут же быть проклятым вами? Нет уж, извольте. Просто иногда в зарисовках Алишера розовой нитью проходят какие то знакомые образы и события. Почему розовой? Помните, когда лук жаришь, он в начале так красиво розовеет?..




Алишер Хичкок. «Чмо в ауле Шеңгелді»

Было отвратительное осеннее утро. Антициклон с Китая вот уже неделю терроризировал небо и без того убогой село Шеңгелді. Фермер Уәйіс, еще считающий слово «фермер» неологизмом, а потому всегда представляющийся как «шаруа» или «жүрген бір қарақазақпыз ғой», традиционно выходил из дома под выкрики жены:
— Чмо же ты конченый!
Подходив к кусту, где он по очереди с любимой собакой Бөрібасар справляет малую нужду, он механически совершил ритуал, который длится уже сорок пять лет. Сначала стряхнул куст на предмет наличия ос и всяких тварей, которые могли ужалить за мужское естество. Потом рассматривал грунт па предмет опорожнения со стороны Бөрібасар, и увидев лужку — успокоился (это была такая, мужская-зоологическая солидарность, что ли). Убедившись в здравии единственного на свете друга, Уәйіс одной рукой достал сигарету, другой — член (он был амбидекстром, еще не зная этого слова). Озирая туманный даль, который еще скрывает пасторальный пейзаж его луковых полей, он не без удовольствия начал отпускать дым сверху и струи снизу. Почуствовав сзади пристроившийся в очередь Бөрібасар, он мысленно представлял его виляющим хвостом, и решил немного пытать, занимая место максимально дольше. Вдруг струйка резко остановилась. Причиной была нервный пьезоэлектрический импульс с головного мозга прямо туда. Дело в том, что за эти минуты туман рассеялся и на взор Уәйіс предстало… абсолютно голое поле!

Сказать, что Уәйіс охренел, значить ничего не сказать. Его руки и ноги тут же оказались под властью неуправляемой судороги. Резкий прилив крови к ушам дал возможность впервые в жизни не услышать упреки сварливой жены, которая тоже заметила, скажем так, пропажу.

Но боялся Уәйіс не этого вполненормального явления для сельской местности. Дело в том, что на днях какой то коммерсант оставил задаток в три миллиона теңге за пятьсот тонн лука. Как человек этот коммерсант сразу не понравился, странный какой то был. Торговался богом забытом захолустье и постоянно по мобильному говорил о политике. В его лексиконе как то странно сосуществовали слова «шіріген пияз болмасын, жақсы ма?» и «люстрация второго поколения управленцев»(?). Контрастные выражения этого крутого мэна дала понять, что человек запросто может пристрелить при срыве сделки.

Самые черные ожидания Уәйіс оправдались. Издалека замаячил «Nissan Patrol» и несколько грузовиков. Тут то Уәйіс и упал в обморок…

… Когда очнулся, он даже не удивился, что лежит связанной в багажнике. Ему оставался только смириться верной смертью и прислушиваться разговорам в салоне.

— Геройхан, ты обе руки связал этого чмо? — гаркнул кто-то.
— Зачем так строго, Мухтар, только одну руку привязал, а что? — ответил собеседник.
— Надо было оба связать, герой ты мой!
— Зачем?
— Потому что этот чмо — амбидекстр…
Әрі қарай