Қазір әлеуметтік желі бұрынғыдай қызық емес ия? Бұрын рақат еді ғой, аузыңа келгенді оттайсың, то есть жазасың, өзіңнің эгоңды қанағаттандырып тихий маньяктар сияқты смартфонның бетіне қарап ақсия күліп аласың да ары қарай тағы біреулерді мазақ қылуға көшесің. Ол сатыбалдыщина заманы болатын. Ия, жасыратын несі бар, болды лайкқұмар бәз біреулер. Бірақ ондай «эльвиризмге» ұшыраған жандар ауруын алапестен қатты жасырып, әрбір лайкты кешке көрпесінің астында жатып санайтын. Аз болса фэйктері бар, соларды көмекке шақырады, тіпті ол болмаса екіұдай (сексуалды нышандағы) посттар жазып, тіпті тірідей көрге де көміліп көретін.

Манипулятор әдетте құрбанының санасын қай тесіктен айдау керегін жақсы біледі және сол тесіктерді зерттеуге біраз уақыт бөледі.

Брейкер ханымның айтуынша құрбан болуға бейімдер төмендегі қасиеттерге ие:

Шіліңгір шілденің шыжыған күнінің аяғын ала бере, екеуі ауыл шетіндегі өзеннің жағасына келіп отырды. Дәлірегін айтқанда шашын бір жақ иығынан алдына асыра салған Маржан отыр да, Ерлан екі қолын желкесіне қойып шалқасынан жатыр. Екеуі де биыл мектеп бітіріп, қалаған оқуларына түсті. Бұларды қинап тұрған бір ғана жайт екеуінің екі қалаға оқуға түсулері ғана. Қыздың арқа тұсынан көз салып отырған жігіт, оның самал желмен жай ғана желбіреген шашының исін жұтып-жұтып алғысы келгендей кеудесін кере демалды. Қыздың ақ көйлегінің астынан төстартқышы анық көрініп тұр. Бұл екеуі төстеріне төстерін тигізіп билегендері болмаса, бірер мәрте сүйіскендері болмаса, көп қыдырмаған да еді.
-Маржан, енді екеуміз екі қалада оқимыз. Демалыс кезінде ауылда кездесіп отырамыз десек те, екеуміздің арамыздағы сезімнің өршу-өршімеуі белгісіз. Сенің ана жақта біреуді ұнатып қалуың, менің де басқа қызға сезімім оянуы мүмкін. Сен қалай ойлайсың?
-Ерла(қыз оны неге екенін кім білсін, бірінші рет осылай атады), бір-бірін күту деген жетпісінші-сексенінші жылғы кітаптардың кейіпкерлерінде ғана бар болар бұл өмірде. Ештеңеге кепілдік бере алмаймыз.
Жігіт басын көтеріп, жайғаса отырып, қызды қапсыра құшақтады.
-Олай болса маған төсіңді көрсетші…

Кино мен телеарналарда болсын, интернетте болсын, әйгілілігі жағынан Махаббаттан асқан тақырып жоқ шығар. Телехикаялар «романтикалық махаббақа» толып кеткен. Бұл тақырып айналасында қаншама ән жазылған. Арамыздағы көптеген адамдар санасында, Махаббат — «маңызы бар жалғыз нәрсе» деген стереотип қалыптасқан. «Семейная жизнь» журналындағы Пол Попено өзінің мақаласында, көптеген адамдардың махаббат жайлы ойлары келесідей деген: «Махаббат — қолжетімсіз еліктірме, ол кенеттен пайда болып, қызылша ауруы сияқты, жан тәніңе билік орнатады. Ол жайлы сен интуиция арқылы білесің. Егер ол шынайы сезім болса, ол жайлы көп ойланбайсың. Оны ешбір күмәнсіз қабылдайсың. Махаббатың күші керемет, махаббат үшін барлығынан теріс бұрылуың мүмкін. Ер адам өзінің әйелін, махаббат үшін тастап кетсе, немесе келіншек өзінің отбасын, ал патша өз тәжін тастап кетсе, ондай адамдарды түсінуге болады. Махаббат ойда жоқта пайда болып, адамды өзіне тәуелді етеді» делінген. Бірақ бұл шынайы махаббат емес! Нағыз махаббат басқаша болады.