"Қыз өсірдім дегенше қырсық өсірдім дегейсің" дегенді ата-бабаларымыз қалай дәл айтып кеткен. Қилызман бабалар сөзінің осынша дәлдігіне не разы боларын білмей не жыларын білмей дел-сал күйде отыр. Текті жерден келгендердің де бетін қайтармаппа еді осы жалғыз қызы үшін. Ал, оның істегені мынау.Қашты да кетті. Әшейінде бөлмесінен қуып шығара алмайтын қызы Айгерімге бұндай жыны келмес.
-Әке, мусорды мен төгіп келейін-дегенде неге секем алмады екен бұ шіркін?! Әй, мені де атып өлтіретін Сатыбалды адам жоқ деп күйініп кетті. Ойбай-ау, мусор қара пакетте ғой. Қызы көк пакетті қолына ұстап көз алдында шығып кетті -ау. «Жә, бақытты болсын!»дейін десе сондағы тапқаны анау ма? Қалқаң құлақ скелет! Ойбай-ау ондай қалқаң құлақтар өзіміздің қалада да толып жатқан жоқ па, а? Қилызаман алдындағы жарты бөтелке «Хаоманы» стаканға құймай-ақ өңешіне төңкере салды.