Арай шашқан алтын күн мұзды сүйетінін білмейсіз,
Мына әлемде бір жанның сізді сүйетінін білмейіз,
Отырып ап сіз жайлы қиялдайтынын білмейсіз,
Мөлдір мөлдір жырларын жиі арнайтынын білмейсіз,
Ешбір жанға айтпаған сыры болғаныңызды білмейсіз,
Ескертпестен жүрегіне кіріп алғаныңызды білмейсіз,
Осылайша арманына айналғаныңызды білмейсіз,
Көңіліне мұң болып жайланғаныңызды білмейсіз,
Сізді ойласа шумақ жыр құрап шығатынын білмейсіз,
Құс жастығын құшақтап жылап шығатынын білмейсіз,
Сезімінің пернелерін басып өткеніңізді де білмейсіз,
Қарап жүрмей өзіңізге ғашық еткеніңізді де білмейсіз.
Сіз ештеңені де білмейсіз!

Бар хаһарын, ашуын ұсынғанда,
Жамандық кеп жақсыны ысырғанда.
Мен түсіндім достық пен сатқындықты.
Қиын-қыстау кезең боп, қысылғанда.

Жылымық жас жанарын шылаған ба?
Тағдырынан тауқымет сұраған ба?
Иен түсіндім ата-ана кім екенін,
Жетім бала күн ұзақ жылағанда.

Баз біреулер өмірден түңілгенде,
Аяқ баспай жатып-ақ сүрінгенде.
Мен түсіндім бақыттың не екенін,
Бақытсыздың көзіне үңілгенде.

Сұм ажал кеп аптыға ақырғанда,
Көк аспанға шыбын жан атылғанда.
Мен түсіндім өмірдің өтпелігін,
Қош айтып қап кей-кейде жақындарға.

Тағдырлар мен тағдырлар түйіскенде,
Пәк сезімге бастарын иіскенде.
Мен түсіндім махаббат тәттілігін,
Қыз бен жігіт тым ұзақ сүйіскенде.

Тағдыр қысып, жас жаның торылғанда,
Боялмасын ей, достым қолың қанға.
Мен түсіндім пәктіктің не екенінғ
Аппақ аққу айдында шомылғанда.

Інілікті немесе ұлылықты,
Өздік сырын өзі боп кім ұғыпты?
Мен түсіндім ақындық формуласын,
Сол себепті жырымның түрі мықты

2008-05-02

Күз сығалап тереземнен, басқысы келеді еңсені
Күзгі көңіл-күй жайлап та алған кеңсені
Ал, көшеде… адамдар жүр түнерген
Шөгіп кеткендей ғимараттар да еңселі

Нөсерлетпекші, балаққа жағып батпағын
Өткен жаздай, өмір деген де қас-қағым
Үйкесем түсер балақтағы балшықтар
Қайтсем кетер арыма түскен дақтарым?!

Құссыз сұр аспан, қарғалар ғана бұтақта
Жаз болмағандай, сұрғылттық басым бұ жақта
Уа, Жаратқан! Бар әлемнің тірегі!
Мына біздей Пенделеріңді жылатпа!

Тілегімді қабыл ет, намаз оқымаушы едім бірақта…

Жек көремін арақты,
Арақты!
Талай жанның
шаңырағын қиратты,
уықтарын таратты.
Бұл арақтың кесірінен
Талай жанның көзінен
жас емес, жас емес
қан ақты!
Атам қазақ спиртсіз-ақ
Ішкен қымыз, шалапты.
Имандылық болса егер бойыңда,
Таста сыра, шарапты!
Бабамызда мұндай сусын болмаған!
Береке әкелген жоқ ол маған, ол саған.
Арақ деген оңбаған!
Қалай екен? Бағаларыңыз және комменттер… Және  мен  қоюды ұмытпаңыздар.