Студент кезде бірде бай-бірде кедейсің ғой.Жалпы қай кезде болсада.Қазақ атамыз «Ер жігіт бірде малды, бірде малсыз» деп тегін айтпаған. Ойын автоматымен ауырмасамда (ауырмау себебім сол ойынханаларда күзетші болғанмын)ауыратын достарымның кесірінен қайтарға да тиын таппай қалған кезіміз бартын.Оңтүстік-Шығыс пен Майқұдықтың арасы әжептеуір жер.Жаяулатсаң таң атқанша жетпессің.5 баламыз қалтамызда екі адамға ғана жол ақы бар. Жандалбасамен соңғы автобустың біріне міндік.Адам көп. Кондуктор бірден бізге келе қоймады.түсейін деп тұрған бір-екі адамның билеттерін алып алдық.кондуктор билет сұрағанда соны көрсеттік.Ол «сендерді бірінші рет көріп тұрмын» дейд, «Біз автостанциядан бастап осы автобуста келе жатырмыз»деп біз де шылп етпейміз.сөйтіп үй жаққа да жетіп едік.
Таныс қыздарымыздың да басынан өткен бір жағдайды айта кетейін.Студенттік билеттеріне сенген қыздар, автобусқа кешігіп қалыпты.содан аялдамадағы адамдардан жолға тиын-тебен сұрап, ақыры бір жігіт жеткілікті «меліштерін» беріп, жатақханаларына маршруткамен аман-есен жеткен екен.