Сүйікті футболшыңды өтірік құлай қалған, жарақат ала салған малдың кесірінен қызыл картамен алаңнан қуып жіберіп, «сукі, өлтірем!» деп, экранға жұдырығыңды түйгендердің ішінде барсың ба?
Қарға адым жерге өлген жерім осы деп шығатын беймаза уақыттар… Жердің апшысын қуырып шабу… Ат үстінде ұйықтау… Ұйқысыздық… Әр қырдың артынан бір жау елестейтін шизофрения… Аттың жалын құшып құлау… Досты майдан даласында құдайға
Политехникалық колледж студенті, 17 жасар атыраулық Исламбек Абдужаппаров Gillette фирмасының сыйлығын ұтып алды. Күнде 5 уақыт қырынуды өзіне парыз санайтын жас өрен өзі күнделікті қолданып жүрген Gillette өнімдерінің қабықтарын лақтырмай, ұқыпты жинап жүріп, компанияның акцияларына белсенді қатысқан. 2 жылдық еңбек босқа кетпей нәтижесінде Gillette фирмасынан арнайы қырыну құралдары жиынтығын ұтып алған Исламбек қуанышты хабарын тілшілерімізбен бөлісті.
1930 жылдар. Коллективизация, жаппай колхоздандыру. Алдында ғана жеке меншікке рұқсат бергендей Совет Үкіметі (Новая Экономическая Политика), енді халыққа шұлығымды жеген екенсіңдер деп, малын тартып алуда. Сол күндердің бірінде Кәрібай амиго вокзалдың ауласында жігіттермен арақ ішіп отырады. Жалпы, сондай өздігінен бір жартылықты жұқалайтын жер боп кеткен екен вокзал маңы. Аздан соң көршілер саясат айтып, даурыға
Жүздері басқа, жүзграммдық стақандары бір халықтарды біріктіретін не десек, ол әрине, «Бейбітшілік!» деген сияқты ұрандар емес, кәуділгі атыңнан айналайын – арақ. Күнде дүниенің әр бұрышынан, «ракі», «водка», «арақ», «даяшы, шнапстан құйжівер!» деген мыңдаған тілде жүздеген дауыстар шығып жататыны сөзсіз. Осы ойдың өзі – мынау қу пәниде жалғыз емес екеніңе сенім ұялатып, түрлері басқа, тіскебасарлары бір халықтармен жүрегің бірге соғып тұрғанын сезінесің. Әжемізден қалған ас туралы бірер факт.
Вифлеемдегі (Иордан өзенінің батыс жағалауы) Исаның Туылуы базиликасында бүгін хай-вай шықты. Төбелесуші жақтар — осы храмды бірге ұстап отырған Грек Православ Шіркеуі мен Армян Апостолдық Шіркеуінің әулие әкейлері.
Уа, шәкіртім тақуамулла, келесі сабақта мен сені — аспаннан алақанын жайып салбырап түспей, зайырлы қоғамда аз-мұз өмір сүрді деген болжамнан шығамын. Яки саған қаншалықты қолайсыз болса да, жалғандағы (мирское) өміріңнен аз-мұз эпизодтар еске түсіруге тура келеді. Бұл ертең сенің жазбаңды оқып отыратын монитордың ар жағындағы қаззақ оқырманның хайуан бейнесін аша түседі, ал жауды білу — жартылай жеңіс.