Қалайсыңдар ағайындар! Жаңа жылдарың құтты болсын!
иә иә братухалар қатып қалдым шеш...қатып қалғаным соншалық жігіттер мен қоштасып үй жаққа жүре бастадым, бір шама жолды қысқартайын деп нақұлақнигімді салып алмақшы болдым, қалтамнан шығарсам шимайланып быт-шыт болып жатыр екен, қайтесің деп бір күрсіндім да ананы тарқата бастадым… маляяяяя үйге дейін шамамен 3 км-дай, сол жол бойы ананы тарқатып келдім шеш...(қатып көргендер түсінеді) үйдің алаңына жеткен соң мля не істеп тұрмын мен өзімнен өзім бірталай уақыт күліп… обшым несі керек ішімнен бірдеңе автоматты түрде қосылды ма білмим
бір кезде ес жиятын программаны қосып алғандай болдым, ішімнен біреу болды жетер, доғарсаңшы енді дегендей болды… кәдімгі қалыпты күйді аңсап армандап кеткендей болды.
жігіттер тастаңдар бар болса қызықты оқиғаларың )))
п.с. қырық жылда бір қатам өзім, осы жолы қатты ұштымм

«Айран» деп негізі біз жақта күбіге құйып пісетін сусынды айтады, Астанаға келгеннен бері «айран»деп біздің "қатықты" айтатын болдық. ал, менің айтайын деп отырғаным сол "қатық" туралы.
Бір күні мамам біздің 50градус ыстықта шауып жүретінімізге шектеу қойып, түстен кейін ұйықтатып, сыртымыздан есікті жауып кететінді шығарды. Жапқанда қалай, енді құлып салмайды, есіктің сыртқы бетіне қағылған үлкен шегені қайырып кетеді. Ол шеге бізге проблема болып па?! мамам жоқта үйге ұзындығы 1,5-2 метрдей болып қалатын таяқты тауып алып, киіздің астына тығып қойдық(кейін сол таяқ үнемі сол киіздің астында жата беретін болды, на всякий случайға) сосын мамам бізді аңдып, терезеден қарауды ұмытты аааау деген кезде, есікті ырғап-ырғап, таяқ сиятындай етіп ашып аламыз да, шегені итеріп, есікті ашамыз. сол күйінде есікті қайтадан жауып кетеміз. өйткені, үйде ініміз бар ғой. ол оянып кетіп, мамаға барып қойса, біздің шаруамыз бітті деген сөз…